İslÂm kardeşliği, AllÂh ’ın mu ’minler arasına koyduğu oyle ulvî bir hukuktur ki, lÂyıkıyla riÂyet edildiğinde, ecri muhteşemdir.
Fertlerin ve toplumun huzur, surur ve saÂdet kaynağıdır. Yine İslÂm kardeşliği; butun mu ’minleri gonlun muhabbet iklîmine alabilmek, samimî ve candan bir dost olabilmek, kardeşinin sevinciyle sevinip derdiyle dertlenmek, zor zamanında tesellî kaynağı olup gerektiğinde nefsinden fedÂkÂrlıkta bulunabilmektir. Nitekim Rasûlullah şoyle buyurmuştur:

YUCE MAKAMA ULAŞMANIN YOLU

“AllÂh ’ın kullarından birtakım insanlar vardır ki, nebî değildirler, şehîd de değildirler, fakat kıyÂmet gununde Allah katındaki makamlarından dolayı onlara nebîler ve şehîdler imrenerek bakacaklardır.”
AshÂb-ı kirÂm:

“–Bunlar kimlerdir ve ne gibi hayırlı ameller yapmışlardır? Bize bildir de, biz de onlara sevgi ve yakınlık gosterelim y ResûlallÂh!” dediler. Efendimiz:

“–Bunlar oyle bir kavimdir ki, aralarında ne akrabÂlık ne de ticÂret ve iş munÂsebeti olmaksızın, sırf Allah rızÂsı icin birbirlerini severler. VallÂhi yuzleri bir nûrdur ve kendileri de nûrdan birer minber uzerindedirler. İnsanlar (kıyÂmet gunu) korktukları zaman bunlar korkmazlar, insanlar mahzûn oldukları zaman bunlar huzunlenmezler.” buyurdu ve peşinden şu Âyeti okudu:

EN BUYUK KURTULUŞ

“Bilesiniz ki, AllÂh ’ın dostlarına korku yoktur; onlar uzulmeyecekler de. Onlar ki AllÂh ’a îmÂn etmişlerdir ve hep takv ile (kalben CenÂb-ı Hakk ’a olan yakınlıkları sÂyesinde) korunur dururlar. Onlara dunya hayÂtında da, Âhiret hayÂtında da muştular vardır. AllÂh ’ın sozlerinde değişiklik yoktur. İşte bu, en buyuk kurtuluştur.” (Yûnus, 62-64) (Ebû DÂvud, Buyû, 76/3527; HÂkim, IV, 170)





Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Hak Dostlarının Ornek AhlÂkından 1, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan