IBM Punch Card (Delikli Kart)

Gecmişi 18. yuzyıla kadar uzanan delikli kartlar, 1881 yılında IBM'den Herman Hollerith'in onderliğinde geliştirildi ve 19 ve 20. yuzyıllarda yoğun bir şekilde kullanıldı. Kağıt bazlı bu depolama birimi 1970'li yıllara kadar kullanıldıktan sonra daha yeni teknolojilerin ortaya cıkmasıyla birlikte tarihin tozlu sayfalarına karıştı.



IBM Manyetik Bant

1950'li yıllara damgasını vuran ve IBM'in onderliğinde geliştirilen manyetik bant, veri depolama teknolojisini de bir adım oteye taşıyarak daha buyuk verilerin taşınabilmesine imkan sağlamıştır. Neredeyse 10.000 delikli kartın toplamı kadar veriyi taşıyabilen manyetik bantların disk veri depolama teknolojisinden en buyuk farkı rasgele erişim değil, sıralı erişim ortamına sahip olmasıdır.



Teyp kaseti

CD ve MP3 player'lardan once, manyetik bir ses kayıt platformu olan kasetler yoğun bir şekilde kullanılıyordu. İlk olarak 1963 yılında Philips tarafından tanıtılan kaset, bir sonraki yıl ABD pazarına merhaba dedi. Bunun yanı sıra 1970'li yıllarda bilgisayarlarda veri depolama birimi olarak da kullanılmaya başlanan kasetlerin 90 dakikalık surumleri yaklaşık 700KB'lık bir veriyi tek tarafı icerisinde taşıyabiliyordu(arka tarafıyla birlikte 1400KB).



8" Floppy Disk

Disketlerin gercek seruveni IBM'in 23FD model disketleriyle ilk kez 1970'li yıllarda başladı. İlk onceleri sadece salt-okunur formatta calışabilen disketler, daha sonraki modellerinde ise yazma yeteneğine de kavuştular ve ilerleyen yıllarda 80KB'lık kapasiteye kadar ulaştılar.







5.25" Floppy Disk

Wang Laboratories isimli bir bilgisayar firması, 1976 yılı gelip cattığında daha ufak caplı bir disket surucu geliştirmeye karar verdi ve 5.25 inc'lik yeni disketleriyle birlikte ilk disketlerle karşılaştırıldığında boyutları bir hayli kuculdu. 1.2MB'lık bir kapasitesi bulunan disketlerin en parlak yılları ise 1978'den sonra başladı ve LucasArt'ın orijinal Maniac Mansion ve Sierra'nın Leisure Suit Larry 1 isimli oyunları bu disketlerle birlikte kullanıcılara ulaşmaya başladı.





3.5" Floppy Disk

Disketlerin en buyuk problemlerinden biri şuphesiz fazlaca buyuk bir yapıda olmalarıydı. 5.25 inc'lik disketlerle ebatları biraz daha kucuk olsa da, disketlerin biraz daha ufalmaya ihtiyacı vardı ve bu ihtiyacın karşılanması pek de uzun surmedi. 3.5 inc'lik modelleriyle bir donum noktası olan disketler bugun dahi hala kullanılıyor.




Compact Disc (CD)

1980'li yılların başlarında ortaya cıkan CD-ROM'lar, bugunku modelleriyle karşılaştırıldığında nispeten daha yavaş bir donuş hızına sahipti ve yuksek fiyatıyla el yakıyordu. Sınırlı sayıda uretildiğinden ve ilk yılları olduğundan dolayı kullanımı hemen yaygınlaşmayan CD'ler, disketlere nazaran sahip oldukları dev kapasiteleriyle goz doldurdular. Oyunlar icin yeni bir cağı başlatan CD-ROM'ların hemen akabinde CD-RW'ler ortaya cıktı ve 1997 yılında hayatımıza girdi. Standart bir diskete gore 450 kat daha fazla veriyi icerisinde taşıyabilen CD'ler, gunumuzde de hala yoğun bir şekilde kullanılıyor.



Magneto-Optical Drive(Manyetik Optik Disk)

1990'lı yılların başında ilk kez ortaya cıkan manyetik-optik disk suruculer, adından da anlaşılacağı uzere manyetik ile optik teknolojilerini bir araya getiren yeni bir disk teknolojisiydi. 90mm ebatlarında ve 2.6GB'lık bir kapasiteye sahip olan bu diskler bugun icin hala kendine kullanım alanı bulabiliyor.



MiniDisc

Bilgisayar teknolojisinin gelişmesiyle birlikte cihazların da ebatları bir hayli kuculdu. Elbette bundan CD'ler de etkilendi ve 1992 ila 1996 yılları arasında MiniDisc denilen kucuk caplı CD'ler hayatımıza girdi. Manyetik optik teknolojisini biraz daha ileri bir noktaya taşıyan MiniDisc, 1GB'lık bir kapasiteye sahipti ve populerliğinin en fazla gorulduğu zaman dilimi 1993 senesiydi.


Compact Flash

Gunumuzde ileri teknoloji urunu olan tum DSLR kameralarda yer alan CompactFlash(CF), taşınabilir cihazlar icin vazgecilmez bir veri taşıma birimidir. Type I denilen birinci nesil CF kartlara nazaran daha kalın bir yapıda olan Type II CF Kartları, gunumuzde duşuk maliyeti ve daha yuksek performans değerlerine sahip olmasıyla dikkat cekerken, kapasiteleri 64GB'a kadar ulaşabiliyor.



Zip Drive

1990'lı yılların ortasına kadar, 1.44MB'lık disketler artık PC'ler icin bir standart halini almıştı. Ancak bu disketlerin duşuk kapasitesi kullanıcıları yeni arayışlara itiyordu. 1994 yılının gelmesiyle birlikte ise Zip Drive hayatımıza girdi. 100MB'lık kapasitesiyle 70 diskete bedel olan Zip surucu, 1MB/saniye veri transfer hızı oranıyla da disketleri golgesinde bırakmayı başarmıştı. İlerleyen zamanlarda ise Zip surucunun kapasitesi katlanarak artarak 250MB ve ardından 750MB'a kadar yukseldi. Ancak gelişen diğer medya birimleriyle daha fazla rekabet edecek gucu kendinde bulamayan Iomega, Zip surucusunu yaygınlaştırma imkanını bir turlu bulamadı.



Jaz Drive

1995 yılının ortalarına doğru ilk kez ortaya cıkan Jaz Drive, disket suruculere nazaran daha hızlı bir şekilde yayılma imkanı buldu. 1GB ile başlayan ve ardından 2GB'lık kapasitesiyle dikkat ceken Jaz Drive, 5400RPM hızında donen manyetik plakları kullanıyordu.



DVD

1995 yılında ortaya cıkan ve başlarda sinema sektoru icin bir devrim niteliği taşıyan DVD'ler, yedekleme birimi olarak da yıllar gectikce CD'lerin yerini almaya başladılar; zira 700MB'lık kapasiteli CD'leri 6'ya katlayan DVD'ler, kullanıcılara 4.7GB'lık bir kapasite sunuyordu. Cift katmanlı DVD modelleriyle birlikte kapasiteleri 8GB'a kadar yukselen DVD'ler, gunumuzde halen yoğun bir şekilde kullanılıyor.




LS-120

1997 yılında 3M firması tarafından satışa sunulan SuperDisk, diğer adıyla LS-120, 120MB'lık kapasiteyle başladığı kısa hayatına bir sure sonra 240MB ile devam etti. 3.5 inc'lik disketlerden kullanıcıları uzaklaştırmak isteyen 3M, SuperDisk'i kullanıcılar icin daha cazip bir yedekleme birimi haline getirmeye calıştı. Disketlere gore yazma ve okuma hızı konusuna bir hayli ileri bir seviyede olan SuperDisk'in omru ise tum bunlara rağmen 3 seneyle sınırlı kaldı.






SmartMedia

1995 yılında ilk kez ortaya cıkan ve Toshiba tarafından uretilen SmartMedia, gunumuzde pek cok dijital kamera, PDA ve benzeri mobil aygıtlarda kullanılıyor.



Microdrive

Big Blue, 1999 yılında yeni depolama biri Microdrive ile kullanıcıların karşısına cıktı. CF Type II slotlarında kullanılabilen minyatur bir hard disk olan ve kapasitesini 170B'tan 340MB'a taşıyan Microdrive, 2006 yılı sonrasonda ise 8GB sınırını da aşmayı bilmiştir. iPod Mini, Dell Digital Jukebox gibi mobil platformlarda kendine yer bulabilen Microdrive, haliyle bugun hala yoğun bir şekilde kullanılmaktadır.



2.5" Portable Hard Drive(Taşınabilir Hard Disk)

Prairie Tek tarafından ilk olarak pazara surulen ve 2.5 inc ebatlarında olan Portable Hard Drive, ayrıca USB 2.0 arabirimini kullanıyordu. Gunumuzde yavaş yavaş eSATA standardına gecmeye başlayan taşınabilir disklerin kapasiteleri ise coktan 1TB'ı aşmış durumda.




SD Memory

Acılımı Secure Digital olan SD kartlar Sony'nin Memory Stick'ine karşı geliştirilen bir depolama birimiydi. Toshiba'nın Multimedia Card (MMC) formatına dayanan SD kartlar, DRM şifreleme ozelliğiyle de dikkat cekiyor. Başlarda 32 ila 64MB'lık kapasiteleriyle kullanıcılara sunulan SD kartlar, SDHC ile birlikte 32GB'a kadar kapasitesini arttırdı ve bugun SDXC(eXtended Capacity - genişletilmiş kapasite) 2TB'ı aşkın kapasite vaat ediyor.



USB Flash Drive

1.44MB'lık disketlerden sonra yedekleme birimlerinin belki de en populeri USB Flash Drive oldu. Milenyumla birlikte hayatımıza giren USB Flash Drive, ayrıca kendi uzerinden Windows'u da boot edebilmesi ve cok daha onemlisi anakart BIOS'unu kendi başına guncelleyebilmesi, USB Flash Drive'ı diğer alternatiflerinden ayıran en onemli ozelliği.










HD-DVD ve Blu-ray

Cok kısa bir sure once HD-DVD ile Blu-ray arasında kıyasıya bir cekişme yaşanıyordu; ancak format savaşlarının galibi Blu-ray oldu ve şu an icin fiyatları bir hayli yuksek olan Blu-ray disk ve oynatıcılar, gunumuzde artık yavaş yavaş standartlaşmaya başladı. 25GB'a kadar veri depolayabilen Blu-ray diskler, cift katmanlı olduklarında 50GB'a kadar verileri uzerlerinde saklayabiliyor.



KAYNAK