Her kahve aynı tadı taşımaz...

Nerede iciyorsan, kiminle iciyorsan ona gore degişir…

Sahilde oturduğun ruzgarlı bir sonbahar gunu, en sevdiğin dostun ağlarken ictiğin kahvenin tadı kederlidir... Kahve telvesine yureğinin acısı karışır…

Bir pazar oğle sonrası annenin "hadi bir kahve yap da icelim" dediği kahve huzurludur...

Kopukler annenin goz bebeklerine yansır... Dudağının kıyısında kalan kucuk bir gulumsemedir...

Bir gece vakti zil zurna sarhoş birinin ictiği kahve duşulen kuyudan cıkma cabasıdır...
Koyu kıvamlı kahverengi bir ipe tutunur cıkarsın ... Cıktığın an uyuyakalırsın… Ferahlıktır!!!

Dostlarla icilen kahve neşedir... Kahkahalar kopuklerin uzerinde yuzer…

Tek başına balkonda ictiğin kahve yalnızlıktır... Acıdır tadı... Ama garip de bir keyfi, lezzeti vardır...

Baban icin yaptığın kahve sevgi doludur... Cay bardağında, az şekerli...Kahve gibi gorunmez sana... Ama sıcaktır dumanı tuter ve kokusu buyuludur...

Beklemediğin bir anda sana uzatılan kahve başkadır... Isıtır insanın icini...

Yorgun olduğunda ictiğin kahve hafifletir seni... Kendine getirir, unutturur gunun ağırlığını...

Kahve aynı kahvedir belki... kopuğuyle, rengiyle, dumanıyla aynı kahvedir ama icilen kahveler ruhunun suzgecinden gecer ve tatları degişir...

Her kahve aynı değildir bu yuzden...Ben de sizleri sevgiyle pişirilen bir kahve icmeye davet ediyorum…akşam, oğle oncesi, sonrası yada gece kahvesi. Ne zaman isterseniz…

Dostlukla yudumlayacağımız bir kahve molası vermeye ne dersiniz???

Kahveniz nasıl olsun?
__________________