Peki, kelimeler bu kadar eziyete değerler mi? Neden elimizdekilerle yetinmiyoruz? Yetinmeyiz, yetinebilemeyiz. Boş verin kelimeleri. Soyleyin, siz en son ne zaman herhangi bir şey uydurdunuz? Sonra da karşısına gecip hayran hayran seyrettiniz, dinlediniz, dokundunuz?
Bu kadar eziyete değmiş, iyi ki elimizdeki kelimelerle yetinmemiş. 'Sozlerin Ozu-Terimlerin Sessizliği' başlıklı onsozunde ise şu satırlar dikkatimi cekti:
Topluluk karşısında yazı yazma beceriniz mi yok? Şu uzulduğunuze bakın. Varsın olmasın! Hem yazı, kelime dediğiniz nedir ki; yazarın elinin kiri. Yaratıcılık, yazı yazmak, resim yapmak, beste duzmek veya şarkı soylemekle sınırlı değildir. Yaratıcılık bir işin, şirketin, pozisyonun veye calışanın tipinin tekelinde hic değildir. Birisi satışta başarılıysa, diğeri sporda, bir diğeri de insan ilişkilerinde iyi olabilir. Herkesin kendisiyle ovuneceği bir 'numarası', bir yeteneği, yaratıcı eseri veya fikri vardır...
Dakika beklemeyin. Her uğraşta sabah bulbulleri gibi dokturmeye gerek yok, catra patra da işimizi gorur... Hedef, ne AIDS'e care bulmak, ne de Mars'a adam kondurmak. Hedef, yaratıcı hucrelere daha cok kan gitmesini sağlamak.
Umutmayın, ruzgÂr yoksa, el altında her zaman kureklerimiz var!...