Kıbrıslı Turk işciler daima Kıbrıs İşci sınıfının ayrılmaz bir parcasını
oluşturmuştu. Yıllar boyunca maden ocaklarında, limanlarda, ambalaj depolarında, tarlalarda, inşaatlarda, devlet ve askeri şantiyelerde, imalathanelerde, fabrikalarda ve ekonomimizin diğer sektorlerinde Kıbrıslı Rum işcilerle yanyana calıştılar. Aynı mekanlarda, aynı mahallelerde, aynı koy ve şehirlerde, aynı maden ocağı yerleşim birimlerinde ve ozellikle de Skuryotissa, Mavrovuni ve Ksero maden ocaklarındaki yerleşim birimlerinde Kıbrıslı Rum İşcilerle yanyana yaşadılar.
Kıbrıslı Rumlarla Kıbrıslı Turkler birlikte calışıp birlikte yaşadıkları heryerde,
ortak sorunlarla baş etmek zorunda kaldılar. Zorlu ve aşırı calışma saatleri, cok duşuk maaşlar, hastalık, iş kazası veya yaşlılık durumlarında kendileri ve ailelerinin durumu gibi sorunlar herkes icin gecerli idi. Herkes aynı cileyi cekiyor ve insanca bir yaşam istiyordu. Bu yuzden de mucadele kacınılmaz olarak ortaktı ve bu mucadeleye coğu kez kadın ve cocuklar da katılıyordu.İleriki sayfalarda goreceğimiz gibi, Kıbrıslı Rum ve Kıbrıslı Turk işcilerin, sorunların cozumu ve orgutlenme hakkı icin birlikte
yuruttukleri mucadelenin bircok Orneği var, ve o mucadelelerde kendileri ve aileleri icin daha iyi, daha insanca bir hayat uğruna aynı ozverilerde bulundular.
Kitapta, daha sendikalar kurulmadan Rum ve Turk işcilerin ortak grev kurullarında secilen komiteler tarafından yurutulen bircok grevin yapılmış olduğunu goreceğiz.
