Dışından halka baktıkca, şu dunyayı duşundukce.
İcinden hakkî gordukce, o ukbÂyı duşundukce,
Bu duzme altı bin yıllık muammayı duşundukce.,
HurÂfat uğruna bu kanlı davayı duşundukce,
Doner beynim feza-yı va’d-i ferdayı duşundukce.

Tevellut ettiğim gun aklımı kabz eylemiş dinim,
Şu menkulÂta aldanmış butun ef’al u temkinim.
Nasıl bir mesele bilmem gonulce hakkı teminim!
Yalandan halk, olunmuş bir cehennem ehline kinim,
Sıcılmaz mı o maziye şu ruyayı duşundukce?

HurÂfÂta eşeklik devresinde oyle kandım ki,
O kızgın sacta bin rik’Ât namaza bir inandım ki!
Kılarken dans ederdik, ben tabandan oyle yandım ki,
Kafam carpmış semaya sıcrayınca bir uyandım ki
Acık kalmış kıcım cevv-î hafÂyayı duşundukce!

Teceddut etmeyen bir zerre yoktur cevv-i ekvÂnda,
Akar enhÂr şeklinde olen mazi bu ummanda.
Elinle gomme kabre kalbini sahra-yı kufranda,
Gozun hÂl mı cennet bahcesinde, hur-u gılmanda,
Anan cidden...tir sen bu hulyayı duşundukce!

Tereddutsuz teceddut sahasında bir Suleyman’ım,
Şu var ki tac u tahtım yok fakirim lÂkin insanım,
Muallaktır ebed babında ahkÂmımla fermanım,
Demirbaş bir celik yumrukladır tahrik-i devranım,
Harîm-i İsmetimden kahr-ı a’dayı duşundukce.

Cehalet vecde geldikce maabitte kopar tufan,
Gorursun Nuh’u ruhunda kurek cekmektedir elan.
Ateşten bir telorgu dahilinde merkez-i iman,
Nice Peygamberdi celmeyle yıkmış bir topal şeytan,
Duşerlermiş kıc ustu gam-ı Leyla’yı duşundukce!

Deha-yı Gazi-i Ekber’de Turk aşkı numÂyandır,
Bugun de cevher-i milliyetin burhanı purşandır,
Teceddut devrine isnad-ı mazi mahz-ı kufrandır,
0 mazi ki zulumle Turk'u kesmiş ehl-i imandır,
Bin uc yuz yıl kan emmiş BÂb-ı Fetva’yı duşundukce!

Arardım bir nişane ka’r-ı imanımda kendimden,
Bakardım var mı bir iz rÂh-ı cananımda kendimden,
Gorurdum milleti hÂl-i perişanımda kendimden,
Gecerdim yerlere mihrab-ı vicdanımda kendimden
ZelilÂne kızıl fesle temennayı duşundukce!

SemahÂtlu, faziletlu nice hak duşmanı, a’da,
Orumcekli, SalÂtin bir kenefte resm-i istibra
Ederlerken yıkılmıştı duşumde Mescid-i Aksa,
Sanırdım bir suratsız ders-i Âmin mulkudur gayya,
AkÂid şekline girmiş heyulayı duşundukce!

Arardık mavera-yı sırr-ı kevni Sure-i Cinde,
Sanırdık HazreN Yakub'u doğmuş şehr-i Mardin'de.
Bulursan almamazlık etme ilmi git de bak Cin’de,
Siyasi bir tezellul sahasında arsa-i dinde,
Yatardım kaldırımda Arşı Mevla'yı duşundukce!

AkÂid mulkunun hatt-ı istivası kîr-i zıll-ullah,
Duşun, bak milletin ahvaline, ic yuzden ol agÂh.
Birer derbend-i izmihlal imiş millet icin eyvah,
Manastır, havra, mescit, kilise, tekye, zaviye, dergÂh;
Yurek yanmazmış şer’Ân Hak Taala'yı duşundukce!

Eşeklikten bahis actıkca mazi ders-i hikmette,
Arardım nokta-i mefruzÂyı enzar-ı ummette.
FazÂyih irtikÂp etmek icin BÂb-ı MeşîhÂf te,
Eşeklik gayreti coşkundu ruya-yı cehalette,
Koşardık tersine Firdevs-i ÂlÂ'yı duşundukce!

Bitirdim, kalmadı, icdim butun meyhane-i aşkı.
Dolaştım ac, yayan kÂşane u virane-i aşkı.
Ezelden yÂr edindim Âkil u divane-i aşkı,
Şarab-ı LÂyezÂli'den dolan peymane-i aşkı,
Sunardım Yusuf'a fikri-i Ziileyha'yı duşundukce!

Hud bir pufle deyr-1 Meryem'e İsa'yı kondurmuş,
Hubut etmiş yere, kendi eliyle carmıha vurmuş,
Cıkarmış goklere, dorduncu katta dur demiş, durmuş,
Sanırdım Şam yolunda eski bir Durzî cadır kurmuş
Havari azmanı rahip Buheyra'yı duşundukce!

Neyzen Tevfik
__________________