Deli gonul, kara deniz dinlemez,
Adam olur, balık olur, kuş olur.

Yerde, gokte, suda arar rızkını,
Serserinin dağarcığı boş olur.

Kedi olur, kopek olur, at olur,
Kızılırmak, Sakarya, Fırat olur,

Amazon'da, MV’de bazan yat olur,
Sandal olur, vapur olur, muş10 olur.

Kanat acmış MevlÂnS nın neyine,
Dalmış cıkmış Bektaşînm meyine.

Aşık mıdır cihanın her şeyine,
Her mevsimde bir sevdaya duş olur.

Uryan girer matbuatın yurduna,
Masal okur kuzusuna, kurduna.

Tel kırmadan rebÂbın akorduna
Ahenk eder şebabı bîhuş olur.

Dua etsin muharrirler sansure,
Bonkor olan muavine mudure,

Mikroplar da taş cıkarır Pastor’e,
Âvellerin başına baykuş olur.

Isperrhecet-zade oldu garibe,
Tutulmuştur, Durgun Eşek, Şekib’e,

Yazıları İspanyol'a gıribe
Hikmetini okutursa hoş olur.

MumcuzÂde cimdik atmış eşeğe.
Pehlivan da katır almış yedeğe,

Yeni sahne o hırlayan kopeğe
Kemik atsa cocukca oş oş olur.

Şu Kirpi’nin kurku batsın gozune,
Sinek uştu o bal gibi sozune,

Mide bulandırdım desem yuzune
Dı/rgun’lara deh demeden cuş olur.

Feylesofu cağırmışlar konaktan,
Pap’ım cıkmak istemezmiş yataktan,

Madam Milovic'i şoyle uzaktan
Gostersem de aport dersem koş olur.

Kucuk beyler kocek gibi gezmezse,
Akıbeti gencliğinde sezmezse,

Carhın bin bir cemberinden gecmezse
Başlarında duyguları loş olur.

Uc beş defa ayılmıştım ruyada,
Gonlum yine guzellerle sahbada.

Ezberimde kalan şu soz dunyada:
Cok vermeyin Neyzen’e sarhoş olur.

Neyzen Tevfik
__________________