İnsanlar gelmeleriyle yalnızlıklarını dağıtanları severler, gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara aşık olurlar. Doğdu, sevincten ağladılar. Oldu, acıdan ağladılar. O, bu arada yaşadı, hic duşunmediler. Her korkan kacmaz. Ama her kacan, korkaktır. Dost gercekleri.. Duşman işine geleni.. Deli ağzına geleni.. Aşık icinden geceni soylermiş. Şu hayvan o kadar vahşî ki.. Onun ustesinden ancak insan gelebilir. Bir kelimeye bin anlam yuklediğim zaman sana sesleneceğim. Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın. Bu yılan doğadaki yılandır, toplumdaki değil. Yanlış anlaşılıyor. Olu yaşayanlar yaşayan oluleri cekemezler. Dun sabaha karşı kendimle konuştum. Ben hep kendime cıkan bir yokuştum. Yokuşun başında bir duşman vardı. Onu vurmaya gittim ve kendimle vuruştum. Onun guzelliğini herkes goruyorsa o bence az guzeldir. Herkes biliyorsa o bence hic guzel değildir. Onun guzelliğini yalnız ben goruyorsam bu sevgidir. Yalnız ben biliyorsam bu aşktır. Hic kimse gormuyorsa bu yalnızlıktır. Keşke sen ben olsan; seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan, Keşke ben sen olsam; bu kadar sevilmenin tadını cıkarsam.. Benim soylemek icin cırpındığım gecelerde SİZ YOKTUNUZ... Sana gitme demeyeceğim; ama gitme Lavinia... Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılsa yalnızlık olmaz. Sustuğunu bilen olgundur, bildiğini susan değil. Ben olseydim, o belki ağlardı. Ama o ağlasaydı, ben olurdum. Bir insan treni kacırırsa başka bir tren gelir onu alır. Bir ulus treni kacırırsa başka bir ulus gelir onu alır. (Alıntıdır)

__________________