Bir gun fakir adamın biri bir yılanla dost olmuş. Ne zaman başı sıkışsa yılana gider yardım istermiş. Yılan da ona her seferinde bir altın verirmiş.
Bir gun adam hastalanmış. Oğluna eğer ben olursem karşı kuyunun orda bir yılan var. Başın sıkıştığında ona gidersin demiş. Cocuk hemen yılanın yanına gitmiş. Babasının kurtulması icin yardım istemiş.​

O sırada yılan kuyudan cıkıp bir altın vermiş cocuğa.. Şeytan girmiş cocuğun aklına demek kuyu altınla dolu. Ben bu yılanı oldurursem altınları alır, zengin olurum demiş ve taşı kaldırdığı gibi yılana fırlatmış.​

Yılanın kuyruğu kopmuş. Yılan can havliyle fırlamış ve cocuğu ısırmış. Cocuk zehirlenerek olmuş. Bir zaman sonra adam iyileşmiş. Butun olanların farkındaymış. Yılana gidip ozur dilemiş. Bizim oğlan bir aptallık etti ve cezasını da buldu zaten. Barışalım eskisi gibi olalım demiş.​

Yılan pek sıcak bakmamış ve reddetmiş. Demiş ki; sende bu evlat acısı bende de bu kuyruk acısı varken hicbir şey eskisi gibi olmaz.​