Hz. Davud (as) nasıl bir karaktere ve yapıya sahipti?*DÂvûd -aleyhisselÂm-, butun işlerinde AllÂh ’a yonelirdi.

*AllÂh TeÂlÂ, O ’nun icin “Kulumuz DÂvûd” buyurdu.

*Kendisine dort buyuk ilÂhî kitaptan biri olan Zebûr indirildi.

*Dağlar ve kuşlar O ’nunla birlikte zikrederdi.

*Kuşların dilini bilirdi.

*Cok guzel bir sadÂya sÂhipti. Zebûr ’u okuduğu zaman, dağlar ve kuşlar O ’nu dinlerdi.

*Demiri elinde bal mumu gibi yoğururdu. Boylece kendi el emeği ile gecinirdi. Nitekim Peygamber Efendimiz de, O ’nun bu hÂlini medhetmiştir. (Bkz. BuhÂrî, Buyû ’ 15; Enbiy 37.)

*DÂvûd -aleyhisselÂm- ’a fasl-ı hitÂb (hakkı batıldan ayırt etme kÂbiliyeti) ve hikmet verilmişti.

*Devleti, o zamanın en heybetli ve guclu devletiydi.

*DÂvud -aleyhisselÂm-, Rabbine cok şukrederdi. O, bir keresinde şoyle demiştir:

“–Y Rabbi! Ben Sana nasıl şukredeyim. Zîr Sen ’in şukrune ancak Sen ’in nîmetinle erişebiliyorum.”

O ’na şoyle vahyedildi:

“–Sana olan nîmetlerimin hepsinin Ben ’den olduğunu biliyor musun?”

Hazret-i DÂvûd:

“–Evet.” dedi.

Bunun uzerine AllÂh TeÂlÂ:

“Bu şekilde duşunmen, Ben ’im Sen ’den rÂzı olmama kÂfîdir.” dedi. (İbn-i Kesîr, Kısasu ’l-EnbiyÂ, s. 524)

*HÂsılı DÂvûd -aleyhisselÂm-, ustun kılınmış bir peygamberdi. Âyet-i kerîmede buyrulur:

وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُدَ مِنَّا فَضْلاً

“And olsun, DÂvûd ’a tarafımızdan bir ustunluk verdik!..” (Sebe ’, 10)

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi-3, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan