Musluman Allah'a (c.c) karşı her zaman havf ve reca arasındadır. Yani korku ve umit arasındadır. Gunahtan korkar ama hicbir zaman Allah'tan (c.c) umidini kesmez. Peki "Allah'ın rahmetinden umidinizi kesmeyin(Zumer 53)." ayetini nasıl anlamalıyız? Kurra Hafız Fatih Collak Hoca acıklıyor...
De ki: "Ey kendilerinin aleyhine aşırı giden kullarım! Allah'ın rahmetinden umidinizi kesmeyin. Şuphesiz Allah butun gunahları affeder. Cunku O, cok bağışlayandır, cok merhamet edendir." (Zumer 53)
ALLAH'IN RAHMETİNDEN UMİT KESMEYİN AYETİ TEFSİRİ “Haddi aşmak”tan maksat, gunahlara dalarak Allah ’ın hukumlerini ciğnemektir. “Kendi aleyhlerine olarak” diye cevirdiğimiz al enfusihim deyimiyle, gunah işleyen kişinin, her şeyden once kendi ruhunu ve hayatını kirletmiş, kendisine zarar vermiş olacağına dikkat cekilmektedir (RÂzî, XXVII, 4). Bu Âyet, Allah ’ın rahmet ve affının asla umitsizliğe izin vermeyecek derecede geniş olduğunu en acık bir şekilde ortaya koyan ilÂhî mujde olarak değerlendirilir. Allah ’ın iradesini sınırlayacak hicbir guc bulunmadığı icin O ’nun bağışlama yetkisine belli şartlarla sahip olduğu gibi bir goruş de ileri surulemez.
Bununla birlikte Âyetin “Allah butun gunahları bağışlar” meÂlindeki bolumunu, O ’nun bir taahhudu olarak anlayıp, inanan inanmayan, tovbe eden etmeyen, kendisine yonelen yonelmeyen herkesi bağışlayacağını duşunmek, kacınılmaz olarak dinî ve ahlÂkî gevşekliğe hatta anarşiye yol acar. Ote yandan kural olarak Kur ’an ’ın bir Âyetini butununden kopararak tek başına değerlendirmek ciddi yanlışlar doğurabilir. Nitekim bu Âyette “Allah butun gunahları bağışlar” buyurulurken, Nis sûresinin 48 ve 116. Âyetlerinde aynı ifadelerle, “Allah kendisine ortak koşulmasını asla bağışlamaz; bundan başkasını dilediği kimse hakkında bağışlar” buyurulmuştur. Gorulduğu uzere burada Allah ’a ortak koşanların bağışlanmayacağı acıkca belirtildiği gibi bunların dışında kalanları bağışlaması da mutlak olarak ifade edilmeyip Allah ’ın dilemesi şartına bağlanmıştır. Yanlış anlama ihtimalini onlemek duşuncesiyle konumuz olan Âyetin meÂlinde bu şartı (dilerse) şeklinde gostermeyi yararlı gorduk. Esasen bir sonraki Âyet de Allah ’ın affına lÂyık olabilmek icin her şeyden once O ’na yonelip teslim olmak gerektiğine işaret etmektedir. Bununla birlikte Ehl-i sunnet Âlimleri, affın tovbe şartına bağlı olmadığını belirtmişler; bu şartı ileri surenlerin keyfî olarak Âyetin kapsamını daralttıklarını savunmuşlardır (bk. ŞevkÂnî, IV, 538; Allah ’ın affının kapsamı konusundaki değişik goruş ve yorumlar hakkında bilgi icin bk. Nis 4/48). (Diyanet - Kur'an Yolu Tefsiri Cilt: 4 Sayfa: 627-628)
İslam ve İhsan
AMELLERE DEĞİL ALLAHIN RAHMETİNE GUVENMEK
"ALLAH'IN RAHMETİNİN ESERLERİNE BAK!"