Erzincan’a girdim ne guzel bağlar
Erzurum’a vardım dumanlı dağlar
Elleri koynunda bir guzel ağlar
Oy anam anam hallarım yaman

Yuce dağ başında cadır acarım
Nazlım seni burdan alıp kacarım
Kahve bulamazsam kenger icerim
Oy anam anam hallarım ağlar

Anama soyleyin lamba yakmasın
Cuha şalvarıma uckur takmasın
Oğlum gelir diye yola bakmasın
Oy anam anam hallarım yaman


Erzincan’a girdim ne guzel bağlar.”, Erzincan Halk Turkuleri icinde en cok sevilen bir uzun havadır. Guzel olduğu kadar da acı bir gerceği dile getirir.

Erzincan, yemyeşil beldelerimizden biridir. I. Dunya Savaşı yıllarında bu “guzel bağlar” da tıpkı o gunku Erzincanlılar gibi
huzunluydu . Cunku bu bağlar terk ediliyordu. 1916 yılında, Ruslar Erzurum’u almış Erzincan’a doğru ilerliyorlardı . Halen yaşlı Erzincanlıların hatıraları arasında kalan genc nesillerin masal havası icinde dinledikleri “Muhacirlik”, binlerce Erzincanlının Anadolu iclerine goc etmesini ve aylar sonra Erzincan’a geri donmesini hikaye eder.

Bu turku o acı hatıraların yaşandığı huzunlu Erzincan'ı dile getirir.