yine aklım ağrıyor,
yaşamak bir dağ gibi kalbimin dort koşesinde dort mevsim huzun suruyor,
oraya umut duştu o da ağlıyor..
icimdeki kor kutuk sarhoş her akşam beni icmekte,
paha bicemedigim
duygularımı meze tabağında gormek beni urkutuyor ya,
neyse ki
“O” var, “O” goruyor...
kalbim bugun ilk defa kanlı elleriyle sokuldu dunyama;
anladım benimle tanışmak istiyor..
kimse duymasın ama kalbim insan yiyor!
__________________