Soylemek istenilen cok şey var aslında..Ama hep susar insanlar.Bazen bir
bakış yeter ama dillendiremezsin,donar kalırsın oylece.Geceler
bitmez,gunler gecmez yollardan yurursun.Ne mutluluk diyebilirsin,ne de
surunmek..İkisinin ortasıdır bu,elmanın en tatlı yeri gibi. Bazı insanlar
senin icin cok farklıdır.İki dudağının arasında ki tat gibidir,alına
kondurulan kucuk opucuktur,geceleri anlık duşunduğundur,telefonunu bir kez
calmasıdır,kucuk bir kız cocuğudur, cocuğun gibi sarılır ama kadının gibi
oper.Birbirinizde yorulursunuz ama soluklanmak icin yine birbirinize
gidersiniz.Sevmek mi yoksa değil mi,acı mı yoksa guzel bi şeymi; karar
veremezsin.Karda acan cicekleri duşun.Soğuk ama kararlı,dilenmeyen,boyun
eğmeyen,zorluğun icinde ama bir o kadar kararlı.Denizleri aşarsın bazen kendi icinde ama karşındakine taşamazsın.Gelir şuranda tıkanır kalır kelimeler,hicbir şey soyleyemezsin.Nedeniyse nedensiz,bir o kadar ucuz.Amaaan dersin,cantanı vurup sırtına gitmek istersin adresini bilmediğin yerlere. Ne olacak ki canım, tanırız elbet birilerini,yolunu yordamını buluruz dersin.Sonra arkanda bıraktığın gelir aklına,hicbir yere gidemezsin.Başkaları girer cıkar hayatına, anlık sevişmeler,sarılmalar,uyumalar,sabah uyanmalar gelir aklına.Unuttum dersin gecmişi,unutmuşsun gibi gelir sana..Ama olum kadar ani cıkar karşına birden bire ve anlarsın dersin ki; nasıl ozlemişim meğerse,ellerini,yuzunu.O yokken cok fazla şimdi ne yapıyor acaba demediğin insanı yanında istersin.Bir kere gorup sarılıyım isterse sonra gitsin ve geri donmesin dersin. Hayat ne kadar garip,denizde ki tekne misin yoksa kıyıda ki liman mısın karar veremezsin.Bir an dersin ki;evet,kararlıyım bu sefer tutucam
ellerinden ve bir daha bırakmıycam! Yuzunu gorduğun an da ne tutabilirsin,ne
de bırakabilir...Ne gidersin,ne de kalır..Onsuz,kırılgan cam bir kalp,onunla ise buzdan bir taş olursun.Bezmiş,sıkılmış ve bunalmışsın..Denizde bi o tarafa bi bu tarafa sallanan rotasını bilmeyen ve sığınacak,soluklanacak yakın bir liman arayan bir tekne gibisin...
Herkes ve her şey aynı..İnsanların ağzından cıkan kelimeler,kurdukları
cumleler bile aynı değil mi? Can acıntısının aslında bir kesikten daha
farklı olduğunu zamanla anlıyorsun..Bir kesiğin değil,canını daha farklı
şeylerin acıttığını anlıyorsun yani...Hayat kum saatlerinden,gothik
hikayelerden,kalp carpıntılarından,soluksuz kalan soluklardan oluşuyor kimi
zaman..Okuduğun kitaplarda o gitmek istediğin ve hic bilmediğin yerin
adresini ararsın,ve bakarsın ki hicbir sayfasında yazmıyor aslında...
Cilekli bir doğum gunu pastasının icinden cıkacak oyuncak kadar bile
sevindiremez hayat seni bazen...
Bir mektup pulu gibi yapışıp kalırsın kuramadığın cumlelerdeki tumleclerin
zarfına...
( ALINTI)
__________________