İnsanların bedenleri ve organları hayatta olduğu gibi, oldukten sonra da hurmet edilmeye lÂyıktır ve dokunulmazlığı vardır. Onun icin herhangi bir insanın hayatına haksız yere kasdedilmesi haramdır, bir cinayettir. Yine bir insanın herhangi bir organını, kendi hayatına ait bir zaruret bulunmaksızın haksız yere kesmek ve yarmak da haramdır, bir suctur. Bir insanı hadım etmek, haksız yere doğmek de caiz değildir.



İnsan hurmete değer bir yaratık olduğundan onun organlarından hicbiri ile koparılarak faydalanılamaz. Onun sac, tırnak ve cekilmiş diş gibi, herhangi bir parcası satılamaz, bunları gommek gerekir. Onun icin bir kadının sacları alınıp başka bir kadının saclarına katılamaz. Boyle bir davranış insanın şerefine bir tecavuzdur, bir nevi uydurmacılıktan ibarettir. İnsanoğlunun bir parcası ile faydalanmak demektir. Oyle ki, bir kadın kendi saclarına, kendisinin dokulmuş olan saclarını da ilÂve edemez, bu da kerahetten beri değildir. Fakat insandan başka temiz bir yaratığın saclarını ilÂve edebilir.



Yiyecek bir şey bulamayıp caresiz kalan bir insan, kendi vucudundan et koparıp yiyemez. Başka birinin organlarından da, onun izni ile kesip yiyemez. Boyle bir emir ve musaade doğru değildir. Fakat boyle caresiz kalan kimse; bulacağı bir oluden, hayatını kurtaracak kadar yer. Eğer yemez de olurse, gunaha girmiş olur. Oruc tutan kimse de, aynı şekilde olunceye kadar bir şey yemezse, gunah işlemiş olur. Yine, yiyecek bir şey bulunduğu halde, ondan yemeyip aclıktan olen kimse de gunÂhkÂr olur.



Ana rahminde bulunan bir bebeği duşurmek de caiz değildir, keraheti vardır ve bir nevi cinayettir. Ancak henuz canlı hale gelmemiş bulunan bir yavru, gercek bir zarurete dayanarak tıbbî bir danışma sonunda duşurulebilir.



Bir de gebe bulunan bir kadın, vucudunun sağlığı icin ilÂc icebilir. Bunun etkisi ile duşecek bebekten dolayı sorumlu olmaz.



Cocuk olmasın diye azilde bulunmak (geri cekilerek korunmak) uygun değildir. Fakat zevcesinin muvafakatı ile caizdir. Ancak bir hastalık ve fesad korkusu ile (zevce muvafakatı olmadan) azil yapılabilir. Netice olarak, İslÂm nufusunu azaltacak şeylere başvurmak doğru değildir.



Bir musluman icin intihar, Âhirette buyuk bir azabı gerektirdiği gibi kendi olumunu istemek de caiz değildir. Bir ofke veya gecim sebebiyle olumu istemek mekruhtur. Bir hadis-i şerifde buyurulmuştur: "Sizden biriniz, kendisine dokunacak bir zarardan ve felÂketten dolayı olumu istemek zorunda kalırsa; Ya Rabbim! Benim hakkımda yaşamak hayırlı ise beni yaşat, eğer olmek hayırlı ise beni oldur, diye dua etsin."



Bazı hayatî zaruretlerden dolayı insanlar uzerinde ameliyat yapılması caizdir. İcinde taş bulunan bir mesaneyi usulune gore yarmak veya butun vucuda dağılacak olan bir hastalıktan dolayı bir organı kesmek caizdir, bunda sakınca yoktur.



Olen bir kadının rahminde diri bir bebek bulunsa, bu cocuğu kurtarmak icin, o kadının karnını sol taraftan yarmak gerekir.



Yine, ana rahminde bulunan bir cocuk, parcalanmaksızın cıkarılamayacak şekilde bulunuyorsa, bu durum ana icin bir tehlike arz eder. Onun icin bakılır: Eğer cocuk hayatta değilse, parcalanarak cıkarılır. Eğer hayatta ise, boyle parcalanarak cıkarılması caiz değildir. Cunku bir hayat sahibini kurtarmak icin diğer bir gunahsızı parcalamak gerekecektir.



İnsanlara yararlı ve temizliğe yardımcı olduğundan dolayı Hitan (sunnet) işlemi, oteden beri bir sunnettir.



Bilindiği gibi, erkek cocukların sunnet edilmelerine "Hitan" denilir. Bu, bir İslÂm alÂmetidir. Bunun mustahab olan zamanı, cocuğun yedinci yaşından on ikinci yaşına kadardır. Daha once de sunnet yapılması caizdir.



Buluğa ermiş bir kimse sunnet edilmemişse, ya bizzat kendisi veya başarabiliyorsa zevcesi tarafından sunnet edilir. Bu da mumkun olmayınca, bir sunnetciye baş vurulur.



İhtida eden (İslÂmı kabul eden) bir gayrimuslim, yaşlılığı sebebiyle sunnete dayanamayacağı, yetkililer tarafından haber verilirse, sunnet yapılmayabilir. Cunku bir ozre dayanarak vacibin bile terk edilmesi caizdir. O halde sunnetin terki daha elverişli olur.
__________________