'Bir milletin istiklalinin timsali olan bayrak ciğnenmez.' Mustafa Kemal Ataturk
Gazi İplikcizade Koşku’nde Yunan Bayrağına Basmıyor
Gazi bu engin insanlık duygusu ile milletlerin istiklali prensibine olan gonulden saygı ve bağlılığını İzmir’e girdiği sırada da gostermişti... O’na İzmir’de Karşıyaka’da bir ev hazırlanmıştı ki, bu evde işgal sırasında da Yunan Kral Konstantin’de kalmıştı...
Evin sahibinin oğlu ile hazırlıkta calışanların bazı yakın akrabası Yunanistan’da esir bulunuyorlardı; işgal sırasında, butun Turkler gibi cok ızdırap cekmişlerdi; iclerinden yaralıydılar ve Yunanlılardan oc almak ateşiyle yanıp tutuşuyorlardı.
Ruşen Eşref Unaydın’dan 10 Eylul 1922 gunune ait bir anı okuyalım:
“Hep bitmeyen, tukenmeyen alkışlar ve kutlayışlar arasında evin onune vardın. Atlar durdu. Araba durdu.
İki yanının sarmış bir coşkun halk arasından gectin. Evin merdiven taracasına cıktın. Seni yerlere eğilerek; Seni el cırparak; Seni dualar ederek karşılayan kadın, erkek kalabalığın onunde durdun.
Seni iceri davet ediyorlardı. Sen duruyordun. …Yerde yatan ortuyu sordun. O, ipekten kocaman bir duşman bayrağıydı ki uzerine basılarak gecilecek bir yol halısı gibi boyle serilmişti…
Kadın-erkek oradaki İzmirliler:
-‘Buyurunuz, geciniz. Bizim ocumuzu yerine getiriniz! Yabancı kral, bu evden iceri, bizim bayrağımıza basarak gecmişti. Siz, lutfedin. Bu karşılıklı o lekeyi silin. Burası sizin şehrinizdir. Bu ev sizin evinizdir. Bu hak sizindir’ diye yalvarıyorlardı.
Sen, o yerde serili bayrağın onunde, bulunduğun noktada kaldın. Sana ağlaşarak yalvaran kadınlara, erkeklere tatlılıkla baktın:
-‘O, gecmişse hata etmiş. Bir milletin istiklalinin timsali olan bayrak ciğnenmez. Ben onun hatasını tekrar edemem’ dedin. Onu yerden kaldırttın ve bembeyaz mermerlere basarak iceri girdin.
İşte, sen İzmir’e ilk gun zaferinle boyle girdin.”1
1 UNAYDIN, Ruşen Eşref, Ataturk’u Ozleyiş, Turkiye İş bankası Ataturk ve Devrim Serisi, Ankara 2001, s. 154–166.
Kaynak: Ataturk’ten Gencliğe Unutulmaz Anılar, Ahmet Gurel, Mayıs 2009
__________________