Kıyametin kucuk ve orta alÂmetleri nelerdir? Kıyametin kucuk alametleri gercekleşti mi? Maddeler halinde kıyametin kucuk alametleri.KıyÂmetin gelişini iyice yaklaşmadan evvel haber veren pek cok alÂmet vardır. Bu gibi alÂmetler, dÂim mu ’minleri îkÂz etmekte ve Âhirete hazırlanmalarını hatırlatmaktadır.
KIYAMETİN KUCUK ALAMETLERİ Dinî emirlerin ihmal edilmesi ve ahlÂkın bozulması gibi insan iradesine bağlı olarak buyuk alÂmetlerden cok once meydana gelecek olan olaylardır. Sırasıyla kıyametin kucuk alametleri;
Peygamberimiz ’in gonderilmesi ve onunla peygamberliğin sona ermesi. İlmin ortadan kalkıp bilgisizliğin artması. Şarap icme ve zinanın acıkca yapılır olması. Ehliyetsiz insanların soz sahibi olması. Adam oldurme olaylarının artması. Zamanın hızlı gecmesi. Dunya malının bollaşması. ZekÂt verecek fakirin bulunmaması. Selamın zayıflaması. Bu olaylar kıyametin kucuk alÂmetlerinin bazılarıdır. (BuhÂrî, “Tefsîr”, 79, “Hudûd”, 20, “Fiten”, 25; Tirmizî, “Fiten”, 34; İbn MÂce, “Fiten”, 25; Ebû DÂvûd, “Sunnet”, 15
KUCUK KIYAMET ALAMETLERİ KıyÂmetin gelişini iyice yaklaşmadan evvel haber veren pek cok alÂmet vardır. Bu gibi alÂmetler, dÂim mu ’minleri îkÂz etmekte ve Âhirete hazırlanmalarını hatırlatmaktadır. Bunların bir kısmı şoyledir:
1. Peygamber Efendimizin Gonderilmesi Peygamber Efendimiz -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- nebîler silsilesinin son halkası, nubuvvet takviminin son yaprağıdır. Bi ’setinden kıyÂmete kadar butun insanlığa gonderilen ve kendisinden sonra hicbir peygamber gelmeyecek olan son peygamberdir. Dolayısıyla O ’nun cihÂnı teşrîfi, kıyÂmetin de habercisidir. CÂbir -radıyallÂhu anh- şoyle anlatır:
“Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz hutbe îrÂd ettikleri zaman gozleri kızarır, sesi yukselir; «Duşman, sabah veya akşam uzerinize hucum edecek, kendinizi koruyunuz!» diye ordusunu îkaz eden bir kumandan gibi heyecanı artar ve şehÂdet parmağı ile orta parmağını bir araya getirerek:
«Benimle kıyÂmetin arası, şu iki parmağın arası kadar yaklaştığı sırada ben peygamber olarak gonderildim.» buyururlardı.” (Muslim, Cum ’a, 43. Ayrıca bkz. İbn-i MÂce, Mukaddime, 7)
2. Dînî İlimlerde CehÂletin Artması Hadîs-i şerîfte buyrulur:
“Kur ’Ân ’ı oğreniniz ve onu insanlara oğretiniz. FerÂiz ilmini oğreniniz ve onu insanlara oğretiniz. İnsanlar uzerine oyle bir zaman gelmesi yakındır ki, iki kişi ferÂize dÂir bir mesele uzerinde tartışırlar da aralarında hukum verip meseleyi hÂlledecek bir Âlimi bulamazlar.” (Heysemî, IV, 223)
Dînî ilimleri oğrenip yaşamak, muslumanlara farzdır. İnsanların dînî duygularının zayıflaması sebebiyle İslÂmî ilimlerle yeterince meşgul olmamaları ve bunun neticesinde dinlerini ihlÂsla yaşayamamaları da kıyÂmetin alÂmetlerinden biridir. Diğer bir hadîs-i şerîfte de şoyle buyrulmaktadır:
“Elbisenin nakışı silinip gittiği gibi İslÂm da silinip gider. Hatt oruc nedir, namaz nedir, hac ve umre nedir, sadaka nedir bilinmez. Allah TeÂl ’nın KitÂb ’ı (Kur ’Ân-ı Kerîm) bir gecede kaldırılıp goturulur, yeryuzunde ondan tek bir Âyet bile kalmaz. Birtakım cok yaşlı erkekler ve kadınlar kalır ve:
«‒Biz atalarımıza yetiştik, onlar; “LÂ ilÂhe illÂllah” cumlesini soyluyorlardı, biz de onu soyluyoruz!» diyecekler.”[1]
Huzeyfe -radıyallÂhu anh- bu hadîsi nakledince yanında bulunan Sıla -radıyallÂhu anh- kendisine:
“–O yaşlılar, namaz nedir, oruc nedir, hac nedir, sadaka nedir bilmezken «LÂ ilÂhe illÂllah» cumlesi onlara bir fayda sağlar mı?” dedi. Huzeyfe -radıyallÂhu anh- (bu suÂle) cevap vermedi. Ama Sıla -radıyallÂhu anh- bu sorusunu uc kere tekrarladı. Her seferinde Huzeyfe -radıyallÂhu anh- ondan yuz cevirdi. Sıla -radıyallÂhu anh- bir defa daha tekrar edince:
“–Ey Sıla, kelime-i tevhîd onları (hic değilse ebedî bir) Cehennem ’den kurtarır.” dedi ve bunu uc kere tekrar etti. (İbn-i MÂce, Fiten, 26) Yine Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“İlmin kaldırılması, cehlin kokleşmesi, ickinin icilmesi ve zinÂnın coğalması, kıyÂmet alÂmetlerindendir.” (BuhÂrî, İlim, 21)
Dînî ilimlere dÂir umûmî cehÂlet, bugun acıkca muşÃ‚hede edilen bir husustur. Aynı şekilde icki ve zinÂnın yaygınlaşması da herkes tarafından kabul edilen acı bir gercektir. Bu cağda zinÂnın suc kabul edilmesini gerilik sayan, nefsÂnî arzularının tatmini onunde hicbir sınır tanımayan ve dolayısıyla Allah Rasûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz ’in ifÂdesiyle “merkepler gibi herkesin gozu onunde zin etmek isteyen”[2] kimselerin durumu, uzerlerine kıyÂmet kopacak o en fenÂ, en tÂlihsiz kimselerin hÂlinden farksızdır.
Burada zikredilen gunahlar, dunya ve Âhiretin kendisiyle ayakta durduğu ve korunduğu zarûrÂt-ı dîniyyenin bozulduğunu gosterdiği icin husûsiyle zikredilmiştir. İlmin ortadan kalkması “dîn”in bozulmasına, icki “akl”ın gitmesine, zin “nesl”in ifsÂd olmasına, fitnelerin coğalması da “can” ve “mal”ın zarara uğramasına sebep olur. HÂlbuki muslumanların en muhim vazifesi, bu beş şeyi korumaktır. “ZarûrÂt-ı hamse” denilen bu beş muhim esÂsın bozulması, Âlemin harap olacağının en buyuk habercisidir. Zira insanoğlunun ilÂnihÂye başıboş bırakılmayacağı, ilÂhî bir vaattir.[3] Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz ’den sonra peygamber de gelmeyeceğine gore, bu emanetleri zÂyî eden insanların artık helÂk edileceği muhakkaktır.
3. Fitnelerin ve Adam Oldurme HÂdiselerinin Coğalması İslÂm beldelerinde fitneler, Hazret-i Osman -radıyallÂhu anh- ’ın hilÂfeti zamanında başlamıştır. Ancak her devirde bunun tezÂhurleri farklı farklı olmuştur. Yani bu fitnelerin hepsinin aynı zamanda olması gerekmez. Bunlar kıyÂmete kadar farklı zamanlarda ve farklı şekillerde gercekleşecektir.
Nitekim bir gun Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz:
“Oyle bir zaman gelecek ki okumaya meraklı kurr coğalacak; fakihler (dîni anlayıp yaşayan Âlimler) ise azalacak ve bu sûretle ilim cekilip alınacak ve herc (kargaşa ve anarşi) coğalacak!” buyurmuşlardı. AshÂb-ı kirÂm:
“–Herc nedir ey AllÂh ’ın Resûlu?” diye sorunca şoyle buyurdular:
“–Birbirinizi oldurmenizdir.
Daha sonra oyle bir zaman gelecek ki insanlar Kur ’Ân okuyacaklar, okudukları boğazlarından aşağıya gecmeyecek (yani kalplerine tesir etmeyip tatbikāta gecirilmeyecek).
Ondan sonra oyle bir zaman gelecek ki munÂfık, kÂfir ve muşrik, mu ’minle Allah hakkında mu ’minin soylediği sozler gibisini soyleyerek tartışacak!” (HÂkim, Mustedrek, IV, 504/8412. Krş. BuhÂrî, İlim, 24)
Nitekim gunumuzde takvÂdan uzak yaşadığı hÂlde, Kur ’Ân ve Sunnet ’i kendi nÂkıs aklıyla yorumlayan, dinde reforma yeltenen, Âlim etiketli modernist ve tarihselci birtakım ilÂhiyatcıların; guy İslÂm adına muslumanlarla mucÂdele icinde bulunan tekfircilerin ve yine dînin dosdoğru yolunu zaafa uğratan cÂhil sofuların bir hayli coğalmış olması da, bu nebevî ifÂdeleri te ’yid etmektedir.
ŞÃ‚irin; “Dahleden dînimize bÂri muselmÂn olsa.” mısraını hatırlatan bu nevî tehlikelere karşı muteyakkız ve firÂsetli olmak, meydanı din tÂcirlerine ve İslÂm tahrifcilerine bırakmamak gerekir.
Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz ’in bu hususta Abdullah bin Omer -radıyallÂhu anhumÂ- ’ya yaptığı îkaz, hepimiz icin muhim bir istikÂmet olcusudur:
“Ey İbn-i Omer! Dînine iyi sarıl, dînine iyi sarıl! Zira o senin hem etin, hem kanındır. Dînini kimden oğrendiğine iyi dikkat et! Dînî ilimleri ve hukumleri, istikÂmet ehli Âlimlerden al, sağa-sola meyledenlerden alma!”[4]
Bir toplumda dinî ilimler zayıflayınca, orada huzursuzluk ve fitnelerin artması tabiîdir. İnsanların gittikce bencil, egoist ve menfaatperest hÂle gelmesi, iyilik duygularının iyice korelmesine ve her fırsatta kotuluğe meylin artmasına yol acar. Bu da toplumu fitne kazanı hÂline getirir, hic kimsede huzur ve emniyet bırakmaz. Bir gun Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz:
“–Nefsimi kudret elinde tutan AllÂh ’a yemin olsun, insanlar uzerine oyle bir zaman gelecek ki, kÂtil nicin oldurduğunu, maktûl de nicin oldurulduğunu bilemeyecek.” buyurmuşlardı. (Muslim, Fiten, 55) AshÂb-ı kirÂm:
“–Bu nasıl olur?” diye sorduklarında Allah Resûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem-:
“–Bu, herc (fitne, kargaşa ve anarşi)dir! Olduren de olen de ateştedir!” cevÂbını verdiler. (Muslim, Fiten, 56)
Bugunku Sûriye başta olmak uzere teror ve anarşinin hÂkim olduğu her yerdeki umûmî manzara, bu hakîkati akla getirmektedir. Coğu zaman perde ardındaki guc odakları tarafından sevk ve idare edilen teror grupları, kime hizmet ettiklerini dahî bilmeden kan dokuyor, olduren nicin oldurduğunu, olen nicin oldurulduğunu bilmiyor. Yine Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“Canımı kudretiyle elinde tutan AllÂh ’a yemin ederim ki, bir adam bir kabrin yanından gecerken kendini o kabrin uzerine atıp; «Âh! Keşke şu kabirde yatanın yerinde ben olsaydım!» diye kendini yerden yere vurmadıkca dunya hayatı son bulmayacaktır. O kimse dindarlığı sebebiyle değil, başına gelen belÂlar yuzunden boyle davranacaktır.” (BuhÂrî, Fiten, 22; Muslim, Fiten, 54)
Oyle anlaşılıyor ki, kıyÂmetin kopmasından onceki bir zamanda hayat, insanlar icin bir azap olacak, insanı canından bezdirerek yaşadığına bin pişman edecektir. O gunlerde can o kadar ucuzlayacak ki, kÂtil nicin oldurduğunu, maktûl de nicin oldurulduğunu bilemeyecektir. Din ve îmanla alÂkası olmayan kimseler bile dunyadan nefret edip olmeyi arzu edeceklerdir.
Boyle bir vasatta hayra yonelmek ve sÂlih ameller işleyebilmek de gÂyet zordur. Bu sebeple o zor gunler gelmeden once huzurlu ve rahat zamanların kıymetini bilip bu fırsat demlerini ebedî saÂdet sermayesi hÂline getirmeye gayret etmek lÂzımdır. Nitekim Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şu îkazda bulunmuşlardır:
“Karanlık geceler gibi birtakım fitneler ortalığı kaplamadan evvel, sÂlih ameller işlemekte acele ediniz! Oyle zamanlar geldiğinde insan, sabah mu ’min iken akşama kÂfir olarak cıkar; akşam mu ’min iken sabaha kÂfir olarak cıkar. Dînini kucuk bir dunyalığa satar.” (Muslim, ÎmÂn, 186)[5]
“…İşte oyle zamanda dînine sıkıca sarılan kişi, elinde kor ateş (veya diken) tutan kimse gibidir.” (Ahmed, II, 390)[6]
Boyle zamanlarda zayıf karakterli insanlar, Kitap ve Sunnet ’e îtibÂr etmeyerek kendi kıt akıllarınca hareket edecek, Âyet ve hadisleri acıklarken de dÂim dunyevî menfaatlerini on plÂnda tutacaklardır.
Resûl-i Ekrem -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“AllÂh ’ın sÂlih kulları birbiri ardından Âhirete gocer; geride arpa ve hurmanın dokuntuleri gibi değersiz kimseler kalır. Allah TeÂl da onlara hic ehemmiyet vermez.” (BuhÂrî, Rikāk, 9)[7]
4. Ehil Olmayan LiyÂkatsiz Kişilerin Soz Sahibi Olması Ebû Hureyre -radıyallÂhu anh- şoyle anlatır:
Resûl-i Ekrem -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz bir yerde sahÂbîleriyle konuşurken bir bedevî cıkageldi ve:
“–KıyÂmet ne zaman kopacak?” diye sordu.
Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz sozlerini kesmeden konuşmalarına devam ettiler. Bunun uzerine sahÂbîlerden biri:
“–Bedevînin sorusunu duydu, fakat soruyu beğenmedi.” dedi. Bir başkası da:
“–Hayır, soruyu duymadı.” dedi. Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz konuşmalarını bitirince:
“–KıyÂmet hakkında soru soran nerede?” buyurdular. Bedevî:
“–Buradayım, y RasûlÂllah!” dedi.
“–Emanet zÂyî edildiği zaman kıyÂmeti bekle!” buyurdular. Bedevî:
“–Emanet nasıl zÂyî olacak?” diye sordu. Resûl-i Ekrem Efendimiz de:
“–Emanet ehil olmayan kimseye verildiği zaman kıyÂmeti bekle!” buyurdular. (BuhÂrî, İlim 2, Rikāk 35)[8]
Emanetin ehil olmayan kimseye verilmesi, bilgiye, tecrubeye ve liyÂkate değer vermeyip işleri ehil olmayan kişilere bırakmak demektir. Onlar da ustlendikleri vazifeleri hakkıyla yerine getirmeyip hep kendi menfaatlerinin peşinde koştukları ve pek cok haksızlıklara daldıkları icin, kısa surede her şeyin duzeni bozulur.
5. Zamanın Hızlı Gecmesi Allah Resûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- şoyle buyurmuştur:
“Zaman yakınlaşmadıkca kıyÂmet kopmaz! Bu yakınlaşma oyle olur ki, bir yıl bir ay gibi, ay bir hafta gibi, hafta da bir gun gibi, gun saat gibi, saat de saman alevi gibi veya kibritin tutuşup hemen sonmesi gibi (kısa) olur.” (Tirmizî, Zuhd, 24/2332)
Dunyanın sonuna doğru mal ziyadeleşecek, insanlar onunla daha fazla meşgul olup eğlenceye dalacaklarından veya artan fitneler sebebiyle derin bir endişeye duşeceklerinden, gunlerin ve gecelerin nasıl gectiğini bilemeyecek, ondan hic istifÂde edemeyeceklerdir. Bu hadîs-i şerîfin, omurlerin kısalacağına ve zamanın bereketsiz hÂle geleceğine işaret ettiği de soylenmiştir.
Muhaddis HattÂbî, zamanın kısalmasının Mehdî -aleyhisselÂm- zamanında veya Îs -aleyhisselÂm- nuzûl ettikten sonra olacağını soylemiştir. Meşhur Âlimlerden Ali el-Kārî ise ikisinin zamanında da olacağını soylemiştir. Zira zamanın kısalması DeccÂl ’in cıktığı zaman olacaktır. DeccÂl ise ikisinin arasında cıkacaktır.
6. Dunya Malının Coğalması Nebiyy-i Ekrem -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“Sevininiz ve sizi sevindirecek şeyler umîd ediniz. AllÂh ’a yemin ederim ki, sizler icin fakirlikten korkmuyorum. Fakat ben, sizden oncekilerin onune serildiği gibi dunyanın sizin de onunuze serilmesinden, onların dunya icin yarıştıkları gibi sizin de yarışa girmenizden, dunyanın onları helÂk ettiği gibi sizi de helÂk etmesinden korkuyorum.” (BuhÂrî, Rikāk, 7; Muslim, Zuhd, 6)
“Benden sonra size dunya nîmetlerinin ve ziynetlerinin acılmasından ve onlara gonlunuzu kaptırmanızdan korkuyorum!” (BuhÂrî, ZekÂt 47, CihÂd 37; Muslim, ZekÂt, 121-123)[9]
“Dunya tatlıdır ve manzarası hoştur. Şuphesiz ki Allah dunyanın idaresini size verecek ve nasıl davranacağınıza, ne gibi işler yapacağınıza bakacaktır. O hÂlde dunyadan sakının ve (sefih) kadınlardan korunun!” (Muslim, Zikir, 99)
Devamlı artarak gelen mal, kıyÂmete yakın fevkalÂde bir artış gostererek acgozlu insanların dahî gozunu doyuracak seviyeye ulaşacaktır. Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“Dunyanın son gunlerinde, halîfelerinizden biri, malı saymaya bile gerek duymadan avuc avuc dağıtacaktır.” (Muslim, Fiten, 68, 69)[10]
Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, bunların tahakkuk edeceğini haber vermişlerdir. Belki zamanla daha da artabilir ama, şuphesiz ki gunumuzde de bunlara rastlanmaktadır.
7. SelÂmın Zayıflaması Nebiyy-i Ekrem -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“KıyÂmetten once husûsî selÂm zuhûr eder. (Kişi sadece tanıdıklarına selÂm verir veya bir cemaatin yanına gelince oradaki belli kişilere selÂm verir.) Ticaret iyice yayılır; hatt kadın, ticaret hususunda kocasına yardım eder. Akrabalarla bağlar kesilir, yalan şahitlik zuhûr eder, hak uzere şahitlik yapılmayıp gizlenir ve (dunyevî ilimlerin yaygınlaşması sebebiyle) kalem zuhûr eder, (insanlar dînî ilimlerde cÂhil, dunyevî ilimlerde Âlim olurlar).” (Ahmed, I, 407, 419; HÂkim, IV, 110/7043)
“KıyÂmet alÂmetlerinden biri de kişinin sadece tanıdığı kimseye selÂm vermesidir.” (Ahmed, I, 405. Krş. Abdurrazzak, Musannef, III, 154)
8. Peygamber Efendimizin Haber Verdiği Diğer Bazı KıyÂmet AlÂmetleri “İki buyuk ordu birbiriyle harp etmedikce kıyÂmet kopmayacaktır. Bu iki grubun ikisi de aynı dÂvÂyı guttukleri hÂlde, araların­da buyuk bir harp olacaktır.
Otuza yakın, yalancı ve mel ’ûn deccÂller turemedikce kıyÂmet kopmayacaktır. Bu deccÂllerin hepsi de kendisinin Al­lÂh ’ın Rasûlu olduğunu iddia edecektir…
Zelzeleler coğalmadıkca, zaman birbirine yaklaşmadıkca (kıyÂmet) kop­mayacaktır…
Yine aranızda mal coğalıp sel gibi akmadıkca kıyÂmet kopmayacaktır. Mal o kadar coğalacak ki, mal sahibi, malının zekÂtını kim kabul eder diye endişelenecektir. Bir kişiye zekÂtını vermek is­teyecek, fakat o «Benim buna ihtiyacım yok!» di­yecektir…” (BuhÂrî, Fiten, 25)
ZekÂt verilecek kimsenin bulunmaması, Omer bin Abdulaziz zamanında yaşanmış, gelecekte yine yaşanacaktır. Bugun bile zenginliğin artması sebebiyle bazı yerlerde gercek mÂnÂda zekÂt alacak birini bulmak kolay olmayabiliyor. Fakat şuna bilhassa dikkat etmek lÂzımdır ki, muhtaclara karşı duyarsızlık sebebiyle sadece kendi yaşadığı cevreye bakıp toplumda fakir kalmadığını zannetmek, buyuk bir gaflettir. Dînen zengin sayılan mu ’minlerin, muhtacları arayıp bulmaları ve zekÂt farîzasını en guzel şekilde ed etmeleri zarûrîdir.
Yine Allah Resûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“Nefsim kudret elinde olan ZÂt-ı ZulcelÂl ’e yemin olsun ki, imÂmınızı (devlet başkanınızı) oldurmedikce, kılıclarınızı cekip birbirinizle savaşmadıkca ve dunyanıza şerirleriniz vÂris olmadıkca kıyÂmet kopmaz.” (Tirmizî, Fiten, 9/2170)
“Fırat Nehri ’nin suyu cekilip, aktığı yatakta bulunan bir altın dağı meydana cıkmadıkca ve «kurtulup kazanan ben olayım» diye birbiriyle carpışan her yuz kişiden doksan dokuzu olmedikce kıyÂmet kopmaz.” (BuhÂrî, Fiten, 24; Muslim, Fiten, 29)[11]
“Pek yakında Fırat Nehri ’nin suyu cekilerek aktığı yatakta bir altın hazinesi meydana cıkacaktır. O gunu goren kimse, o hazineden kesinlikle bir şey almasın!” (BuhÂrî, Fiten, 24; Muslim, Fiten, 29-32)[12]
Fırat Nehri ’nin kuruyacağı ve boylece altın bir dağın veya buyuk bir altın madeninin ortaya cıkacağı haber veriliyor. Buradaki dağ kelimesi, ortaya cıkacak definenin buyukluğunu anlatmak icin de kullanılmış olabilir. Bunun kıyÂmete cok yakın bir zamanda olması veya mecÂzî bir mÂn ifÂde etmesi de mumkundur.
Yine Allah Rasûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- kıyÂmetten once meydana gelecek bu nevî hÂdiseleri anlatan başka bir hadîs-i şerîflerinde; “Yeryuzu butun değerlerini, altın ve gumuşten sutunlar hÂlinde kusacaktır.” buyurmuşlardır.[13] O zaman dunya hırsıyla dolu insanlar birbirine girecek ve yuzde doksan dokuzu, bir rivÂyete gore “onda dokuzu” bu uğurda olup gidecektir.
Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz bir hadîs-i şerîflerinde:
“Kadınlar coğalacak, erkekler azalacaktır. O derecede ki, elli kadının, sadece bir tane bakan kimsesi olacaktır.” buyurmuşlardır. (BuhÂrî, İlim, 21)
Hadîs-i şerîfteki bu ifÂde, -AllÂhu a‘lem- kesretten kinÂyedir. KıyÂmete yakın zamanlarda, bir erkeğin pek cok kadına bakıp himÂye etmek zorunda kalacağı anlaşılmaktadır.
Ayrıca kıyÂmet yaklaştıkca fitneler coğalacağı icin, adam oldurme hÂdiseleri ve savaşlar da artacak, bu sebeple harp ehli olan erkek nufus azalacaktır.
Cariyenin Efendisini Doğurması “Cibrîl Hadîsi” diye meşhur olan hadîs-i şerîfte Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, kıyÂmetin alÂmetleri sorulduğunda şoyle buyurmuşlardır:
“Annelerin, kendilerine cÂriye muÂmelesi yapacak cocuklar doğurması; yalın ayak, başı kabak, cıplak koyun cobanlarının, yuksek ve mukemmel binalar (yaptırmak)ta birbirleriyle yarışmalarıdır.” (Muslim, ÎmÂn, 1, 5)[14]
“CÂriyenin efendisini doğurması” şu şekilde îzah edilebilir:
1. Anaların kendilerine cÂriye muÂmelesini rev gorecek Âsî cocuklar doğurması, evlÂtların anne-babayı istismÂr etmesi.
2. Kole ve cÂriyelerin coğalması; cÂriyenin doğurduğu cocuğun, babasının makÂmına gecerek o cÂriyeye, yani annesine sahip olması.
3. UmmehÂt-ı evlÂdın (cocuğu olan cÂriyelerin) satılarak elden ele dolaşması ve -maÂzallÂh- bilmeden kendi evlÂdının eline gecmesi. Yani insanların hÂlinin bu derece fesÂda uğraması.
“Yalın ayak, başı kabak, cıplak koyun cobanlarının yuksek binÂlar yapmakta birbirleriyle yarışa cıkmaları” ise, luks ve refÂhın artması, bir zamanlar fakir olan kimselerin dahî, buyuk ve yuksek binalar inşÃ‚ etmekte yarışacak kadar zenginleşmesi olabilir.
Allah Resûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“…İnsanlar yuk­sek binalar yapma yarışına girmedikce kıyÂmet kopmayacaktır…” (BuhÂrî, Fiten, 25)
Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, Âdeta kıyÂmetin ayak sesleri olan alÂmetler arasında, bilhassa “zin” ve “bin”nın coğalmasını ifÂde buyurmuşlardır. Gunumuzun umûmî manzarasını seyrettiğimiz zaman; maalesef ahlÂksızlığın arttığını, yuksek binÂların coğaldığını goruyoruz.
Zin ve ahlÂksızlık, toplumların huzur ve mÂneviyÂtına Âdeta zehir serpiyor. Yukselen binÂlar ise, mÂneviyÂtı zaafa uğrayan ruhsuz şehirlerin Âdeta mezar taşlarını andırıyor!..
9. Oyle Bir Zaman Gelecek ki… Allah Resûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz, Âhir zamanda gercekleşecek bazı fitne ve fesatları haber vererek ummetinin bu konuda dikkatli davranmasını istemişlerdir. KıyÂmetin habercileri diyebileceğimiz bu nevî fitneleri beyÂn eden hadîs-i şerîflerin bir kısmı şoyledir:
“İnsanlar uzerine oyle bir zaman gelecek ki fÂiz yemeyen hic kimse kalmayacak! Kişi doğrudan yemese bile ona tozundan[15] bulaşacak.” (Ebû DÂvûd, Buyû, 3/3331)[16]
“Oyle bir zaman gelir ki kişi malını helÂlden mi, haramdan mı kazandığına hic aldırış etmez.” (BuhÂrî, Buyû, 7, 23)
“Oyle bir zaman gelecek ki doğru soyleyenler yalanlanacak, yalancılar ise doğrulanacak. Guvenilir kimseler hÂin sayılacak, hÂinlere guvenilecek. Kişi kendisinden şahitlik etmesi istenmediği hÂlde şahitlik edecek, yemin etmesi istenmediği hÂlde yemin edecek.
İnsanların dunya (nîmetlerinden en fazla istifÂde ederek) en mes ’ûd olanı, AllÂh ’a ve Rasûl ’une îmÂn etmeyen alcak oğlu alcak olacak!” (TaberÂnî, el-Mu‘cemu ’l-Kebîr, XXIII, 314; Heysemî, VII, 283)
“Oyle bir zaman gelecek ki insanlar iyiliği tavsiye etmeyecek, kotulukten de sakındırmayacaklar.” (Heysemî, Mecmau ’z-ZevÂid, VII, 280)
Ahir Zaman Muslumanlarının Zaafı Hazret-i Sevban -radıyallÂhu anh- anlatıyor:
Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz:
“–Yabancı kavimlerin, yiyicilerin birbirlerini sofralarına dÂvet ettiği gibi, birbirlerini sizin uzerinize cullanmaya cağıracakları zaman yakındır!” buyurmuşlardı.
Orada bulunanlardan biri:
“–O gun sayıca azlığımızdan dolayı mı bu durum başımıza gelecek?” diye sordu.
Allah Rasûlu -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz:
“–Hayır, bilÂkis o gun siz cok olacaksınız. LÂkin sizler, bir selin getirip yığdığı cer-copler gibi hicbir ağırlığı olmayan kimseler durumunda olacaksınız. Allah, duşmanlarınızın kalbinden size karşı korku duygusunu cıkaracak ve sizin kalplerinize zaafı atacak!” buyurdular.
“–Zaaf da nedir, ey AllÂh ’ın Rasûlu?” denildi.
“–Dunya sevgisi ve olumden hoşlanmama duygusu!” buyurdular. (Ebû DÂvûd, MelÂhim, 5/4297; Ahmed, V, 278)
Hadîs-i şerîften anladığımıza gore; İslÂm duşmanları, Muslumanların kuvvetlerini kırmak, onları bolup parcalamak ve neticede yok etmek icin birbirleri­ni iş birliği yapmaya dÂvet edeceklerdir. Bunu da, sofrasına adam dÂvet eden bir sofra sahibinin rahatlığı icinde yapacaklardır. Yani nasıl ki onlar icin kendi sofralarına oturup yemek gayet kolay bir işse, kÂfirlerin İslÂm ’a karşı ittifak cağrısın­da bulunup muslumanların canlarına kastetmeleri, topraklarına musallat olup zenginliklerini somurmeleri de o derece kolay olacaktır.
Onları bu kadar cur ’etlendiren şey ise, muslumanların azlığı değil, aksine onların îman ve takv bakımından zayıflığı ve dun­yaya aşırı duşkunlukleri olacaktır. Cunku olumden korkan ve dunyaya fazlaca duşkun olan kimse, fedakÂrlıkta bulunamaz, zorluklara katlanamaz, canı ve malı ile yapması gereken cihÂdı ihmal eder. Boyle olunca muslumanlar, eskiden olduğu gibi duşmanlarının kalbine korku salan heybeti kaybederler. Dolayısıyla İslÂm duşmanları, artık muslumanlardan korkmaz ve cekinmez olurlar.
Zubeyr bin Adiy Hazretleri anlatıyor:
Enes bin MÂlik -radıyallÂhu anh- ’ın yanına girdik. HaccÂc ’ın bize yaptıklarını şikÂyet ettik.
“–Sabredin!” buyurdu. Sonra da sozlerine şoyle devam etti:
“–Siz oyle gunlerle karşılaşacaksınız ki, her yeni gun, giden gunden daha kotu olacak. Bu hÂl, Rabbinize kavuşuncaya kadar devam edecek. Ben bunu, Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- ’den işittim.” (BuhÂrî, Fiten, 6; Tirmizî, Fiten, 35/2206)
Peygamberimiz 5 Şeyden Allah ’a Sığınmıştır Abdullah bin Omer -radıyallÂhu anh- şoyle der:
Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- bize yonelerek şoyle buyurdu:
“Ey MuhÂcirler cemaati! Beş şey vardır ki, onlarla mubtel olduğunuzda, ben sizin o şeylere erişmenizden AllÂh ’a sığınırım. Onlar şunlardır:
1. Bir milletin icinde zinÂ, fuhuş ortaya cıkıp nihayet o millet bu sucu alenî olarak işlediğinde, mutlak iclerinde veb hastalığı ve onlardan once yaşamış milletlerde gorulmemiş başka hastalıklar yayılır.
2. Olcu ve tartıyı eksik yapan her millet, mutlak kıtlık, gecim sıkıntısı ve başlarındaki hukumdarların zulmu ile cezalandırılır.
3. Mallarının zekÂtını vermekten kacınan her millet, mutlak yağmurdan mahrum bırakılır (kuraklıkla cezalandırılır) ve hayvanları olmasa onlara yağmur yağdırılmaz.
4. AllÂh ’ın ahdini (emirlerini) ve Rasûl ’unun ahdini (yaptığı anlaşmaları ve Sunnet ’ini) terk eden her milletin başına, Allah mutlak kendilerinden olmayan bir duşmanı musallat eder ve duşman, o milletin elindekilerin bir kısmını alır.
5. İdarecileri AllÂh ’ın KitÂbı ile amel etmeyip, indirdiği hukumlerden işlerine geleni sectikce, Allah onların hesÂbını kendi aralarında gorur (fitne, fesat ve anarşi belÂsına mÂruz kalırlar).” (İbn-i MÂce, Fiten, 22; HÂkim, IV, 583/8623; Beyhakî, Şuab, III, 197)
Yerin Altı Ustunden Daha Hayırlıdır Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyuruyorlar:
“(İdarecilik ve hÂkimlik gibi) işlerini kadınlara veren bir toplum kesinlikle felÂha eremez!” (BuhÂrî, MeğÂzî, 82)
“İdarecileriniz hayırlı olanlarınızdan iseler, zenginleriniz comert kimselerse, işlerinizi aranızda istişÃ‚re ile hallediyorsanız, bu durumda yerin ustu, altından hayırlıdır.
Eğer idarecileriniz şerirlerinizden, zenginleriniz cimri ve işleriniz kadınların elinde ise, yerin altı ustunden daha hayırlıdır.” (Tirmizî, Fiten, 78/2266)
Zira boyle bir toplumda artık dînin emirlerini ikāme imkÂnı kalmaz…
15 Şeyi Yapınca Ummetin Başına Gelecek Buyuk BelÂ! Hazret-i Ali -radıyallÂhu anh- anlatıyor:
Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- bir gun:
“–Ummetim on beş şeyi yapmaya başlayınca ona buyuk belÂnın gelmesi vÂcip olur!” buyurmuşlardı. Yanındakiler:
“–Ey AllÂh ’ın Rasûlu! Bunlar nelerdir?” diye sordular.
Rasûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle sıraladı:
“1. Ganimet (yani millî servet, fakir-fukarÂya uğramadan sadece zengin ve mevkî sahibi kimseler arasında) tedÂvul eden bir met hÂline geldiği,
2. Emanet, ganimet gibi gorulup hıyÂnet edildiği,
3. ZekÂt, ibadet olarak gorulmeyip buyuk bir yuk ve kayıp olarak telÂkkî edildiği,
4. Kişi, (gayr-i meşrû işlerde) kadınına itaat ettiği,
5. Kişi, annesine karşı itaatsizlikte bulunduğu,
6-7. Kişi, arkadaşına iyilikte bulunduğu hÂlde babasına kaba davrandığı,
8. Mescitlerde sesler yukseldiği (huşû kaybolduğu),
9. Bir milletin idarecisi en alcakları olduğu, (Nitekim bu, zaman zaman dunyanın muhtelif devletlerinde gorulebilen bir hÂdisedir.)
10. Bir kişiye şerrinden korkularak hurmet edildiği,
11. Ceşitli isimlerle îmÂl edilen ickilerin serbestce icildiği,
12. İpek elbiselerin erkekler tarafından giyildiği,
13-14. Şarkıcı kadınlar ve calgı aletlerine alÂka arttığı, (Gunumuzde sanat, bale, konser vb. adlar altında; bar, gazino ve benzeri salonlarda ve hatt radyo, televizyon gibi ceşitli mecrÂlarda -maalesef- cok yaygın hÂldedir.)
15. Bu ummetin sonradan gelen nesilleri, onceden gelip gecenlere lÂnet ettiği zaman, (Gunumuzde bazı gÂfillerin ecdÂdımız Osmanlı ’ya ve gecmiş İslÂm Âlimlerine buğz etmesi gibi.)
İşte o zaman, (mu ’minlerin ruhlarını kabzeden) kızıl ruzgÂrı, yere batışı veya domuz ve maymunlara cevrilmeyi,[17] zelzeleyi ve gokten taş yağmasını bekleyin.
Ondan sonra birbiri ardınca pek cok alÂmet zuhûr eder ve bunlar, ipi kopan eski bir gerdanlığın ardı ardına duşen taneleri gibi birbirini takip ederler.”[18]
Gaybı ancak Allah bilir. HerhÂlde bunlar, kıyÂmete yaklaştıkca şerrin iyice artması neticesinde vukū bulacak alÂmetlerdir.
Boğulmak Uzere Olan Kişinin Duası Gibi Hadîs-i şerîfte buyrulur:
“Yakında oyle bir fitne zuhûr edecek ki ondan kişiyi ancak Allah TeÂl kurtarır, bir de boğulmak uzere olan kişinin duÂsı gibi bir duÂ…” (Beyhakî, Şuab, II, 367/1077)
Huzeyfe -radıyallÂhu anh- da şoyle buyurmuştur:
“İnsanlar uzerine oyle bir zaman gelecek ki, o zaman ancak denizde boğulmak uzere olan biri gibi du eden kişi kurtulabilecektir.” (İbn-i Ebî Şeybe, Musannef, VI, 22/29173; HÂkim, IV, 471/8308)
Medine ’nin Terk Edilmesi Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“Bir gun gelecek, insanlar Medîne ’yi, en hayırlı ve guzel hÂlindeyken terk edip gidecekler; orada sadece vahşî hayvanlar ve kuşlar kalacaktır.
Dunyada en son olecek kimseler, Muzeyne kabilesinden iki cobandır. Medîne ’ye girmek isteyerek koyunlarına seslenirler. Ancak orayı ıpıssız, vahşî hayvanlarla dolu olarak bulurlar. Onlar da Ved Tepesi ’ne gelince yuzustu duşup olurler.” (BuhÂrî, FedÂilu ’l-Medîne, 5; Muslim, Hac, 498, 499; Muvatta, CÂmî, 8)
Mehdi Aleyhisselam Kimin Soyundandır? Resûlullah -sallÂllÂhu aleyhi ve sellem- Efendimiz şoyle buyurmuşlardır:
“Mehdî, benim neslimden, FÂtıma ’nın evlÂdından olacak!” (Ebû DÂvûd, Mehdî, 1/4284; İbn-i MÂce, Fiten, 34)
“Mehdî benim neslimdendir; alnı geniş, burnu incedir. Dunya zulum ve haksızlıkla dolduğu gibi, o adÂletle dolduracak ve yedi sene hukum surecektir.” (Ebû DÂvûd, Mehdî, 1/4286)[19]
Bu hadîs-i şerîflerde bildirilen pek cok alÂmetin ya kendileri veya benzerleri gercekleşmiştir. Fakat kıyÂmetin vakti kesin olarak bilinemeyeceği icin, bu alÂmetlerin daha şiddetli olanlarının zamanla vukū bulması da mumkundur. Bu sebeple mu ’minler olarak her zaman tedbirli ve uyanık olup Âhirete daha iyi hazırlanmaya gayret etmemiz elzemdir.
Dipnotlar:
[1] Nitekim buna benzer hÂller, komunizmin ağır baskıları altında kalan Orta Asya ’da, bilhassa Cin ve Rusya ’da senelerce yaşanmıştır. [2] Muslim, Fiten, 110. Ayrıca bkz. Tirmizî, Fiten, 59; İbn-i MÂce, Fiten, 33. [3] Bkz. el-KıyÂme, 36. [4] Hatîb el-BağdÂdî, el-KifÂye fî İlmi ’r-RivÂye, el-Medînetu ’l-Munevvere, el-Mektebetu ’l-İlmiyye, s. 121. [5] Ayrıca bkz. Tirmizî, Fiten 30, Zuhd 3; İbn-i MÂce, İkāme, 78; Ahmed, II, 303, 372, 523. [6] Ayrıca bkz. Muslim, Îman, 186; Tirmizî, Fiten, 30/2196. [7] Ayrıca bkz. DÂrimî, Rikāk, 11. [8] Ayrıca bkz. Ahmed, II, 361. [9] Ayrıca bkz. NesÂî, ZekÂt, 81; İbn-i MÂce, Fiten, 18. [10] Ayrıca bkz. Ahmed, III, 317. [11] Ayrıca bkz. İbn-i MÂce, Fiten, 25. [12] Ayrıca bkz. Ebû DÂvûd, MelÂhim, 13; Tirmizî, Sıfatu ’l-Cenne, 26. [13] Muslim, ZekÂt, 62. [14] Ayrıca bkz. BuhÂrî, ÎmÂn, 37; Tirmizî, ÎmÂn, 4; Ebû DÂvûd, Sunnet, 16; NesÂî, MevÂkît, 6; İbn-i MÂce, Mukaddime, 9. [15] Ebû DÂvûd ’un bir rivÂyetinde “buharı” şeklinde gecmektedir. [16] Ayrıca bkz. NesÂî, Buyû ’, 2/4452; İbn-i MÂce, TicÂrÂt, 58; Ahmed, IV, 494; Beyhakî, Sunen, IV, 275. [17] Bkz. Tirmizî, Fiten, 38/2210. [18] Tirmizî, Fiten, 38/2211. [19] Ayrıca bkz. M. Yaşar Kandemir, ŞifÂ-i Şerîf Şerhi, II, 159.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Ebediyet Yolculuğu, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan
KIYAMET KUR'AN'DA NASIL ZİKREDİLMEKTEDİR?