Zuluf dokulmuş yuze - Orta Anadolu yoresi

Zuluf dokulmuş yuze
Kaşlar yakılmış goze
Usandım bu canımdan (aman aman)
Derdinle geze geze

Gun doğdu aştı boyle
Gonlumuz coştu boyle
Sen orada ben burda (aman aman )
Omrumuz gecti boyle

Bu ellerde gez gayri
Katip ol da yaz gayri
Bir kazma al bir kurek(aman aman)
Mezarımı kaz gayri

Soz-Muzik: Neş'et Ertaş

1960’lı yıllardan itibaren ismi bağlama ile birlikte anılan, sadece geniş halk kesimlerinde değil, ciddi musiki cevrelerinde de taktir ve hayranlıkla dinlenen Neşet Ertaş’ı farklı bir bağlamda değerlendirmek gerekiyor. Cunku o da aslında tam bir yore sanatcısı, yani mahalli bir sanatcı olmasına rağmen yaygın şohreti ve soylediği turkulerin popularitesi ile ulke genelinde tanınan biri olarak diğerlerinden ayrılır.

İşte Neşet Ertaş Orta Anadolu bozkırlarının tam gobeğinde, “ay dost deyince yeri goğu inleten” gonul delisi bir babanın evladı olarak 1938’de Kırtıllar’da dunyaya gelir. Hic cocuk sahibi olamadığı ilk karısı Hatice’yi genc yaşında kaybeden Muharrem Ertaş, ikinci evliliğini Kırtıllar koyunden Done ile yapar ve bu evlilikten, Necati, Neşet, Ayşe, Nadiye ve muhterem adında beş cocuğu olur. Kırtıllar nufusunun tamamı abdallardan ibaret olan bir aşiret koyudur. Koyun cevrede “abdallar” adıyla anılması da bundan olsa gerek. Daha altı yedi yaşlarında iken, kendisini yore duğunlerinin aranılan sanatcı babası Muharrem Ertaş’ın sazı onunde oynarken bulan Neşet Ertaş, hayatını, bir nevi hayat destanı diyebilceğimiz 1960’lı yıllarda yazdığı uzun bir şiirinde şoyle anlatır;