İbÂdetler husûsundaki titizliğin en canlı misallerinden biri Kafkasların şanlı mucÂhidi Şeyh ŞÃ‚mil ’e Âittir.Şeyh ŞÃ‚mil, 1829 ’daki Gimri savunmasında, bircok sungu, kılıc ve kurşun yarası almıştı. Goğsunden girip sırtından cıkan bir sungu ciğerini parcalamış, ayrıca kaburgaları ve sağ koprucuk kemiği kırılmıştı. Cerrah olan kayınpederinin tedÂvileri neticesinde altı aya yakın bir zamanda ancak kendine gelebildi. Yaralandığı gunden itibÂren 25 gun boyunca komada yatan bu genc mucÂhid, yirmi beşinci gunun sonunda kendine gelip gozlerini acınca, başucunda annesini buldu. Ona soylediği ilk sozu:
“–Anacığım! Namaz vakti gecti mi?” oldu.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları


İslam ve İhsan