Ali Doğan Sinangil Biyografisi Ali Doğan Sinangil, 1 Şubat 1934 tarihinde Konya'da sanayici bir ailenin oğlu olarak doğmuştur. Babası Muzaffer Sinangil ’dir. 1941 yılında ailesiyle İstanbul ’a goc etmiştir. Galatasaray Lisesi ilkokulunda tahsil hayatına başladı. Muzik oğretmeni İsmail Hakkı Sunat'ın yonlendirmesiyle muzik dersleri almaya başladı. Seyfettin Asal ve Ali Sezin ile keman, Demirhan Altuğ ve Tahir Sevenay ile solfej ve armoni calıştı. 1954 yılında Galatasaray Lisesi'ni bitirdi ve 1955 yılında muhendislik oğrenimi icin Almanya'ya gitti.
Lise sıralarında ilgi duyduğu yirminci yuzyıl muziğini, Almanya'da daha derinlemesine inceleme fırsatı buldu. 1955-60 yılları arasında Darmstadt Muzik Enstitusu'nde Scherchen, Maderna, Boulez, Ligetti, Stockhausen gibi yeni muziğin unlu kişilerini tanıdı. Yurda dondukten sonra 1980'e kadar aile şirketinde calışan Sinangil, o tarihten sonra kendini bestelerine verdi. Besteci 1969'dan sonraki calışmalarında tasavvuf felsefesinin gizemsel boyutlarından yola cıkarak cağdaş muzik tekniği ile bu duşunceyi birleştirir. Mevlana Oratoryosu bu tur calışmalarının bir orneğidir.
Ali Doğan Sinangil, “başyapıt”larından Mevlana Oratoryosu ’nu 1973 yılında bestelemiştir. 13. yuzyıl duşunur ve şairlerinden Mevlana ’nın Mesnevi ’sinde yer alan ilk 18 şiir uzerine yazılan bu yapıt, tasavuuf feslefesinin saf mistisizmini bestecinin ozgun muziğiyle birleştirme amacını taşır.
lışmalarında kendi ozgun muzik dilini geliştirerek, Op. 16 Piyano Sonatı ile başlayan, Op. 21, 3. Yaylı Sazlar Dortlusu ile sonlanan, dokuz yıllık devrede yer alan altı yapıtın aralarında ortak bir zemin bulunmakta ve bu yapıtlar butun bestecilik yaşamında denediği yontemleri ortaya koymaktadır.
BAŞLICA YAPITLARI :
Op. 1 Suite, yaylılar orkestrası icin, 1953; ilk seslendirme: İstanbul Opera Orkestrası Uyeleri tarafından, 1975.
Op. 2 Improvization, I; Şef ve Flut, Obua, Klarnet, Korno, Trompet, Trombon, Keman, Viyola ve Piyano icin; ilk seslendirme: Darmstadt, Şef: Bruno Baderna, 1961.
Op. 3 Kompozisyon, Orkestra icin, 1959.
Op. 4 Polifoni, Orkestra icin, 1961.
Op. 5 Improvization, II, 23 değişik calgı icin, 1961.
Op. 6 Yaylılar Dordulu, 1969.
Op. 7 Piyano İcin Bir Parca, 1970; ilk seslendirme: Hulya SAYDAM, 1972.
Op. 8 Senfoni No:1, buyuk orkestra icin, 1970; ilk seslendirme: Ottavio Ziino yonetimindeki İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası, 1978.
Op. 9 Mevlana Oratoryosu, solocular, koro ve orkestra icin, 1973; ilk seslendirme: besteci yonetimindeki İstanbul Devlet Operası Orkestrası ve Solistleri, 1975.
Op. 10 Senfoni No:2, Orkestra icin, 1978; ilk seslendirme: Mircea Baserab yonetimindeki İstanbul Devlet Senfoni Orkestrası, 1980.
Op. 11 Yaylılar Dordulu, 1979; ilk seslendirme: İstanbul Muzik Festivali kapsamında London String Quarted, 1980.
Op. 12 Viyolonsel Koncertosu, 1982.
Op. 13 Senfoni No:3, Buyuk Orkestra icin, 1983.
Op. 14 Cağrı, mistik bale muziği; iki solocu, bir cocuk sesi, koro ve orkestra icin, 1984.
Op. 15 Bağdat Hatun; Opera, iki perde, 1990-91.
Op. 16 Sonat, Piyano icin, 1993-94.
Op. 17 Keman koncertosu, “Savaş ve Teror Kurbanı Cocukların Anısına“, iki bolum, 1996.
Op. 18 Improvization III, Oda Orkestrası yada 17 calgı solisti icin, 1997.
Op. 19 Senfoni No:4, Orkestra icin, 1998.