Beyin fırtınası (brainstorming) belirli bir konuda cozum arayışına yonelik grup tartışması sırasında yaratıcılığı artırmak icin kullanılan yontemlerden bindir (Osborn, 1961). Yontem, cozum arayışında cozum onerisi veya onerilerinin tartılıp değerlendirilmesinden ziyade olabildiğince cok sayıda cozum uretimine ve ortaya konmasına dayanmaktadır. Zira beyin fırtınası yontemi, bunu vazeden şu temel sayıltıdan yola cıkar: Bir grupta, belirli bir problem hakkında ne kadar cok fikir, ne kadar cok cozum onerisi ortaya atılırsa, soz konusu probleme en uygun cozumu bulma olasılığı o kadar artar.

Yontemin uygulanışında birkac hususa dikkat edilir. Birincisi, grup tartışmasına katılan uyelerin hic cekinmeden ve değerlendirilme kaygısı olmadan, zihinlerinden gecen Onerileri ortaya koymaları ve onerileri maksimum kılmak esastır. İkincisi grup uyelerince ortaya atılan hic bir oneri eleştirilemez, zira amac değerlendirme değil, oneri sayısını artırmadır. Ucuncusu, uyelerce onerilen tum oneriler kişilere değil, gruba aittir ve grup tarafından geliştirilip kullanılabilir. Kişisel goruşlerin toplanmasından sonra, oneriler rasyonel bir yontemle değerlendirilir.

Beyin fırtınasının yukarda ozetlenen ve grup tartışmasına dayalı yaygın şeklinin dışında az bilinen ikinci bir versiyonu daha vardır. Gordon tarafından onerilen bu versiyon, 'işlemsel yaratıcılık yontemi' ya da 'sinektik yontem' olarak anılmaktadır. Burada, cozum aranan problemi tam olarak bilen sadece 'animator'dur. Animator, hem kendiliğindenliği ve hem de tartışmaya katılan farklı formasyonlardan grup uyelerinin benzer duşunce tarzlarına ulaşıncaya kadar karşılıklı birbirini anlamasını kolaylaştıracak bir 'grup iklimi' oluşturmaya calışır.

Herkesin birbiriyle benzerliklerini ve farklılıklarını gormesi onemlidir. Sinektik yontemin ozu, tuhaf olanı tanıdık kılmak, tanıdık olanı tuhaf kılmaktır. Bu onermenin ilk kısmı, sorunun anlaşılması ve analiziyle ilgilidir, ikinci kısmı ise problemin bir başka turlu gorunmesini sağlamak ve boylece cozumun yaratıcı sezgisini başlatacak bir şey bulmak icin her turden analojinin aranmasıyla ilgilidir.

Sinektik yontem, tıpkı Delphi Yontemi gibi, surrealist yontem olarak da adlandırılmıştır (Moles ve Mouchot, 1971), zira Salvador Dali'nin tablolarındaki gibi, ilke olarak birbiriyle en az birlikte giden veya birbiriyle celişkili gorunen oğeleri bir araya getirme cabasındadır. Uygulama, "a priori" olarak uyuşmayan fikir veya oğeler arasında kabul edilebilir bir harmoniyi bulmayı hedeflemektedir.
__________________