Evden cıkmak istemiyorum, topluma giremiyorum, tanımadığım kişilerle konuşmam işkence, hemen kızarıyorum, elim ayağım birbirine dolaşıyor, universiteden terkim, nedenini tahmin edin! Bir hoca bana taktı devamlı beni işaret ederek soru soruyordu, aslında hepsini bilmeme ve iyi bir oğrenci olmama rağmen rezil olacağımı duşunerek "Bilmiyorum" diye cevap veriyordum, bu nedenle ilk senenin ortasında okulu bıraktım. Biliyor musunuz, 10 yıldır neredeyse dışarıda yemek yiyemiyorum. Etraf bana bakar, elimden catal bıcağı duşurur ve rezil olurum diye. Aslında elimin ici de cok terliyor, kimse ile tokalaşmak istemiyorum, galiba kokuyorum da, ustelik kilom fazla, tamam ben de bunların mantıksız olduğunu biliyorum ama en iyisi doktor 'hic dışarı cıkmayayım' diyorum. Karşı cinsle konuşmak en zor olanı, hic denemedim, bir kac kez onlar gelip konuşmak istediler bir şekilde uzaklaştırdım, her yanım titriyor, ne yapacağımı bilemiyorum, esasında hic de cirkin sayılmam hatta yakınlarım yakışıklı dahi olduğumu soyluyor, ama icimde hissettiklerimi hissetseniz sizde anlarsınız. TV'de konuşan sıradan insanları goruyorum, nasıl rahatlar, duşunsenize ben bizim bakkaldan dahi etrafı kolacan edip kimse yokken ekmeğimi alıyorum...
Ben de mutlu olmak, evlenmek, iş sahibi olmak istiyorum ama yapamıyorum, annem ve babamla birlikte, cok yakın tanıdığım 8-10 kişiyle hayatım geciyor, 'sosyal fobi' diyorlar, iyi de 'gecsin' diye ne yapabilirim...
Sosyal fobi insanların yaşantısını kabusa ceviren ve sık rastlanılan onemli rahatsızlıklardan biri. Kişi rezil olma, aşağılanma ya da kucuk duşme korkusu ile cevreyle iletişimden kacınıyor, 'yuzunun kızardığını etraf anlar' diye kimseyle iletişime girmiyor, evlenemiyor, coluk cocuk sahibi olamıyor, meslek edinemiyor, mantıksızlığını kendisi de bildiği halde bu durumdan kacınmak adına kariyerini dahi sonlandırıyor. Sosyal fobi gelişiminde ailenin rolu buyuktur. Hepimiz, 'el alem ne der' duşuncesi ile buyutulduk; cocukluk cağında sosyal aktivitelere itilmek onemli. Spor yapmak, ceşitli sosyal faaliyetler icinde bulunmak ilerde cok fazla kazanımlara neden olacaktır. Cocuğumuzun sosyal acıdan sağladığı becerileri yuceleştirerek kutlamalı ve ozendirmeliyiz. Hayatının bir doneminde acılış ya da kapanış, mezuniyet ya da başlangıc konuşması yapmak, tanımadık insanlarla iletişime girmek, rezil olma pahasına tahtaya kalkıp karekoku bulmak, karşı cinsle acık acık konuşmak ve tartışmak, insanlar ile tokalaşmak bazen trilyonlarca para kazanmaktan fersah fersah onemlidir. Toplumlara en fazla zararı yuzu kızarmayanların verdiği bu yıllarda ahlaki değerleri fazlaca barındıran sosyal fobikler biran once psikiyatrlara başvurmalı ve hatalar! yapmalıdır.

[h=2]İstanbul Psikiyatri uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]