Birazdan anlatacaklarım pek ilginizi cekmeyebilir. Bunun doğal sonucu olarak da siz bunları okumak istemeyebilirisiniz… Bunu anlayışla karşılarım.
Nasıl ki sizin ilginizi nelerin cekebileceği benim hic umurumda değilse; benim buraya yazdığım “sacmalıklar” da sizin hic umurunuzda olmayacaktır; bu cok normal.
Buyuk bir savaş veriyorum bu aralar, icinde bulunduğum dunyanın bir parcası haline gelmemek icin… “Bundan size ne”; değil mi? Ama bu durumun yegane sorumlusu sizsiniz dersem, durum değişir mi?
Tabii ki değişir; ama boyle demiyorum merak etmeyin. Sizin hicbir sucunuz yok… Nasıl, vicdan azabından kurtarabildim mi sizi?
Şaka bir yana, gercekten hepinizi tanısam, en az yuzde doksanınızdan nefret ederdim. Bu hepiniz icin de boyledir duşunduğunuzde; ben sadece itiraf edebiliyorum, siz de deneyin. Hatta en az yuzde sekseniniz şimdiden benden nefret etmeye başladı; tanıma zahmetine katlanmaya bile gerek duymadan…
Neyse, başlarken bunları yazmayı planlamamıştım, başka şeyler vardı aklımda. Ama biraz delilikten kimseye zarar gelmez, değil mi?
Aslında şoyle başlayacaktım: “Kendinizi ve ozellikle de zekanızı kucumsemeyi oğrenin!” Ama soz nerelere geldi farkında olmadan…
Kendinizi ve zekanızı kucumseyin, evet… Cunku siz istemeseniz de birileri, gunun birinde bunu yapacak; yani sizi ve zekanızı kucumseyecek. Ve bu surekli tekrarlanacak. Hatta belki de gec kaldım, bu defalarca başınıza geldi bile. Gelmedi mi hic? Şanslısınız o zaman…
Belki de oldu boyle bir şey ama siz fakına varmadınız. Tıpkı şu anda farkına varamadığınız gibi… Bu da bir ihtimal bence.
Evet, şu anda ben şu kuş kadar aklımla size oğutler vermeye calışarak, zekanızı kucumsuyor olabilirim… Ama siz, eğer daha once bunu kendinize yapmayı başardıysanız, sorun yok. Hala okumaya devam ediyorsunuz demektir, “bakalım daha neler yumurtlayacak?” diyerek…
Diğerleri ise – kendisini kucumseyemeyenler yani – coktan gittiler… Ve yazının başlarında etmedilerse bile, şu anda kesinlikle benden nefret ediyorlar…
Siz ise – okumaya devam edenler yani – hala notrsunuz bana karşı, tanısanız belki seversiniz bile… Yuzde ona girmeyi başardınız, tebrikler…
Sizi seviyorum; cunku siz de en az benim kadar delisiniz!
Hoşcakalın.
Yaşayın!