Şiîler yirmi iki fırkaya ayrılmıştır. Bunlar:

1-Sebeiyye Fırkası: Kurucusu, Abdullah İbn-i Sebe’dir. Temel inancları; Hz. Ali’ye ve evlÂtlarına ulûhiyet isnat etmektir. Onun olmediğini, aslında olenin, onun kılığına giren bir şeytan olduğunu iddia ederler. Hz. Ali ise, goğe cıkmıştır. Gok gurlemesi onun sesi; şimşek cakması ise, onun kamcısının şakırtısıdır.

2-KÂmiliye Fırkası: Bu fırkaya gore, imamet (imamlık) bir nurdur. İmam, aynı zamanda nebidir. Bunlar sahabeyi tekfir ederler.

3-Ulyaniyye Fırkası: Hz. Ali ve oğullarına ulûhiyet isnat eden bu fırka mensupları, Hz. Peygamber’in (asm.) Hz. Ali tarafından gonderildiğine inanırlar.

4-Muğapriyye Fırkası: Bunlar, CenÂbı Hak icin “Nûrdan bir recul (erkek) sûretindedir ve başında nûrdan bir tÂc vardır.” derler ve daha boyle sayısız kohne hurÂfe ve efsanelere inanırlar ki, şeytanları bile hayrette bırakır.

5-Mensuriyye Fırkası: “İmamlar masumdur, peygamberler hatadan hÂli değildirler, imamlar mertebece peygamberlerden daha ustundurler; “ gibi sayısız hurÂfe ve efsanelere dayanır.

6-Hatabiyye Fırkası: Bunlara gore: Dunya ebedîdir. Cehennem diye bir şey yoktur. Bunlar, haram, helÂl tanımazlar.

7-Haşimîyye Fırkası: CenÂbı Hakk’ı insan sûretiyle yÂd eder,

8-Numaniyye Fırkası: Şeytaniye ismi de verilen bu fırka, Haşimîyye fırkası gibi, CenÂbı Hakk’a insan sûreti izafe ederler.

9-Yunusiyye Fırkası: CenÂbı Hakk’ın, arş uzerinde oturduğunu ve melÂikelerin daima Onu gorduklerini iddia ederler.

10-Nasriyye Fırkası: CenÂbı Hakk’ın, Hz. Ali ve oğullarına hulûl ettiğini, yani, onlarla butunleştiğini iddia ederler.

11-Cenahiyye Fırkası: Bunlar, “Allah’ın ruhu Hz. Âdem’de (as) idi. Ondan sonra diğer peygamberlere intikal ederek geldi. En sonra da 12 İmam’a intikal ederek geliyor..” şeklinde hezeyanlarda bulunurlar.

12-Gurabiyye Fırkası: Bu fırka mensupları, “Peygamber Efendimiz’in Hz. Ali’ye olan benzerliğini savunarak, CebrÂil’in (as.) yanlışlıkla vahyi Hz. Peygamber Efendimize goturduğunu iddia ederler.

13-Zerrariyye Fırkası: Allah’ın, hayat sıfatının dışındaki diğer sıfatlarının sonradan olduğuna inanırlar.

14-Zerramiyye Fırkası: Bunlar da “İmamet Hz. Ali’den (ra.) oğlu Muhammed Hanifiye’ye, o’ndan da diğerine intikal etti...” derler.

15-Mufavvize Fırkası: Bunlar, “CenÂbı Allah, sadece Peygamber Efendimizi yarattı. Peygamberimiz de, yeri goğu, kÂinatın tamamını yarattı.” şeklinde bir cehalete saplanmışlardır.

16-Bedaiyye Fırkası: Bunların durumu cok daha acayiptir. Zira, CenÂbı Hakk’ın, yarattıklarının evvel ve Âhirlerini duşunmeden yarattığını soylerler.

17-Benaniyye Fırkası: Nasriyye fırkası gibi, hulûl akidesini kabul ederler.

18-Salihiyye Fırkası: İtikatta Mûtezile, amelde Hanefîdirler.

19-Suleymaniye Fırkası: Bunlar, Hz. Ebubekir ve Omer’in (ra.) imametlerini kabul etmekle beraber, Hz. Ali (ra.) yerine bunların imam olmalarını hatalı kabul ederler.

20-CÂrudiyye Fırkası: Peygamberimizin imamet hakkındaki sozlerinin gercekte Hz. Ali’ye (ra.) dair olduğunu, onu imam kabul etmeyen Sahabe-i KirÂm’ın (hÂşÃ‚) kÂfir olduğunu iddia ederler.

21-İmamiyye Fırkası: Onlara gore, Hz. Peygamber (asm.), Hz. Ali’yi (ra.) bizzat imam tayin etmiştir. MuteÂkip imamları da, Resulullah’ın vasiyeti gereği hep o secer. Bunlar, imamet mertebesiyle nubuvvet mertebesini birbirine denk tutarlar. Şu farkla ki, imama vahiy gelmez, derler.

22-İsmailiyye Fırkası – Batınîler- : Bu mezhep sahiplerince din perdesi altında saltanat yolu acılmaya calışılmış ve sonunda İbn-i Meymun’un torunlarından Ubeydullah isimli birinin başkanlığında bir devlet kurulmuş ve bu devlet bilÂhare Şam’dan Fas’a kadar genişleyerek İmparatorluk haline gelmiştir. 270 sene hukum surdukten sonra, hicri 567 senesinde yıkılmıştır. Bunlara, BÂtınîler de denir.

Kendi mezheplerinin imamlarını başkalarından ayrı olarak ilÂhi feyze mazhar kabul ederler. Onlara gore, imamları masumdur, hata yapmaz, gunah işlemez, yaptıklarından sorumlu tutulamaz. Zira, imamlar, başkalarının bilmediği şeyleri bilirler.
__________________