Bugunku League of Legends gunluk yaşam oykusu serimizde '' Dağın Kalbindeki Ateş '' Ornn var. İşte Yaşam Oykusu Ornn, Freljord'un demircilik ve zanaatkÂrlık ilahı. Ocak-Yuva adını verdiği volkanın altındaki lav mağaralarını cekiciyle doverek oluşturduğu devasa demirci atolyesinde bir başına yaşıyor. Bu atolyede erimiş kayaları koca kazanlarda fokur fokur kaynatarak metalleri saflaştırıp eşi benzeri gorulmemiş kalitede eşyalar uretiyor. Diğer Freljord ilahları, ozellikle de Volibear dunyada gezip olumlulerin işlerine karıştığında, Ornn da Ocak-Yuva'sından bu fevri varlıklara ya sadık cekiciyle ya da yanardağların gucuyle hadlerini bildirmek icin cıkıyor. Ornn mahremiyetini, yalnızlığını ve işine odaklanmayı, akrabalarına kıyasla cok daha fazla onemsiyor. Kadim bir patlamanın yaralarını taşıyan sonmuş bir volkanın altında gece gunduz calışarak canı ne isterse onu uretiyor. Bu uretimin sonucu; adları destanlarda gecmeye layık, paha bicilmez aletler oluyor. Bu eserlere tesaduf edebilmiş olan birkac şanslı kişi, aklın almayacağı kadar kaliteli olduklarını soyluyor. Hatta kimileri Braum'un kalkanının, yapıldığı ilk gunku kadar sağlam olduğu icin binlerce yıl once Ornn tarafından yapılmış olduğunu iddia ediyor. Elbette bundan emin olmak imkÂnsız; cunku kimse Ornn'u bulamıyor ki ona bir şey sorabilsinler! Ornn'un adını bir zamanlar, şimdilerde Freljord denen topraklarda yaşayan herkes anardı. Gelgelelim onu anlatan neredeyse tum efsaneler ya duşmanları tarafından ortadan kaldırıldı ya da zamanın yavaş yavaş donen değirmen taşları arasında ufalandı gitti. Artık yaptıklarının sadece kucuk bir kısmı, yalnızca birkac kabile tarafından hatırlanıyor. Bu kabilelerin kokenleri; demirciler, mimarlar ve zanaatkÂrlardan oluşan, unutulmuş bir topluma dayanıyor. Bu coktan yitip gitmiş toplumun adı Ocakkanlılar'dı. Dunyanın her yerinden gelmiş cıraklardan oluşan bu topluluk, Ornn'u ornek almak icin Ocak-Yuva'nın yamaclarına yerleşmişti. Onu taklit ederek tapmaya calışmalarına karşın, Ornn kendini asla onların ilahı olarak kabul etmedi. İşlerini Ornn'a sunduklarında sert bir baş işaretiyle onaylamak ya da kaşlarını catmakla yetinirdi; ancak Ocakkanlılar bu durumu kabul edip ustalıklarını arttırmak icin calışıp cabalarlardı. Sonunda en kaliteli aletleri yaptılar, en dayanıklı binaları inşa ettiler ve insanlığın tattığı en leziz yemeklerle icecekleri urettiler. Ornn Ocakkanlılar'ın azmini ve daima kendilerini geliştirmeye calışmalarını gizli gizli takdir etti. Ne var ki korkunc bir gece yarısı, Ornn'la kardeşi Volibear hicbir olumlunun anlayamayacağı sebeplerden dağın zirvesinde savaşa tutuşunca, Ocakkanlılar'ın kendi cabalarıyla ortaya cıkardıkları her şey yok oldu. Bu savaş oyle şiddetli bir ateş, kul ve yıldırım fırtınasıyla sonuclandı ki olup bitenler on ufuk cizgisi uzaklıktan goruldu. Ortalık yatıştığında Ocak-Yuva dumanları tuten bir krater olmuştu. Ocakkanlılar'dan geriye ise sadece kulleşmiş kemikler kalmıştı. Ornn hic belli etmedi ama yıkılmıştı. Ocakkanlılar sayesinde olumlu yaşamındaki potansiyeli gormeye vakıf olmuştu ama bu potansiyel, olumsuzlerin suclu-masum ayırt etmeyen gazabıyla yok olup gitmişti. Sucluluktan yanıp tutuşarak kendini atolyesine hapsetti ve bir cağ boyu işine gomuldu. Fakat artık dunyanın yeni bir cağın eşiğinde olduğunu seziyor. Kardeşlerinden bazıları yeniden beden buldu ve onların takipcileri huzursuzlanıp saldırganlaşmaya başladı. Freljord ise parcalanmış ve ondersiz kalmış durumda. Kadim zamanlardan kalma dehşet verici varlıklar golgelerde kol geziyor, saldırmak icin fırsat kolluyorlar. Buyuk bir değişim kapıda. Ornn, cıkacak savaşlarda ve bu savaşların sonrasında Freljord ile Runeterra'nın geri kalanının iyi bir demirciye ihtiyac duyacağını biliyor.