Turkiye genelinde bize sorulan psikolojik sorulardan en dikkat cekici olanları bu bolumde sıralıyoruz. Bu bolumde listelenen sorular icerisinde gizlilik politikamız gereğince muşterilerin adı ve soyadı bulunmamaktadır.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 1[/h]

16 aylık oğlum hic birşeyden memnun olmuyor ve ozellikle son bir aydır istediği olmadığında ya diliyle ya parmağı ile kendini kusturmaya calışıyor, cığlık atarak ağlıyor, boğazı ağrıyana kadar bağırıp oksuruyor ve kusuyor. Kendisinin alerjik problemleri var. Bir de katı ciğnemiyor, korkuyor, panik yaşayıp oğurmeye başlıyor. Cok fazla evden dışarı cıkarmam cunku markete bile gitsek ertesi gun hastalanıyor değişik mekanlar kalabalık alerjisini tetikliyor.
Son bir haftadır cok huysuz, geceleri ağlayarak uyanıyor ve ustundeki battaniyeyi atıyor. Sırtını ovalayarak uyutuyoruz ustunu orttuğumuz an cığlığı basıyor. Birşey istiyor veriyorum, kusturmaya calışıyor kendini vermiyorum yine aynı sebep gerekmiyor mesela bu sabah kalktı gozunu actı oturdu yatakta gozumun icine baktı kusmaya calıştı ben ya da bir başkası farketmiyor.yemek her daim eziyet bize saatlerce birer kaşık şeklinde bitiriyorz yada sutu 5-10 kez denemede parca parca iciyor.Sinirlensin hemen yuzumuzu tırnaklıyor……
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]

Normal şartlarda danışanlarımıza buradan soruları yanıtlayarak yardımcı oluyoruz fakat sizin durumunuz farklı. Oncelikle vakit kaybetmeden devlet hastanesine gidiniz ve cocuğunuza denver gelişim testini yaptırınız. Sonrasında psikolog ile bu yazdiklarınızı konuşunuz ve tedaviye başlayınız. Sorunun kaynağı cok onemli sizin durumunuzda, kişilik 0-6 yaş arası oluştuğu icin de surec cok kritikdir. Gelişimine daha iyi katkıda bulunmak icin tavsiyemizi dikkate alınız ve sigortanızın olması yeterli olacaktır. Gecmiş olsun, iyi gunler dilerim.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 2[/h]2 yıl once gecirmiş olduğum beyin ameliyatım ve onun oncesinde 3 yıllık takip sureci dahilinde epileptik atak gecirmemiş olmama rağmen doğumdan hemen sonra bir kere, 2 ay sonrasındada bir kere olmak uzere toplam 2 defa epileptik atak gecirdim.Şu an anti-epileptik ilac kullanmaktayım. Bu atakların stresinin ustune doğum streside eklendi.
Şu anki durumumu aktaracak olursam:
Surekli kendimle uğraşıyorum ve surekli psikolojimi duşunuyorum, konuşulanları, duşunduklerimi kendi icimde tekrar ediyorum, bazen mutlu olduğumda sonrasında kotuleşeceğimi duşunerek mutluluğumu sonduruyorum. Guzel, bir tanecik oğluma baktığımda bazen başkasının oğluna bakıyor gibi oluyor ve kendimi cok kotu hissediyorum. Coğu zaman kendimi kotu hissediyorum ancak etrafimdakiler bana garip bakmasınlar,beni gozetlemesinler diye dışarıdan iyi gorunmeye calışıyorum…
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Yaşadığınız surecin oncelikle normal olduğunu ve gecici bir olumsuzluk oldugunu unutmayın. Bu gibi durumlarda olumsuza odaklanmak insanı her zaman daha depresif bir hale sokar. Cocuğunuz icin geleceğin siz oldugunu hic aklınızdan cıkarmayin ve kendinize odaklanmak yerine cocuğunuzla nasıl aktiviteler yapabileceğinize odaklanın. Sizin durumunuzda daha cok icsel telkin etkin rol oynar. Keendinizi olumluya odaklayınız ve sizin icin yaşayınız. Bunlara kendinizi inandırınız ve bu doğrultuda yaşayıniz ve goreceksiniz her şey cok daha guzel olacaktır. Mutlu gunler dileklerimle.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 3[/h]Merhaba doktor hanım. Benim sorunumun ne onu bilmiyorum, durup durup ağlıyorum ve insanlara duşunmeden kırıcı laf soyluyorum, sonra da pişmanlıkla ağlayarak ozur dilemeye calışıyorum. Hastalık hastası oldum ve midem ağrıyor. Gecen sene gastrit asit fazlalığı cıktı endoskopide, gozlerim acıyor ve sol gozumu kapatamıyorum. Goz kuruluğu varmış. Burnumda kemik var, ameliyat olmam gerekiyormuş. Ben cok kucuk yaşta 9 kere kulağımdan estetik ameliyat oldum ve artık ameliyat olmak istemiyorum. Bunlara ek olarak sivilce ilacları da kullanıyorum. Hangi birini kullanayım, ben okuyorum hayatımda her şey normal ama icimde son bir aydır sıkıntı var ne yaptıysam gecmiyor bana yardımcı olursanız gercekten sevinirim.
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Ust uste gelen sağlık problemleri sizi biraz yormuş, psikolojik olarak da yıpratmış. İcinizde biriken ofkeyi cevrenizdekilere yansıtıyorsunuz. Kişilerin zaman zaman sağlık problemleri olur. Onemli olan tedaviyle atlatabileceğiniz rahatsızlıklarınızın olması. Belki durum itibariyle şu an sevimsiz ve huzursuz bir donemden geciyor olabilirsiniz. Bunun surecsel bir sıkıntı olduğunu duşunerek kendinizi telkin etmeye calışın. İlgi odağınızı hastalıktan başka noktalara dağıtın. Daha cok sosyalleşmeye ve de kendinize hoşunuza giden meşguliyetler yaratmaya calışın. Bu sayede olumsuz duşunceler ve dolayısıyla gerginliğiniz azalacaktır.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 4[/h]Size danışmak istediğim konu stres yonetimiyle ilgili. Okulda veya gunluk ilişkilerimde herhangi bir konuda tartışmaya girdiğimde, kısa surede ofkeleniyorum, kalbim carpmaya başlıyor, vucudumda halsizlik hissediyorum ve duzgun cumle kuramıyorum adeta beynim duruyor. Bu konuda en buyuk sıkıntıyı kız arkadaşımla tartışırken yaşıyorum. Soylememem gereken sozler cıkıyor ağzımdan. Sakin bir şekilde duşunduklerimi aktaramıyorum. Bana bu konuda tavsiyede bulunabilirseniz cok sevinirim. İyi calışmalar.
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Stres yonetimi ve ofke kontrolu gunumuzun en cok şikayet edilen konularının başında gelmektedir. Kız arkadaşınızla olan ilişkinizde sizi ofkelendiren ve strese sokan nedenleri bir kağıda yazınız ve bu konuları arkadaşınızla paylaşınız. Bu konuları net olarak konuşarak netleştiriniz, yarına bırakmayınız ve fikirlerinizi birbirinize acınız. Aranızda anlaşma yapınız ve strese, ofkeye giden konularda o anlaşmaya uyunuz; konuyu uzatmama gibi,ortamdan birinizin cıkması gibi.
Gunluk yaşantınızda ise; durumu hissettiğiniz an derin nefes kontrolu yapınız ve ic telkini kullanarak ‘sakin ol,sakin ol’ tekniğini kullanınız ve carpıntınızın gecmesi icin kendinize zaman veriniz. Daha sonra konuya tekrar odaklanınız. Burada en kritik surec, nedenleri belirlemek ve bir cozum yolu belirleyerek ona uymaktır. Denilenleri uyguladığınız takdirde kısa zamanda olayın cozumu konusunda mesafe alacağınızı goreceksiniz.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 5[/h]Eşim temmuz 2012 de bobrek taşı duşurdu ve cok sancılı bir donemdi serumlar ağrı kesiciler kullanarak cok zor zamanlar yaşadık ağrıları cok fazla olduğundan ve iş yuzunden yanında olamadığımdan dolayı ailesini yanına bursaya yolladım yirmi gun kadar kaldıktan sonra yanına gittiğimde bir farklılık vardı bana mesafeli gibiydi ve soğuk davranıyordu bu hissi yaşamak beni sarsmış ara ara tartışma yaşamaya başlamıştık sonra eve donuşun ardında 40 gun sonrada ayak bileğinden ameliyat oldu yine bir cok ilac kullandı ve aralarında antibiyotiklerde vardı yedi sekiz gun hastane yoğunluğu ardından bu soğukluğu artmaya başladı cinsel olarak iki ay yok gibiyiz olsada gorev ifa etmiş gibi ve bu ameliyatın devamında idrar yollarında enfeksiyon sebebibden tedavi gormeye başladı piyelonefrin teşhisi konuldu guclu antibiyotikler ve iğneler kullanmak zorunda kaldı ve sonunda tartışmalar yaşamaya başladık soğukluğunu itiraf edebildi sonunda gorduğu bir takım ruyaların etkisinde olduğundan bahsetti kendi icerimizde yaşadığımız eskiye de dair ne turlu sorun varsa artık gundeme gelmeye başladı sorunları onume cığ gibi koyup karamsar bir ruh haline girdi bu gune geldiğimizde eşim yine bir aydır ailesinin yanında ilk defa gecen hafta psikolojik tedavi almaya başladıgını duydum benimle cok az goruşuyor ve telefonda,adeta telefonda bir yabancıyla konuşuyor gibi ve ses tonunda şefkatten eser yok gibi sanki dort yıldır evli olan biz değilmişiz gibi, biz beraber ailemle kalıyorduk ve annemle birlikte abimi kaybettikten sonra eşim babamla gecinememeye başladı.eşim benim teyzemin kızı olur ne yapmam gerekir onu bilmiyorum bana zaman ver diyor ama o karamsarlığı beni cokertmiş durumda bu sorunların bir telefisi yada psikolog desteğiyle aşılabilirmi onu bilmiyorum beni cok sevdiğini ancak cinsel olarak istemediğini soyluyor ne olucak bimiyorum..
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Oncelikle eşinizin psikolojik destek alması kendisi ve ilişkiniz icin cok faydalı olacaktır. Eşinizin ust uste yaşadığı birtakım sağlık problemleri onda donemsel olarak hasta psikolojisi dediğimiz mutsuzluk,yorgunluk, isteksizlik, karamsarlık gibi durumlar yaratmış olabilir. Sizi sevdiğini soyluyorsa cinsel isteksizliğin tedavisi mumkundur. Bu konuyla ilgili hem psikologtan hem de urologtan yardım alabilirsiniz. Ancak oncelikli yapmanız gereken karşılıklı sağlıklı bir iletişim kurup ilişkiniz hakkında bir değerlendirme yapmanız olacaktır. Eşinizin bu aralar fazla ustune gitmemenizi oneririm. Ozellikle yardım alıyorsa ona biraz zaman tanıyın. Ona onu sevdiğinizi ve onunla ilgilendiğinizi hissettirin. Sizin icin hala eskisi kadar onemli olduğunu hissetmeye ihtiyacı olabilir. Onun kendini hazır hissettiği zamanda onunla butun problemlerinizi masaya yatırıp goruşun. Birlikte bir sonuc alamassanız bir aile danışmanından cift olarak yardım almanızı oneririm.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 6 [/h]7 yıldır evliyim.bizim problemimiz hem fikir olamamamız .bir karar alıyoruz fakat birlikte alsak bile eşim yine bildiği ve istediği gibi hareket ediyor.uzn zamandır hep kucuk fakat cok yorucu cozulemeyen problemlerimiz var.fakat birbirimizi sevdiğimiz icin cok da onemsemiyorduk fakat uzerinde duşunucek olursak eşim cok hareketli cocuk gibi hicbiryere sığamıyor.bense biraz daha sakin bir yapıya sahibim.bitmek bilmeyen bir enerjisi var anlayacağınız.fakat bunun bir sorun olucağını hic duşunmemiştim.cunku bunun sonucunda dikkat eksikliği;odaklanamama;karşısındakini dinlememe;hicbirzaman sozlerini tutamama; gec kalma ozelliği;ve sorumluluklarını yerine getirememe …bunun gibi daha sayabilirim.sanıyorum eşim hiperaktif.ve ben onunla nasıl gecinmem gerektiğini bilmiyorum ve onunla cok yoruluyorum neden?cunku herşeyle benim ilgilenmem ve her turlu butun planları benim yapmam gerekiyor. bu arada ona bir iş verdiğimde de hic bir zaman tam anlamıyla ya da eksiksiz zamanaında yaptığını goremiyorum ve hic te guvenemiyorum fakat guvenmeyi de cok denedim ve istedim fakat yapamadı hicbir işi ev işleri vesaire …erkeğin evde yapması gereken işleri…hep bana kald.ı fakat butun herşeye yansıyor ve yaşam kalitem oldukca duştu.onunla cok yoruluyorum ve ne yapmam gerektiğini inanın bilemiyorum beni biraz aydınlatırsanız cok sevinirim şimdiden cok teşekkur ediyorum sağlıklı kalın.
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Yazdıklarınız eşinizde yetişkin hiperaktivitesi olabileceğini duşundurdu. Siz de şu an tıpkı hiperaktif cocuğa sahip bireylerin durumlarını yaşıyorsunuz. Oncelikle bu konuyla ilgili eşiniz kesin tanı ve tedavi icin mutlaka psikolojik destek almalıdır. Eşinize ilac tedavisi başlanacağını duşunuyorum. Eşinizin tedavi sonrası sizi rahatsız eden tutum ve davranışları azalacaktır ve bu da evliliğinize olumlu yansıyacaktır. Yani oncelikle yapılması gereken eşinizi tedaviye ikna edebilmek. Sonrasında evliliğinizle ilgili beklentileri ve eşinizle ilgili duyduğunuz rahatsızlıkları acık ve net bir şekilde ifade edin. O da aynısını size yapsın. Karşılıklı karar alındığında uygulanmaması halinde kendinize ve eşinize yaptırımı olan cezalar koyabilirsiniz. Boylece iki taraf da kararları daha cok ciddiye alacaktır.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 7[/h]Kızım 18 yaşını bitirdi ve 2 sene zorlu bir unuversiteye hazırlık donemi gecirdi ama sonundada istediği en iyi bolumu kazandı.Bir sorunumuz şehir dışında yurtta kalması,aileden ilk defa uzak olması.Tek ve cok istenilen bir cocuk olduğu icin bir dediğini iki etmedik.Şimdi iki aydır cok mutsuzum ve her yanlız kalışımda ağlıyorum diyor,etrafındaki arkadaşları ve sosyal aktiviteleri bile onu memnun etmiyormuş,oyalamıyormuş,icimden hic bir şey yapmak gelmiyor hatta eve donup butun gun yatmak istiyorum diyor,ne yapacağımızı şaşırdık bize bir tavsiyede bulunursanız cok minnettar kalırız,şimdiden teşekkur ederiz,iyi gunler.
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Bahsettiğiniz kadarıyla kızınız şu anda adaptasyon problemi yaşıyor. Şehir dışında okumaya başlayan bircok kız oğrenci icin alışılması zor bir durumdur aileden ayrılmak. Ozellikle tek cocuklar icin bu surec daha sıkıntılıdır. Maalesef ki anne babalar genellikle tek cocuk olduğunda sizin tarif ettiğiniz gibi her istediğini yaparak yetiştiriyorlar. Boyle olunca cocuk birşeyler icin caba sarfetmek zorunda kalmıyor ve giriişimci bir ruh kazanamıyor. Daha cekinik ve herşeyin kendisine gelmesini bekliyor. Tabiri caizse sudan cıkmış balığa donuyor. Yetiştirlme tarzıyla ilgili bir durum ama şehir dışında bir universitede okuyacak olması ve sizden uzakta olması onun bundan sonraki gelişimine ve kendine guveninin oluşmasına onemli kazanc sağlayacaktır. Bu donemde mumkun olduğunca onu bu durumun altından kalkabileceğini vurgulayan konuşmalar yapın. Yarıda bırakma gibi konulara girerse asla destek olmayın ve karşı cıkın. Bu bir adaptasyon surecidir,zamanla bunalımı gececektir. Bu şekilde hayatı ve hayatta zorlanmayı bazen tek başına idare edebilmeyi oğrenecektir. Birkac ay sonra bu sıkıntıları gececek ve universite ortamından keyif almaya başlayacaktır. Zamanla bu sıkıntıları azalmazsa okulun psikologundan psikolojik destek alması konusunda yonlendirebilirsiniz.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 8[/h]Mehabalar, Benim problemim evliliğimle ilgili sıkıntılarım.Her ikimizde calışan kişileriz ve 1 bucuk yaşında 1 kızımız var 3 senelik evliyiz.Sıkıntılarımıza gelince biz farklı dunyaların insanlarıyız benim sevdiğim hoşlandığım şeyleri o sevmiyor onunkileri de ben o yuzden ortak bir paydamız yok hatta hic olmadı. Evlendiğimiz gunden beri ben hic bir zaman tam anlamıyla mutlu olamadım cunku hep ilgisizlik duşuncesizlik.Eşim ozunde cok iyi ve efendi bir cok bayanın ideal eş gozuyle bakabileceği bir insan saatinde evinden işe işten eve misali kazandığı parayı asla bensiz yemez bensiz dışarı gitmez yemeğe gitmez arkadaşlarıyla takılmaz falan falanAma eve gelir dışardan evine gelen insan evde sadece tv izler ben hic konuşmasam benimle tek kelime konuşmadan gider yatar, ne evlilik yıl donumu bilir ne ozel bir gun, ne bana ozel olduğumu hissettiriri ne de onun icin guzel olduğumu. 1 ay hic sex yapmasam neden yapmıosun die sormaz. Yaptığım yemeği beğenmez o yuzden evde onun istediği yemekler yapılırsa bizimle yemek yer yoksa iş yerinde yer gelir.defalarca karşıma alıp konuştum. iş konusunda bana destekci olmak yerine hep bardağın kotu tarafını gosterir sevmediğim insanları sever.Goruş acılarımız cok farklı Bu yazıyı da 2 gun once evlilik yıldonumumdu ama aklına bile gelmedi onun icin yazyorum artık yoruldum 3 sene omrum bitti benim evliliğimin duzelmsi icin ben ve eşimde neler yapabiliri bize yardımcı olursanız cok sevinicem İyi calışmalar diler şimdi den cevaplarınız icin teşekkur ediyorum.
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Merhaba; Biliyorsunuz evlilikle ilgili sorunlarda ciftlerin birlikte hareket etmesi onemlidir. Evliliğin duzelmesini sizin kadar eşiniz de istemeli ve bunun icin gereken adımları atmalıdır. Tek taraflı bir caba evlilikle ilgili problemleri duzeltmek acısından sonucsuz kalacaktır. Oncelikle eşinizle sağlıklı bir iletişim kurabilmelisiniz. Eşinizden beklentilerinizi ve onda rahatszılık duyduğunuz noktaları acık ve net bir şekilde sansurlemeden belirtmelisiniz. Aynı şeyi eşiniz de yapmalı. Sonra aranızdaki problemleri onem sırasına koyun. Evliliğinizi en cok yıpratan ve sizde mutsuzluk yaratan durumları belirleyin. Daha sonra bunun icin neler yapılabileceğini tartışın ve aranızda cozum yolları uretin. Bir cok yontem deneyebilirsiniz. Onemli olan iki tarafın da caba sarfetmesi. Eşinize rahatsızlıklarınızı orneklerle anlatın. Eğer bu şekilde girişimleriniz başarısız olursa ya da sağlıklı iletişim kuramazsanız cift olarak bir aile danışmanından yardım almanızı onerebilirim.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 9[/h]Benim oğlum 3,5 yaşında.oyuncaklarıyla cok fazla oynamıyor.ELEKTRİKLİ EV ALETLERİNE TAKMIŞ DURUMDA.OZELLİKLE SUPURGE İLE OYNUYOR EVİ SUPURMEYİ COK SEVİYOR.TV GORDUĞU HER SUPURGEYİ İSTİYOR.SAATLERCE EVİ SUPURUYOR. Supurgeyi vermeyince ağlıyor.kendini yerden yere atıyor.yemek yapmak temizlik yapmaktan zevk alıyor.
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Merhaba; Oncelikle oğlunuzda endişelenmeniz gereken bir durum olmadığını soyleyebilirm. Bu yaş grubundaki cocukların bazıları bir oyuncağı ya da bir nesneyi takıntı haline getirip sadece onunla oynamayı tercih edebilirler. sizin cocuğunuzun ilgisini de evdeki supurge cekmiş ve onu kendine populer oyuncak olarak secmiştir. Bir cok kız cocuğu da sadece arabalarla ve de askerkerle oynamaktadır. Yani oyuncakların ya da oyuncak yerine konan nesnelerin bu şekilde cinsiyetleştirilmesi doğru değildir. Cocuk icin onların hepsi sadece bir oyundan ve oyuncaktan ibarettir. Cocuk evde butun gun anneyi bu işleri yaparken goruyor ve onu taklit ediyor. Sıkıntı yaratan bir durum yoktur. ama eğer rahatsızlık duyuyorsanız cocuğun babayla daha cok vakit gecirmesini sağlayıp onunla ozdeşleşmesini sağlayabilirsiniz.
[h=2]Psikoloji Sorusu – 10[/h]Hocam benim sorum evliliğimle ilgili.Eşimle 1994 yılında gorucu usulu ile evlendik.Eşim benden 11 yaş buyuk.Kendisi hekim.ben de memurum.17 yaşında başarılı,ahlaklı bir oğlumuz var.Hocam,benim sorum eşimin gecen yıl kurban bayramı sonrasında kabanını yıkamak istedim.Ceplerini kontrol ederken, aşk şiiri ve telefon numarası buldum.Bu kağıdı okuduğumu gorunce telaşla elimden kağıdı hızla alarak banyoya goturdu ve sıcak suyla okunmaz hale getirip cope attı.Ben acıklama yapmasını istediğimde hicbir şey yok dedi ve bana kuserek evin icinde farklı odalarda 3 ay kadar yaşadık.Konuşmaya calıştım,kabul etmedi.Bende cocuğumuz etkilenmesin diye cok fazla uzerinde durmamaya calıştım,cunku cocuğumun sınav donemiydi.Akabinde evdeki bazı eşyalarımız arızalandı ve ben yenisini alması gerektiğini soylediğimde,yeni ev yaptıracağız diyerek hicbir şeyle ilgilenmedi ve tabii bende artık patladım.Onun evden gidip gercekten bir aile babası ve iyi bir eş olmadan eve donmemesini soyledim.O da o gunden sonra annesinin yanına taşınarak yaşamayı tercih etti.Yaklaşık 8 ay kadar oldu ve bu sure zarfında biz hic goruşmedik.Cocuğumla zaman zaman goruşuyor.Ama oğlumda babasından iyice soğudu.COzum bulamıyorum.Eşimden bende iyice soğudum.Oğlumla kendime bir duzen kurduk.Ama kendimi cok yalnız hissediyorum.Ailem destek oluyor ama cok yeterli değil.Oğlum bu yıl universite sınavına girecek.Ona elimden geldiği kadar destek oluyorum.Uzuntumu ve yalnızlığımı belli etmemeye calışıyorum.Ne yapacağımı bilmiyorum.Bana bir fikir verirseniz sevinirim.
[h=2]Psikoloğun Verdiği Cevap[/h]Merhaba; Yazdıklarınızdan evliliğinizle ilgili en buyuk problemin iletişimsizlik olduğunu anlıyorum. Zamanında sağlıklı bir iletişim kurulamadığı icin işler daha cok cıkmaza girmiş ve sanırım biraz da inatlaşmayla bu boyuta ulaşmış. Durumun belirsizliği oldukca gerginlik yaratan bir durum. Bir an once belirsizliği ortadan kaldırmanız gerekli. Bu şekilde hem yaşam duzeni kurmak hem de sağlıklı bir psikolojiyle devam etmek kolay olamayabilir. Eşinizle iletişime gecmeli ve birbirinizden duyduğunuz rahatsızlıkları ve beklentilerinizi dile getirmelisiniz. Devam etme yonunde karar alıp bununla ilgili bazı şeyleri yola sokmada yetersiz kalırsanız birlikte aile danışmanlığı ya da cift terapisi almanızı oneririrm. İki taraf da boşanmak istiyorsa ve alınan karar bu şekilde olursa olumsuz da olsa bu da bir karardır ve şu anki belirsizlik kadar sizi yıpratmaz. Zor bir durum olsa da kişi zamanla kabullenir ve alışır. Tek başınıza yapacağınız girişimler yetersiz kalacaktır. Unutmayın aile problemi ancak aile bireyleriyle cozumlenebilir.