hayatta hic bir şey icin benimdir deme!!!
Yaşadığı şehirden, bulunduğu ortamdan
kısacası yaşantısından sıkılan
bir adam, cebindeki az miktar para ile yanına hicbir
şey almadan bulunduğu kenti
terk edip daha once hic bilmediği bir ulkeye gitmiş.
Oraya henuz alışmaya
calışırken birden bir ses duymuş.
Bir cığırtkan, avazı cıktığı kadar meydanda bağırıyormuş:

- Tiyatro! Gelin! Kacırmayın! Bu akşam Tiyatro!...

Adam hayatında hic tiyatroya gitmemiş ve
inanılmaz derecede merak etmiş.
Biletin nereden alındığını oğrenmiş.
Bilet fiyatı cebindeki tum para kadar
olmasına rağmen hic tereddutsuz bileti almış.
Başlamış merakla oyunu izlemeye...
Oyun bitmiş, herkes dağı lmış ve bizim meraklı
oylece kalmış, izlediği muhteşem oyun karşısında.
O sırada temizlikci tarafından salonu boşaltmak
icin ikaz almış.
Adamsa:

- Bana mudurunuzun yerini soyler misiniz?
Onunla bir şey konuşmam gerek...
demiş.

Seyrettiği oyunun etkisi ile mudur ile konuşmuş
ve ne olursa olsun, ne iş
olursa olsun buranın bir parcası olmak icin
calışmak istediğini belirtmiş.

Mudur cok şanslı olduğunu, şu sıralarda bir
temizlikci aradığını fakat once
onu denemesi gerektiğini ifade etmiş ve denemek
uzere aylardır el değmemiş
bir kutuphanenin temizliğini uygun bulmuş.

- İşte burayı temizle. Eğer beğenirsem seni
işe alır ım... demiş ve gitmiş.

Tiyatro aşkının verdiği şevk ile temizlik
beklenenden kısa surede bitmiş.
Mudur odayı gormeden adamın samimiyetine
inanmamış. Onu diğerleri gibi işi
savsaklayan biri sanmış. Fakat odanın
temizliğini gorunce hayretler icinde
kalmış. Aylardır iceriye girilmeyen oda gıcır
gıcır oluvermiş. Mudur bu
cabuk ve becerikli adamı işe almaya karar
vermiş.

- Tamam seni işe alıyorum
- Fakat benim yatacak yerim yok.
- O zaman burada yatarsın ve işe daha erken başlarsın.

İstediği olan tiyatro tutkunu, huzurlu bir
şekilde odayı terk ederken mudur.

- Adın neydi senin buraya yazalım... demiş.
Aldığı cevap ise;

- William! William Sheaksper!... olmuş.

Bu hikaye hem insanı dehşete duşurucu hem de
ilham verici. Sheaksper tiyatro
yaşantısına bu şekilde başlamış. Tam kırk
(40) yaşında... tiyatroyu o
yıllarda tanımış ve buyuk bir azimle o
muhteşem oyunları yazmış.
Ustelik buyuk bir fedakarlık gostermiş mesleği icin.
Meslek hayatı boyunca sadece uc
saat uyuyarak yaşamını surdurmuş. Sabah erken
kalkıp oyun provasını yapıyor
oyununu oynuyor ve akşam yeniden oyun yazıyor...
Bu boyle surup gitmiş.

Hicbirşey icin 'BENİMDİR' deme, Sadece de ki'YANIMDADIR' .Cunku
Ne altın,
Ne toprak, Ne sevgili
Ne hayat, Ne olum,
Ne huzur , Ne de keder
Daima seninle kalmaz .