Elde ya da makinede orulerek ayağa giyilmek uzere yapılır.
12. yuzyılda Avrupa'da, erkekler gunumuzdeki bale corapları gibi vucudu saran, kalın dokunmuş kulotlu coraplar giyerlerdi. Bu coraplar bir kordon ya da şerit yardımıyla bele bağlanırdı. Kadınlar ise jartiyerle diz ustune tutturulan daha kısa coraplar giyerlerdi (bak. GİYSİ).
1545'ten sonra uzun orgu coraplar ortaya cıktı. Bu corapların dikiş yerleri coğunlukla, "ajur" denilen ipek işlemelerle gizlenirdi. O donemde soğuktan korunmak icin birkac ipek corap ust uste giyilirdi. İlk orgu makinesi 1589'da William Lee adlı bir İngiliz tarafından icat edildi (bak. ORGU VETlG İşi). 17. yuzyılda uzun cizmelerin icine giyilen ipek corapların yıpranmasını onlemek icin, pamuk ipliğinden orulmuş "cizme corapları" kullanılmaya başlandı. Bu corapların konc denilen ust bolumu dantelle suslenir ve cizmenin uzerine katlanırdı. 18. yuzyılın sonuna kadar kullanılan jartiyerli ipek erkek corapları, daha sonra yerini uzun pantolona bıraktı. Pantolonun altına da, bugunku gibi kısa coraplar giyilmeye başlandı.
19. yuzyılda makinede dokunan uzun, pamuklu, kadın corapları ortaya cıktı. I. Dunya Savaşfndan sonra (191418) eteklerin kısalmasıyla birlikte uzun ipek coraplar yaygınlaştı. II. Dunya Savaşı'ndan sonra ise naylon coraplar ipek corabın yerini aldı.
1960'larda corap kulotla birleştirilerek bele kadar gelen tek parca kulotlu coraplar uretildi. Kadınlar ve cocuklar icin uretilen kulotlu coraplar kış icin naylon, akrilik, yun ya da pamukludan, bahar mevsimi ya da gece giysileri icin ince naylondan orulur.
Anadolu'nun kırsal bolgelerinde, iki ya da beş şiş kullanarak elle orulen coraplar yaygındır. Bu coraplar renk, motif ve iplik turu bakımından bolgelere gore değişik ozellikler gosterir. Eskiden Anadolu'da orulen coraplar uzun sure canlılığını koruyan kokboyalarla renklendirilirken, gunumuzde bircok el sanatları urununde olduğu gibi bu sanatta da yapay boyalar kullanılmaktadır.

Alıntıdır
__________________