Selamlar...
GEcenlerde dayımla konuşuyordum. Siyaset felan derken konu Ataturkculuğe geldi.
Daym kişiliği ve mevkisi bakımından saygındır. Şimdi size o hikayeyi anlatıcam.

Fevzi paşa Canakkale harbinde. Adı ustunde Paşa. Kardeşi ise. Nazım. Er Nazım.
Duşmanı karşılayacak ilk boluğun icinde. Kısa kesicem.
Duşman cıkar ve o boluk tamamıyla olur. Fevzi Paşa olum haberini alır ve bulunduğu yerden sadece 100Mt. Otededir kardeşinin cansız bedeni.
Ama Fevzi Paşa, o kadar meşguldur ki! Tam 2 gun sonra alabilir kardeşini yattığı yerden. Ve hic bir emirde vermez onu getirin yada goturun diye.
Şimdi soruyorum arkadaşlar,
o gun orda ne Fevzi Paşa rutbesini kullanarak kardeşini yanına yada daha guvenli bir yere aldırabilirdi ama o ne kardeşimi kurtarıyım duşuncesinde nede kardeşi abim paşam diyip kurtulma cabasında.
Ve Paşa, iki gun sonra gidiyor, Cunku bir an ayrılması demek buyuk sonucları doğrabilir.
İşte Dedi dayım Ataturkculuk budur, O tarihte daha olmasada..
O yuzden bende duşunuyorum bulunduğum mevkiye rağmen ben Fevzi Paşanın yerinde olsam napardım diye? Ve her gun soruyorum kendime Ataturkcumuyum diye..
Evet.. Siz Fevzi Paşanın yerinde olsanız GERCEKTEN ne yapardınız?
__________________