Zamanımızda nefisler putlaştırılıdı. Dunyalık metÂlar birer put haline geldi. Hazret-i İbrÂhîm ’in kavmi ile arasında gecen putları kırma hadisesi de aslında bizlere birer ibret veriyor.
KeldÂnî kabîlesi senede bir gun toplanır, bayram yapardı. Âzer, Hazret-i İbrÂhîm ’e:

“–Sen de bugun bayram yapmak icin bizimle gel!” dedi.

İbrÂhîm -aleyhisselÂm-, yolda hastalığını mÂzeret gostererek geri dondu. PuthÂneye gitti. Orada gumuş, bakır ve ağactan yapılmış putlar vardı. Onlerine de, bereketlenmesi icin yemekler konmuştu. En iri put, altından yapılmış bir tahtın uzerine oturtulmuştu. Sırma elbiseler giydirilip başına tÂc konmuştu.

HZ. İBRAHİM BUYUK PUTU SUCLADI

İbrÂhîm -aleyhisselÂm-, buyuk putun dışındaki putların hepsini balta ile kırdı. Sonra da baltayı buyuk putun boynuna astı. Akşam olunca KeldÂnî kabîlesi, bayram yerinden puthÂneye donduklerinde, gordukleri manzara karşısında buyuk bir şaşkınlığa duştuler. Tahmin yuruterek:

“–Bu işi yapsa yapsa ancak İbrÂhîm yapar!” dediler. Ardından hemen İbrÂhîm -aleyhisselÂm- ’ı bularak sordular:

“–Bu işi sen mi yaptın?”

İbrÂhîm -aleyhisselÂm- şoyle cevÂp verdi:

“–Buyuk put, kendisinden başkasına tapınılmasını istemiyordu. Bu sebeple diğerlerine kızgındı. Sonunda hepsini balta ile parcalayıp baltayı da omuzuna asmış olabilir. İsterseniz bir de kendisine sorun! Durumu size o anlatsın!”

Putperest halk:

“–Putlar konuşmaz!” dedi.

Bunun uzerine İbrÂhîm -aleyhisselÂm- onlara:

“–O hÂlde, nasıl olur da kendilerini bile koruyamayan şu Âciz varlıklar, sizi korur? HÂl akıllanmayacak mısınız?” dedi.

"ZALİMLER SİZLERSİNİZ"

Bu hÂdise Kur ’Ân-ı Kerîm ’de şoyle anlatılır:

“O (İbrÂhîm), gizlice onların tanrılarına sokuldu: «Yemez misiniz?» dedi. (Cevap gelmeyince) «Neyiniz var ki konuşmuyorsunuz?» dedi ve gizlice uzerlerine yuruyup sağ eliyle onlara kuvvetli bir darbe indirdi.” (es-SÂffÂt, 91-93)

“Sonunda (İbrÂhîm) onları paramparca etti. Yalnız en buyuğunu, belki ona murÂcaat ederler diye bıraktı. (Putları kırılmış goren halk «–Bunu tanrılarımıza kim yaptı? Muhakkak ki o, zÂlimlerden biridir.» dediler. (Bir kısmı «–Bunları diline dolayan bir genc duyduk; kendisine İbrÂhîm denilirmiş.» dediler. «–O hÂlde O ’nu hemen insanların gozu onune getirin; belki şÃ‚hidlik ederler.» dediler.

(Sonra İbrÂhîm ’i oraya getirtip «–Bunu ilÂhlarımıza sen mi yaptın ey İbrÂhîm?» dediler. (O da «–Belki de bu işi şu buyukleri yapmıştır. Hadi eğer konuşuyorlarsa onlara sorun!» dedi. Bunun uzerine, kendi vicdanlarına donup (kendi kendilerine) «–ZÂlimler, sizlersiniz sizler!» dediler.

Sonra tekrar eski inanc ve tartışmalarına donduler: «–Sen bunların konuşmadığını pek Âl biliyorsun!» dediler. İbrÂhîm: «–Oyleyse, AllÂh ’ı bırakıp da, size hicbir fayda ve zarar veremeyen bir şeye hÂl tapacak mısınız?» dedi. Size de, AllÂh ’ı bırakıp tapmakta olduğunuz şeylere de yuh olsun! Siz akıllanmaz mısınız?” (el-EnbiyÂ, 58-67)

HAZRET-İ İBRAHİM'İN KIRDIĞI ORTAYA CIKTI

Putperest halk, Hazret-i İbrÂhîm ’in bu ifÂdelerinden putları O ’nun kırdığına iyice kanÂat getirdi. Bedbaht putperestler, yapılan işi hazmedemediler ve şu taş parcalarının Âcizliklerini gorup Hakk ’a yoneleceklerine, Hazret-i İbrÂhîm ’e ateş puskurduler:

“(Bir kısmı: ) «Eğer bir şeyler yapacaksanız, onu yakın ve boylece tanrılarınıza yardım edin!» dediler.” (el-EnbiyÂ, 68)

Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Nebiler Silsilesi 1, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan