(Altay efsanesi) Ne ay, ne Guneş varmış, insanlar ucarlarmış,
Ucanlar ısı verir, ışıklar sacarlarmış.
Nasıl olmuşsa bir gun, bir insan hastalanmış,
Tanrı bir şey gondermiş goğun icinde yanmış.
Aynaya benzer şeyler, buyumuş buyumuşler,
Onların ışıkları, gokleri burumuşler.
Bunlar goklerde yanan, Ay ile Guneş olmuşlar.
Yeryuzunde yaşayan, insana eş olmuşlar.

Dunyanın Kutup Yıldızı Ekseninde Donmesi
(Yakut Turklerinin efsanesi)
Turk Mitolojisine gore bu efsanede dunyanın kutup yıldızına bir demir kazık veya bir demir ağac ile bağlandığı ve etrafında donduğudur. Orta Asya ve Sibirya Mitolojisin de eski Turklerin dunyanın yuvarlak olduğunu ve kendi etrafında donduğunu biliyorlarmış.

Tanri yeni bir dunya, yaratma ozluyormuş,
Yaratmış ama dunya, durmadan donuyormuş,
Tanrı'nın elciside bir ''Ana-Tanrı'' imiş
Onun duşuncesi de, azıcık ayrı imiş,
Bu donuş Tanrı demiş: ''Birazıcık yavaşlasın!''
Sonra kızınca demiş:''Artık Tufan Başlasın!''
Sular dunyayı basmış ruhlar dunyadan kacmış.
Ucup gokte gezenler yer donerken hep şaşmış.
Dunya tekerlek gibi, hic durmadan donermiş,
Sonra ateşli sular, basınca az sonermiş.


''Galilei'de Turk Mitolojisinden etkilenmiş etkilenmiş olmasın ?''


Bahadin OĞEL
Turk Mitolojisi 1
__________________