Guz geldi ah, gule ne soylesem
Sana ne soylesem omrum
Sen ki şiirler duşururdun
Uzun uğultularla akan sulara
Toprağın tuzu, taşın izi olurdum

Ayışığı toplardın gullerden
Gecenin urpertisinden cocukluğumuza
Kırgın kadınlarımıza yazılarda
Oradan oraya savurduğumuz
Sarılan sarılan yalnızlığa

Şimdi nasıl koysam yerine
Kırılan dalı, orselenen ciceği
Okşasam usulca, opsem opsem
Bulutlarla duşlesem, kuşlarla duşunsem,
Şiirle sağaltsam sayrı yureğimi

Sana ne soylesem omrum sana
Sen ki gumuş pullar duşururdun
Bulanık karanlığına huznumuzun
Yeniden yeniden kazanırdık umudu
Unutulurdu yenilgi, susardı olum

Guz geldi ah, gule ne soylesem
Sana ne soylesem omrum
Toparlan, kanınla katıl haydi
Kalan omrunle, kanayan yanınla
Bir yoğunluğa koy gunlerini

Ahmet Uysal
__________________