İlk insanla başlasın tarih. O gunden bugune bildiklerimizi, bilmemiz gerekenleri karşılaştıralım. Hz. Âdem'i ve iki oğlunu onumuze koyalım.
Biri zalim diğeri mazlum olarak kaydedildi. Zalim olanı kan akıttı. Mazlum olanı da oldu. Koca dunyada kişi başına bir kıta duşuyordu ama dunya onlara da dar geldi. Huzursuz oldular, huzur bozdular. İkisinden biri kanı kendisinden sonrakilerine miras bıraktı.

KİM KAZANDI?

Biri batılın adı ile anıldı diğeri da hakkın adı ile. Zalim olanı İblis ’in ağlarına takılıp kaldı, onun dediğini yapmayı tercih etti. Hakkın karşısında duranların da ilki olmuş oldu. Sonra kim kazandı? Kardeş katili de oldu gitti. Kendinden geriye kotu bir nam ve ebedî bir azap tehdidi kaldı. Actığı cığırı izleyenler oldu. Kendisi gitti, kanlı elinden tutanlarla beraber buyuk bir katil grubuyla dirilmek uzere mahşeri bekliyor. Asırlardan bu yana bekliyor. Tasvir edilemez buyuk bir gun icin bekliyor.

Batılı tutan biri batıl adına bir iş yaptı ama o da batılın kendisi de kaybettiler. Allah ise kaybetmedi.

Allah ’ın biricik nebisi Nuh aleyhisselamı asırlarca bunaltanlar, onun karşısında hırcın kayalar gibi set kuranlar neticede tufana sebep oldular. Dunya ve insanlık suya boğuldu. Batılın soz dinlemez şımarıkları azdı durdu. Hakka gonul verenler de kurtuluşun ta kendisi olan gemiye bindiler. Birileri onları imana davet eden nebilerine itimat edip gemide kaldı. Diğerleri de kurtarıcı tek kaynak olan gemiyi alay konusu yaptılar. Onlar ve diğerleri, herkes bu dunyadan gitti. Giden herkesin amellerini kaydetti melekler. Şimdi onların kendilerinden bir ses yok ama yaptıklarının yankıları, okyanus dalgalarını kıyılara carptıkca kayaların bile duyduğu sestir.

'NE GOKLER AĞLADI ONLARA NE DE TOPRAK'

Kim kazandı kim kaybetti? Allah ’ın nebisine duşmanlık edenler, putları ile suya gomuldu gittiler. Ne ağlayanları var ne de arayanları. ‘Ne gokler ağladı onlara ne de toprak! ’ Yine kesin galip Allah oldu. Ondan başka da galip yoktur zaten.

Bir başka nebi İbrahim aleyhisselamı ateş ormanında yakmak isteyen Nemrut ağa nerede? İbrahim aleyhisselam serin bir bahceye duştu. Ona ateş ormanları kuran da cehennem cukurunda kaldı. İbrahim aleyhisselam ağlayan taraf olmadı, guldu. Gulecek nesiller yetiştirdi. Onu ağlatmak isteyen ise ebediyetler boyunca hep ağlayacak. Ağlamaya bile mecalinin kalmayacağı cehennemde sonsuz kalacak. Kim kazandı, kim kaybetti? Saltanat sahibi olduğunu vehmeden Nemrut sineklere esir duşup gitti. Ordusu ona yÂr olmadı. Alkışlayanları onu kurtaramadılar.

BATIL VE ATILIN ADAMLARI

İbrahim aleyhisselamı yakmak isteyenler ateşe kutuk oldu gittiler. Yakmak istedikleri, ateş sonduren bir hidayet kaynağı oldu. Allah kazandı, galip oldu. Batıl ve atılın adamları her seferinde olduğu gibi perişanlığa mahkûm oldular.

Bir deve yavrusuna takılıp kalanlar nerede şimdi?

Bir buzağı heykelciğini ilah edinmek isteyen nimet nankorleri, nasıl collerde sefaletle omur bitirdiler ve akılsızlıklarının akıbetini gorduler.

Nerede şimdi, ateşle tutuşturulmuş buyuk cukurlar kazıp kazdıkları cukurlara binlerce mumini atanlar? Onlar nerede, ateşe attıkları muminler nerede? Ateşe atanlar ebedî ateşte, ateşe atılanlar da ebedî cennetlerde değil mi şimdi? Ne hesaplandı ne odu? Batıl ne istiyordu ne buldu? Kimin sozu vaat ettiği gibi cıktı? Allah, vadinden dondu mu hic?

'BEN VARIM'

Kimsenin olmadığı zamanda ‘ben varım ’ dediği icin olume surulenler, o Sumeyye ’ler, Yasir ’ler, Habbab ’ların şanına erişebilen oldu mu?

Bedir ’de, Uhud ’da, Hendek ’de, Tebuk ’te kim kazandı, kim kaybetti?

Şu olumlu dunyada uc gununu gun etmeyi başardığını zannedenlerin yanında uc gunu verip gunlerin işlemediği zaman ve diyarı alanlar kazandı. Tavrını kendisini yaratandan yana koyabilenler gerceğin sahibi oldular. Birileri olumden kurtulmak icin ezilip buzulurken onlar olumu oldurdu adeta. Kula kulluktan yucelip Allah ’a kullukla ebedîleştiler.

İblis cok şeyler vaat etti. Onun hicbir vaadi gercek olmadı. Peşinden gidenleri hep aldattı. Vaadi de kendisi de boş cıktı.

ALLAH'IN HER VAADİ GERCEK OLDU

Allah ’ın ise her vaadi gercek oldu. Ona guvenen kazandı.

Dun boyle oldu. Bugun boyle oluyor. Yarın da boyle olacak. İlk insandan beri istatistikler boyle diyor. Hayat bu hayat değildir. Omur uc gunluk olmamalıdır. Kovulmuş İblis ’e guvenilmemelidir. Hakkı soyleyen Allah ’tır. Ona guvenen ve guvendiğinin gereğini yapan da muhakkak kazanacaktır. Bu kuraldır. Kural da şaşmayacaktır. Batıl gidicidir. Galip olan haktır. Koca bir insanlık tarihi bunun şahididir.

Kaynak: Nurettin Yıldız, Altınoluk Dergisi, Sayı: 360
İslam ve İhsan