(bir acı şarkı duştu dudaklarıma
kelebeklerin kanatlarında dolaştığım gokyuzu
dindirmez oldu ağrısını gonlumun
neredeyim, nicedir burdayım, neden
tarlakuşu neden ucmaz şarkısını soylerken)

atalarımdan kaldı bana bu cehre
devlet kurup devlet yıkmış bir soydan
bu ozgurluk tutkusu
bu kanatlı karınca coşkusu
yeni dunyalar aradım ben onlardan uzak
cebimde duşler ve ıtır kokleriyle koyuldum yola
nemli dudaklarda konakladım geceleri
yumruğumu bulutlara kaldırdım bulvarlarda
hırcın, inatcı ve cocuktum; umursamadım
serseri ardıc ve menekşeden gerisini
cılgınlıklardan el aldım geceleri
doldurdum avuclarımı
uzattım
yandı avuclarım, bir ışık yayıldı govdeme

ve bir gece yarısı uyandığımda
pusulam yoktu yanıbaşımda
bir deniz feneri yanıp sonuyordu, ıssızdı yorem
cebimden
bir ıtır kokusu yayıldı doğaya
olum cininden Sisyphos’u
dolunaydan Endymion’u
ve Bobby Sands’den tarlakuşunu dinledim
cebimde
boy atmış bir ıtır vardı yalnızca

(ne donmek isterim, ne kalmak bu yerde
ayrılıklara bicildi omrum, durağım yok
beni aramayın ben sandığınız bende
neredeyim, nicedir burdayım, neden
tarlakuşu neden ucmaz, şarkısını soylerken)

Orhan Alkaya
__________________