Osmanlı İmparatorluğu’nun yukseliş doneminde ihtiyaca cevap verebilecek bir yol ağı geliştirilmiş ve bu yol ağı uzun sure korunmuştur. Ancak, İmparatorluğun son donemlerinde, o zamana kadar başarılı olan yarı askeri ozellikteki Karayolları organizasyonu, yolları ihmal etmeye başlamış ve yollar bakımsız kalmıştı.



1923 yılında kurulan Turkiye Cumhuriyeti 4 000 km. si iyi durumda olan 18 350 km. yol ağı devralmıştı.



Cumhuriyetin ilk yıllarında ulaşımda, donemin en cağdaş teknolojisi olarak kabul edilen demiryolu yapımı ağırlık kazandı, ancak bir sure sonra demiryolunun tek başına yeterli olmadığı, sistemin ucundaki ulaşım icin karayoluna ihtiyac olduğu gorulerek, 1929 yılında Nafia Vekaleti (Bayındırlık Bakanlığı) icinde Şose ve Kopruler Reisliği kuruldu ve cıkarılan yol kanunu ile karayolu yapım calışmalarına hız verildi.



Uzun suren savaş doneminin getirdiği sıkıntılar, dunya ekonomik krizi ve II. Dunya Savaşından sonra, karayolu calışmaları icin yeni bir atılıma ihtiyac duyuldu.



Karayolu atılımını işaret eden yıl 1948’dir. Bu zamana kadar bakım calışmaları uzerinde durulmaksızın bir karış daha fazla yol yapmakla işin bitmediğinin, onemli olanın yapılan yolların devamlı bakım altında bulunması olduğunun altı cizilmiştir. Bu, aynı zamanda makinalı calışma donemine geciş demektir. Oyle ki, Cumhuriyet donemindeki yol tarihimizi, kazma, kurek ve insan gucune dayanan 1948 yılı oncesi donem ve 1948 yılından sonraki Makinalı Calışma Donemi olarak ikiye ayırabiliriz.



Karayolu yapımında makinalı doneme gecişle birlikte devlet ve il yollarında ucuz, suratli ve kademeli yapılacak bir sistemin uygulanmasına başlandı ve mevcut yolların envanteri cıkarılarak Turkiye’nin ulaşım ihtiyacını karşılayacak bir yol ağı belirlendi. Ayrıca, uzerinde onemle durulan bir nokta da, bu calışmaların belli bir plan ve program cercevesinde yurutulmesiydi..



Tum bu etkinliklerin dinamik bir kuruluş tarafından cağdaş yontemlerle yonlendirilmesi gereğinden hareketle, 1 Mart 1950’de Karayolları Genel Mudurluğu kuruldu. Boylece, yeni karayolu politikasıyla birlikte, Karayolları Genel Mudurluğu’ne bağlı yurt capına dağılmış bolge teşkilatları oluşturuldu, makinalı calışmayı yurutmek icin gerekli olan makine parkı sağlandı, personel eğitimine ağırlık verilerek planlama, etut proje, yapım ve bakım calışmalarına başlandı.


kaynak
__________________