İmplantoloji, ortopedi, oftalmoloji ve dişhekimliği alanlarında kullanılan implantların uygulama yontemlerini kapsayan bilgi disiplinidir. “İmplant” latince "in=icerisine, icerisinde" ve "planto=ekme, dikme, yerlestirme, gomme" anlamina gelen sozcuklerin bilesiminden olusmus bir sozcuk olup, tıpta “bedene yerleştirilen yapay nesne” anlamını taşımaktadır.
Ortopedi uygulamaları

Bu bolum boştur. İcerik ekleyerek katkıda bulunabilirsiniz Oftalmoloji uygulamaları

Bu bolum boştur. İcerik ekleyerek katkıda bulunabilirsiniz Diş Hekimliği uygulamaları

İmplantolojinin dişhekimliğine yonelik uygulamaları “oral implantoloji” olarak adlandırılmaktadır. Diş implantları "eksik dişlerin yerine cene kemiklerine uygulanan ve protezlere destek veren unsurlar" olarak tanımlanabilir. Diş implantı ile kemik dokusu arasındaki sıkı adaptasyona osseointegrasyon adı verilir. Başlangıcta total dişsizlik vakalarının rehabilitasyonuna yonelik olarak ortaya cıkan osseointegre diş implantları, zaman icerisinde saptanan başarılı sonucların ışığı altında endikasyon alanını genişleterek, tum diş eksikliği bicimlerinin tedavisini kapsar hale gelmiştir. Tedavi planlaması aşamasında takip edilmesi gereken bir dizi kural ve tetkik aşaması bulunmaktadır. Bunlar sırasıyla genel anamnez, ağızici muayene ve radyografik tetkiktir. Daha sonra anatomik oluşumlar ve kemik topografyası incelenerek olgunun dişsizlik durumuna gore implant tedavisi detayları saptanır. Olguya ozgu anatomik-sistemik durum, implant sayısı, implant cap ve boyu, implant lokalizasyonu, intermaksiller aralık, mevcut dişlerin periodontal sağlığı, implant-diş bağlantısı, ataşman tipleri tedavi planlamasında dikkate alınan unsurlardır.
__________________