tuttuklarının yarısını satar diğer yarısınıda eve ailesine gotururdu. Uc cocuğu vardı ve en kucukleri en cok ton balığını severdi. Balıkcı da onun ton balığı yemesine ozellikle dikkat ederdi. Oysa bu balık her zaman yakalanamazdı cunku bunun icin cok acılmak gerekirdi. 1326 yılının bir Şabat (cumartesi ve Museviler icin kutsaldır) gunu karısının tum itirazlarına karşın cocuğu icin ton balığı avlaması gerektiğini soyleyerek yine balığa cıktı. Balıkcı o gunden itibaren iki ay boyunca hic ton balığı yakalayamadı. Lakerda'nın Tarihcesi.. Bunun uzerine oturdu ve Allah'ına dua etti: "Allah'ım n'olur cocuğuma ton balığı ver. Beni de affet
Şabat'ta calıştığım icin." Ertesi kutsal Perşembe gunu sefer tora acıldığı gun yine balığa cıktı. Bu kez buyuk bir ton balığı surusune rast geldi ve tam 30 balık yakaladı. Ve Allah'ına yine dua etti. Sonra "Ben" dedi "bunları satmaktansa tuzlarım ve saklarım". Once balıkları temizledi kafaları haric altı eşit parcaya ayırdı. İliklerini cıkardı
soğuk suda bekletti. Kanını suzdurdu ve tam 25 gun tuzda sıkıca sakladı. 25 gun sonra tuzdan cıkarılan ve cok sonraları da Yunan Musevileri tarafından yapılan bu yiyecek "lakerda" idi. Lakerda ismi İspanyolca kokenlidir ve aslı " la kerrida" dır; "istenen/istedikten sonra " anlamında. Bu oyku Toledo şehrinin balık halinin duvarlarında asılıdır.
__________________