Bilim adamları beyindeki bir bolgenin susturulmasının maneviyatla ilgili olduğunu keşfetti. Araştırmacılar ibadet esnasında “Benlik”in sesinin en cok kısıldığını soyluyor.

Manevi ya da ruhsal (sprituel) hissetmemizi ne sağlar? Araştırmaya gore bunun nedeni beynimizdeki bir bolgenin sessizleşmesi.
Missiouri Universitesi’nden Brick Johnstone’a gore, bu bolge yani beynin sağ yan (parietal) lobu, “Ben”in (Nefis) tanımlanmasından sorumlu. Livescience’ın haberine gore bu bolge, oz-eleştiriyi meydana getiriyor ve fiziksel ve sosyal zeminde benim elim, benim arabam, benim konuşma yeteneklerim gibi oz-bilgimizi guncelleyerek bizlere rehberlik sağlıyor.
Daha az aktif Ben-Tanımlayıcılarına (Nefis) sahip insanların, ruhsal hayatlar surmeye daha meyilli olduğuna dair bu araştırma Zygon adlı derginin son sayısında yer aldı.
Bundan once norolojik-maneviyat uzerine yapılan araştırmalar, meditasyondaki rahipler ya da dua eden rahibelerin beyin taramaları uzerine yapılıyordu ve net bir sonuca ulaştırmıyordu. (Beynin bolgesi ayete tepki olarak mı aydınlanıyor yoksa ruhsal deneyim mi bunun nedeni?)
Dolayısıyla Johnstone ve meslektaşı Bret Glass, norolojinin eski gunlerinde olduğu gibi deneme-yanılma tekniklerine donup beyin hasarlı hastaları calışmaya başlamışlar. Araştırmacılar eski goruntuleme araştırmalarına konu olan beyin bolgelerini her bolgenin uzmanlığına uyarlanmış testlerle test etmişler. Tıpkı bir kulağın yetilerinin bir duyma testiyle test edilmesi gibi. Daha sonra beynin ilgili bolgesiyle, deneğin ruhsal deneyimi arasında ilgileşimine (korelÂsyonuna) bakılmış.
Manevi 26 denek arasında, araştırmacılar sağ yan lobun daha az fonksiyonel olduğunu ortaya cıkarmış. Bu durumun psikoloji de anlamı daha az oz-farkındalık ve oz-odaklanma olarak biliniyor.
Bulguların ruhsal deneyimin ozunun benliksizlik (nefissizlik) olduğunu gosterdiğini soyleyen Johnstone, calışmasının “maneviyattı daha belirgin şekillerde duşunmeleri icin insanlara yardımcı olacağı” umudunu taşıdığını ifade ediyor.
Manevi gorunumler surekli olarak daha iyi zihin ve beden sağlığıyla ilişkilendirilir. Johnstone’a gore bu kazanımlar, kişinin kendi nefsi yerine başkalarına odaklanmasından kaynaklanıyor olabilir. Yani bunlar Ben-Tanımlayıcısının (Nefsin) sesinin kısılmasının bir doğal sonucu.
Dini ibadetlere ek olarak, diğer edimler ve deneyimler de Ben Tanımlayıcılarını sessizleştiriyor. Sanat ya da doğa beğenileri de bu bolgeyi susturabildiğini soyleyen Johnstone, cok guzel bir şarkıyla “kendisinden gecenleri” işaret ediyor. Aşk ve hatta hayır işleri bile, “Ben”in (Nefis) sınırlarını gevşetebiliyor.
Johnstone, Ben-Tanımlayıcıları’nın en derin sessizliğinin meditasyon ya da ibadet sırasında olduğunu belirtiyor. Denekler bu hissi tum evrenle birleşmek olarak tanımlıyor.
Yani, ruhsal deneyimin zirve noktası, “Benlik”in tamamen yitirildiğinde oluşuyor. Johstone, “Torah’a, Eski Ahit’e, Yeni Ahit’e, Kur’an’a, Sufi ve Budist metinlere bakın, hepsi benliksizlikten (nefissizlikten) bahseder. Bu eserlerin altında yatan norolojik nedenleri buluyor olabiliriz” diye konuştu.

Kaynak
__________________