İnsan ilişkileri icinde en uzun omurlu ve en onemli etkileri olanı hic kuşkusuz ana-baba ile cocuklar arasında olan ilişkilerdir. Aslında bir cocuğun yetişmesinden, başarı ya da başarısızlıklarından yalnızca veya yuzde yuz ana-babayı sorumlu tutmak doğru değildir. Cunku cocuk, yalnızca ana-babasının, aile eğitiminin etkisi altında kalmış olsaydı, bir ailedeki tum cocukların, bircok ozellikleri yonunden birbirlerinin aynı olmaları gerekirdi. Her cocuk ailenin bir parcasıdır, fakat onun yetişmesi ve gelişmesinde okulun ve en geniş anlamda toplumunda sorumlulukları, katkıları vardır. Aile de, cocukların yetişmesi sırasında onlara rehberlik ve yardımda bulunan kurumlardan birisidir. Fakat en onemlisidir. Bununla birlikte ana-babaları tarafından gercekten secilip sayıldıklarına inanan cocuklar, davranışlarında daha bağımsız ve kendilerine daha cok guvenen insanlar durumuna gelmektedirler
Orta oğretim doneminde ergenlerde gorulen başarısızlık ve okuldan ayrılmalar cok onemli sorun olmakla beraber konuya bir noktada yaklaşmak cok gec olabilir. Başarısızlık coğunlukla okulun ilk yıllarında ortaya cıkar ve oğrenci ergenlik donemine geldiğinde yerleşmiş olur. Başarısızlık duygusu, ana-babaların, cocuklarının, gucluklerine doğrudan katılmalarına sebep olur. Cocukların her odevi ile ilgilenerek, kontrol ederek, duzelterek, adım adım izleyerek yardım ettiklerini sanırlar.
Ana-babalar, kendilerini suclu hissettikce başarısızlık karşısında hatalı hareket ederler. Problemi cozmek icin oncelikle bu duygudan kurtulmaları gerekir ve şunu bilmelidirler ki kendileri tek sebep değillerdir. (Yavuzer, 1999)
Dengeli duygusal ve toplumsal etkileşmenin guclu olduğu aile ortamında, yeterli guven, sevgi ve sevecenlik icinde buyuyen cocuklar, gelişmeleri icin gerekli deneyimleri elde edebilirler. Bu tur aile ortamında, aile uyelerinin kendilerine duşen sorumluluklarının bilincinde olması ve cocuğa bağımsızlık yolunda yeterli olanakların hazırlanması, onun sağlam bir kişilik yapısına sahip olmasını sağlar. Ana-babaların cocuklarına karşı tavırları birbirlerinden farklılıklar gosterebilir. Ana-babaların cocuklarına karşı tavırlarının farklı olması, cocuklar uzerinde farklı etkilerle kendini gosterir.
Ana-baba tutumları cocuğun kişiliğine, toplumsallaşmasına ve benlik kavramına onemli etkilerde bulunduğu bilinmektedir.
Bu bilgilerden hareketle geleceğimizi oluşturan cocuklar uzerinde ana-baba tutumlarına ilgi cekmek sağlıklı, başarılı cocuklar yetiştirmeye yonelik ipucları verecek belirlemeler yapmak gerekliliğinden yola cıkarak ana-baba tutumları ile, ilkoğretim ikinci kademe oğrencilerinin okul başarısı arasındaki ilişkiyi belirlemek bu araştırmanın problemini oluşturmaktadır.

[h=2]Bursa Psikoloji uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]