İslam ’ın toplum hayatını ve toplumsal ilişkileri duzene koymak icin koyduğu kurallar.İctimÂîleşmenin Allah katındaki kıymetini ifade icin şu kudsî hadîs-i şerîf kÂfîdir:
“Allah TeÂlÂ, kıyÂmet gununde şoyle buyurur:
«–Ey Âdemoğlu! Hastalandım, Ben ’i ziyaret etmedin!»
Âdemoğlu:
«–Sen Âlemlerin Rabbi iken ben Sen ’i nasıl ziyaret edebilirdim?» der.
Allah TeÂlÂ:
«–Falan kulum hastalandı, ziyaretine gitmedin. Onu ziyaret etseydin, Ben ’i onun yanında bulurdun. Bunu bilmiyor musun?
Ey Âdemoğlu, Ben ’i doyurmanı istedim, doyurmadın.» buyurur.
Âdemoğlu:
«–Sen Âlemlerin Rabbi iken ben Sen ’i nasıl doyurabilirdim?» der.
Allah TeÂlÂ:
«–Falan kulum senden yiyecek istedi, vermedin. Eğer ona yiyecek verseydin, verdiğini Ben ’im katımda mutlaka bulacaktın. Bunu bilmez misin?
Ey Âdemoğlu! Senden su istedim, vermedin.» buyurur.
Âdemoğlu:
«–Ey Rabbim! Sen Âlemlerin Rabbi iken ben Sana nasıl su verebilirdim?» der.
Allah TeÂlÂ:
«–Falan kulum senden su istedi, vermedin. Eğer ona istediğini verseydin, verdiğinin sevÂbını katımda bulurdun. Bunu bilmez misin?» buyurur.” (Muslim, Birr, 43)
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, İslam Tefekkur Ufku, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan