ONCE insan olmalıyız.

‘Once Beşiktaşlıyım’ dediğiniz zaman ‘Galatasaraylı’, ‘Fenerbahceli’ ile karşı karşıyasınız. ‘Once erkeğim’ dediğiniz zaman kadınları, ‘Once partiliyim’ dediğiniz zaman obur partilerden olanları kaybedersiniz.

‘Once Turkum’ dediğinizde, Yunan’la, Rus’la, Alman’la, İngiliz’le barış zorlaşır.

‘Once Muslumanım’ dediğiniz zaman ‘Musluman olmayanlarla’ kavganız başlar.

Ama ‘Once insanım’ dediğiniz zaman tum insanlar sizindir.

Barışın tek anahtarıdır bu iki kelime:

‘Once insanım...’

*

Once insan olmalısınız.

Ac kalmış bir insan, yeryuzunun neresinde olursa olsun o sizin ‘insanınız’ olmalı.

Babası vurulmuş bir cocuk ağladığında, suyun o yanında, ya da suyun bu yanında, sizin icin fark etmemeli...

Bir can yandığında...

Bir bomba patladığında ve masum insanlar parcalandığında... Kolları-kanatları koptuğunda...

Bir colde olsun, bir Batı kentinde olsun... Bağdat’ta ya da Londra’da olsun, aynı acıyı duymalısınız.

İnsan olmalısınız once...

*

Yeryuzune barış getirecek, savaşları durduracak, din-ırk ayrımcılığını bitirecek, kan ve gozyaşını dindirecek kilit sozcuktur bu.

Evrensel barışa ilk adımı atıp, tum yureğinizle soylemelisiniz:

‘Once insanım...’

Bir ağızdan ‘Once insanım’ denildiğinde bitecek savaşlar.

Politikacılar, silah patronları, ayrımcılar, dinciler, ırkcılar ‘Once insanım’ sozcuğunu sevmezler.

Cunku ‘Once insanım’ denildiği gun, onlar guclerini ve egemenliklerini kaybedeceklerdir.

*

Siz yurekten soylemelisiniz.

Butun cocuklar, butun yoksullar, butun gucsuzler, butun insanlar sizin olmalı.

Barış istiyorsanız...

Bu kan, bu gozyaşı, bu acılar bitsin istiyorsanız, haykırmalısınız:

‘Once insanım...’
Bekir Coşkun

__________________