Unuttuk...

"Anımsamaz mı insan ki,
bir zaman anılmaya değer bir şey değildi."
İnsan Suresi 1

Ne cabuk unuttuk, ne cok unuttuk...
Dunya kalınası değildi,
yeryuzunde karar kılamazdık ki.
Geldik ve nihayet donecek değil miydik?
Şimdi hatırladığımız bu..
Ve hic unutmayacağımız...

Ne cok unuttuk, ne cabuk unuttuk
Bizden once gelenleri ve bizden once gidenleri
Guzel atlara binip giden guzel insanları
Sırf olumunu guzel eylemek icin yaşayanları
Olumunu 'duğun gecesi' goren guzel bakışlıları

Ne cok uyuduk goklerden habersiz.
Ne cok unuttuk semaya yuz donmeyi
Ayağımızı yere sabit belledik
Elimizdekileri sahiplendik
Değil elimizdekilerin,
elimizin bile elimizde olmadığını hatırlamak zamanı şimdi.
Cok hatırlamak ve cabuk hatırlamak zamanı.

Unuttuk;
dunya bir golgelikti oysa
Yolcu olduğumuzu unuttuk,
yolumuzun buradan gectiğini sadece
Sadece uğradığımızı şu dunyaya
Yukumuzu yeğni tutmayı bilemedik.
Biriktirdik, coğalttık, artırdık ve saydık
Geriye ne kaldı?
Şimdi hatırladık
Sermayemiz yokluktu, servetimiz acizlikti
Şimdi hesapladık.

Unuttuk,
Yuzumuzde Rahmanın nakşı vardı
Gozumuzde Cemalin bakışı vardı
Gonlumuzde Bekanın aşkı vardı
Şimdi, yuzumuz yerde kaldı
Gozumuz yaşta kaldı
Gonlumuz darda kaldı
Hatırladık ve anladık ki,
Bu dunyanın otesi vardı

Gelin, burada kalmayalım.
Yuzumuzu Rahmanın vechine dondurelim,
Gozumuzu Gufranın tecellisine cevirelim,
Gonlumuze 'neylerse guzel eyleyen' Mevlamızın tesellisini devşirelim.

Hatırlayalım, hatırlayalım ki,
'Hatırlamaya değer bir şey bile değil'ken
Yuze geldik, varlığa vardık, dile geldik, ışığa vardık
Kimsenin bizi bilmediği, kendimizi de bilmediğimiz
Derin bir unutuştan alındık
Hatırlandık, hatırı sayılır olduk.

Fakat ne cok unuttuk ve ne cabuk unuttuk
Unutuşun cocuğu olduğumuzu
Varlığın ucarı kuşu olduğumuzu
Kanatlarımız olduğunu,
yerde kalanlardan ve arza bağlananlardan uzakta
Kaderimiz olduğunu
Gelip gitmenin, konup gocmenin,
Ondan gelip Ona gitmenin
Ne guzel olduğunu

Hatırlayalım hatırlayalım ki
Unutuştan alınmış
ve cokca unutmuştuk

Unutmayalım ki
Hep hatırlandık, hep hatıra kaldık
İşte o zaman enkaz altından cıkarabiliriz ruhumuzu

Ve o zaman yureğimizdeki yangın yeri
İbrahimvari bir gulşene doner

Ve biliriz ki,
Mazlumlar mahzun olmazlar
Masumlara huzun erişmez asla
Ve korku yoktur şehidlere...

Senai Demirci
__________________