Tevbe Suresi 119. ayeti ne anlatıyor? Tevbe Suresi 119. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...Tevbe Suresi 119. Ayetinin Arapcası:يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اتَّقُوا اللّٰهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِق۪ينَ
Tevbe Suresi 119. Ayetinin Meali (Anlamı):Ey iman edenler! Allah ’a karşı gelmekten sakının; ozu sozu doğru, samimi ve durust insanlarla beraber olun!
Tevbe Suresi 119. Ayetinin Tefsiri:“SadÂkat”, sozde ve ozde doğruluk; durustluk uzerine kurulmuş samimi ve sağlam bir dostluk, icten bağlılık, kalp istikÂmeti, samimiyet ve ihlas gibi mÂnalar ifade eder. Durust olmak, doğru muamelede bulunmak, sıdk ve ihlÂs ile dostluk etmek, herhangi bir şahsî cıkar ve menfaat beklentisinden uzak ve her yonuyle Allah rızÂsı icin olan dostluk da sadÂkattir.
SadÂkat, peygamberlerin en muhim vasıflarından biridir. Peygamberler, istikÂmet uzere olan hÂlleri ve sozleriyle dÂim sadÂkati tebliğ hÂlinde olmuşlardır. Kur ’Ân-ı Kerîm ’de, bÂzı peygamberlerin şahsiyeti anlatılırken, mesel Hz. İbrÂhim ve Hz. İdrîs hakkında; “Gercekten o, ozu sozu doğru bir peygamberdi” (Meryem 19/41, 56) buyrulmaktadır.
Âyet-i kerîme, sıdk ve sadÂkatin faziletini, derecesinin yuceliğini gostermekte ve mu ’minleri doğruluğa teşvik etmektedir.
MÂrifetten nasîbi olan bir zat: “Surekli yapılması gereken farzı eda etmeyen kimseden, namaz, oruc gibi belli vakitlerde yapılan farzlar kabul olunmaz” deyince kendisine: “DÂimî farz nedir?” diye sorulmuş, o da: “Doğruluk” cevabını vermiştir.
Ubeydullah AhrÂr (k.s.), Âyette emredilen “sÂdıklarla beraber olma”yı şoyle izah etmektedir:
“Burada bahsedilen beraberlik iki ceşittir:
› Hissî,
› MÂnevî.
Hissî beraberlik, onlarla oturup kalkmaktır; onların sohbetinde bulunmaktır. Bir kimse onlara yakın olur, sohbetlerine devam eder, onlarla oturur kalkarsa, onların ic Âlemlerinin nurlarının bereketiyle kalbi nurlanır. Gercek anlamda onların huyu gibi guzel huy sahibi olur. Manevî beraberliğe gelince, bunu şoyle anlatmak gerekir: Kalbi onlara bağlayıp ruhÂniyetlerine donmek… Bu durumda, onların yakınında da olunsa, uzaklarına da gidilse hep onlarla olunur. Anlatılan manevî bağ, kalp irtibatı tam olunca, o buyuklerin butun sırları, tarifi yapılan irtibatı ve bağı kuran kulda yansır.”
Bu hususa şoyle bir yorum da yapılabilir:
“SÂdıkların emirlerine tutunmak vaciptir. Buna gore Allah ’ın rızÂsını kazanmak isteyen Hak yolcusu kula duşer ki: Kalbini sÂdık kula bağlaya… SÂdık kul ise, Yuce Hakk ’ın zÂtına yabancı şeylerden, zıtlardan yana temizdir. Zira sÂdık kulların hÂlinde, yolunda bir eğrilik, bir sapma yoktur.
Yuce Allah, insana hem tesir etme, hem de tesir altında kalma yeteneğini vermiştir. Ama bu sohbetle olur. Bu Âyet-i kerîmede verilen emir de bu mÂnayı anlatır. Buna gore haller icin sohbetten daha faydalı, daha cekici bir iş yoktur.” (el-HadÂiku ’l-Verdiyye, s. 657-658)
SÂdıklarla beraberliği artırmak, sadÂkat vasfını kazanmaya, onu devam ettirmeye ve onların hÂliyle hÂllenmeye vesîle olacaktır. Nitekim Şeyh SÂdî ŞîrÂzî, sÂdıklarla beraberliğin faziletini ve bunun zıddına sÂdıklardan ayrılmanın hazin Âkıbetini şoyle ifade eder:
“AshÂb-ı Kehf ’in kopeği Kıtmîr, sÂdıklarla beraber olup onlara sadÂkat gosterdiği icin buyuk bir şeref kazandı, nÂmı Kur ’Ân-ı Kerîm ’e gecti. Hz. Nûh ve Hz. Lût ’un hanımları ise, fÂsıklarla beraber oldukları icin cehenneme dûcÂr oldular.”
Şurası bir gercektir ki, mu ’min kulluktaki sadÂkati olcusunde Resûlullah (s.a.s.) ’e aşkla tÂbi olur ve kıyÂmete kadar surecek İslÂm dÂvasında onu yalnız bırakmaz:
Tevbe Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
Tevbe Suresi 119. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan