Şarkıcı nasıl soyler şarkısını,
Dudakları dikilmişken efendim?
Bir Arap şairi olunce bugun
Kim dua eder O’na?
El opmez benim şiirim
Doğrusu sultanlara duşer
Şiirimin ellerini opmek!

I
Dostlarım
Başkaldırmıyorsa,nedir ki şiir?
Azgınları ve azışları devirmiyorsa,nedir ki şiir?
Zamanda ve mekanda
Sarsıntı yapmıyorsa, nedir ki şiir?
Kisra Nuşirevan’ın başındaki tacı
Yere calmıyorsa, nedir ki şiir?

II
Bunun icin cekiyorum isyan bayrağını
Şu ana kadar gunduz nedir bilmeyen milyonlar adına.
Nedir,dalla serceyi ayıran
Gulle sarı şebboyu ayıran nedir?
Nedir memeyle narı ayıran
Denizle zindanı ayıran nedir?
Nedir mavi ayla karanfili ayıran
Yiğitlik kelimesinin sırrını,
Giyotinin sırrını ayıran?

III
Bunun icin cekiyorum isyan bayrağını!
Kediler gibi boğazlanmaya goturulen milyonlar adına
Goz kapakları cıkarılanlar adına
Dişleri sokulenler adına
Sulfirik asitte eriyenler adına,kurtcuklar gibi
Mahrum olanlar adına,
Sesten,fikirden,dilden.
Cekeceğim isyan bayrağını.

IV
Bunun icin cekiyorum isyan bayrağını
Kucuk perdenin altında
Okuz gibi oturan halklar adına
Dostluğu buyuk kaşıklarla icen halklar adına
Develer gibi yuk ceken halklar adına
Gun doğusundan gun batısına
Yuk ceken deve gibi.
Sudan ve arpadan başka hakkı yok
Hasreti yok emirin karısının
Emirin dişi kopeğinin
Berberine ait olmaktan başka..
Yaşasın bir demet yonca
Yaşasın tek ilah diye Allah’a yalvaran
Halklar adına

V
Ey şiirin dostları!
Ben ateş ağacıyım,hasretlerin kahiniyim ben
Elli milyon aşığın resmi
sozcusuyum
Sevgi ve inleyiş ehlinin ellerinde
uyur
Kah yasemin ağaclarına.
Ey dostlarım!
Bıcağın saltanatını hep reddeden
Bir yarayım ben..

VI
Ey mumtaz dostlarım!
Dudaksızların dudağıyım ben
Gozsuzlerin gozuyum ben
Okumazlara denizin kitabıyım
ben
Hapishane kaşalotlarına
gozyaşıyla kazınan
Yazılarım ben
Bu cağ gibiyim ben,sevgilim!
Cılgınlıklarla karşılarım cılgınlıkları
Kırarım nesneleri cocukluk icre
Kanımda devrim ve limon kokusu
Hep bildiğiniz gibiyim ben
Hoşlanırım kanun ciğnemekten
Hep bildiğiniz gibiyim ben
Şiirleyim…
Yoksa var olmak istemem…

VII
Dostlarım!
Hakiki şiir sizsiniz.
Gulmenin de ehemmiyeti yok
surat asmanın da
Sultana ofkelenmenin de
Siz benim sultanlarımsınız
Sizden şeref,kuvvet,kudret
istiyorum
Tuz ve taş ustunde uyuyan
şehirlerde
Şiirlerim yasak.
Şiirlerim yasak,
Cunku insana
Sevginin ve medeniyetin
kokusunu taşıyor
Şiirlerim reddedildi,
Cunku her beyti muştu taşıyor
Dostlarım!
Sizi bekletmekteyim hala
Kıvılcımı tutuşturmak icin…

Nizar Kabbani
__________________