ABD Uzay Mekikleri tasarımlarının hatalı olduğu ve guvenli olmadıkları gerekcesiyle eleştirilmiştir. Mekiklerde bir kaza durumunda personeli kurtaracak bir tahliye sistemi yoktur (bu sistem Soyuz, Apollo ve diğer insanlı uzayaraclarında vardır). Hizmete alınan beş Uzay Mekiği'nden ikisi kazalar sonucunda yok olmuş ve personelleri hayatlarını kaybetmiştir. Bunun sonucunda Uzay Mekikleri, uzay tarihinin en riskli projesi halini almıştır. Bu nedenle yeni mekikler uretilmemekte olup, var olanlar 2010 yılından itibaren kullanımdan kaldırılacaktır.
Şu ana kadar ABD uzay mekikleri şunlardır:Columbia (2003 - kazada tahrip oldu) Challenger (1986 - kazada tahrip oldu) Discovery (1984) Atlantis (1985) Endeavour (1991
1.Katı Yakıt İticiler ( Solid Rocket Booster's SRB)
Bunlar yandaki resimde uzay mekiğinin iki yanında bulunan roketlerdir. Kalkışta kullanılırlar; cunku kalkış sırasında ilk hareketin verilmesi icin buyuk bir itme gerekir ve bu da katı yakıtlı roketlerle yapılabilir. Roketler bırakıldıktan sonra baş kısımlarında bulunan paraşut acılır ve yavaşca okyanusa duşerler. Okyanustan alınıp tekrar kullanılırlar.
2.Dış Yakıt Tankı ( External Tank ET)
Bu da resimde kırmızı olarak gorunen objedir. İcerisinde mekiğin belli bir hız ve yuksekliğe ulaşıncaya kadar kullandığı hidrojen bulunur. Mekik atmosferden cıkıncaya ve yorungeye oturma hızına gelinceye kadar kendi icindeki yakıtı kullanmaz. Hidrojen tankı roketler gibi tekrar kullanılmaz. Duştuğu yerde parcalanır.
3.Yorungeci (Orbiter)
Uzay mekiğinin kullanılma amacı sadece uydu taşımak değildir. Aynı zamanda icerisinde bulunan laboratuarlarda yercekimsiz ortamda deneyler yapılır. Ayrıca mekiklerin sıradan roketlere ustunluğu uzaktan kumandalı kol ile kargosunda bulunan bir yuku istediği yuksekliğe bırakabilmesidir
4.Ana Motorlar (SSME's)
Uzay mekiklerinin 3 adet ana motoru vardır. Bunlar dış yakıt tankından gelen hidrojeni oksijen ile yakmaktadır ve uzay mekiğinin atmosferden cıkmasına yardımcı olmaktadır. Bugune kadar tasarlanan en verimli motorlardır. Bir ana motorum omru 7 saattir ve her bir gorevde yaklaşık 8 dakika kullanılırlar. Mekiğin bolumlerine gelince:
a. On kontrol iticileri
Mekiği yorungeye oturtmak icin geri gitmesi gerektiğinde kullanılırlar.
b. Yıldız takipcisi(Yıldızlara gore yon)
Yıldızların yeri ve aralarındaki acı değişimine gore mekiğin uzaydaki yerini kesin bir şekilde belirler. Bir nevi pusuladır.
c. Uzaktan kumandalı kol
Mekiğin kargosunda bulunan uyduyu gereken yorungeye taşıyan mekanik koldur.
d. Elevonlar(Kanat parcaları)
Mekiğin Dunya'ya donuşu sırasında yukarı aşağı haraketini sağlayan kanat parcalarıdır.
e. Dumen
Mekiğin Dunya'ya donuşu sırasında sağ sol haraketini sağlayan parcadır.
f. Govde flapları
Mekiğin Dunya'ya donuşu sırasında gerektiğinde yavaşlamasını sağlayan (aerodinamik fren) parcadır.
Mekik uzaydaki gorevini bitirdikten sonra normal bir ucak gibi yere iner. İndiği yerden buyuk Boeing jetleriyle alınır ve tekrar fırlatma ussune getirilir. Burada da buyuk paletlerle fırlatma rampasına taşınır.
__________________