Saygı. Kime nicin saygı duyarız. Bu sorunun cevabını verirken bir suru ahlaki neden sıralayabiliriz. Elbette hepimizin cok iyi bildiği doğru ve iyi ahlak kurallarına sahip olmak cok onemli, hatta olmazsa olmazdır. Ama işinde başarılı olmayan veya başarılı olmak icin hicbir caba sarfetmeyen bir kişiye ne kadar saygı duyabiliriz ?

Gecmiş zaman. Hem ziyaret hem ticaret kabilinden bir gezide, her sabah grubumuzun transferini sağlayan şirket, nedendir bilinmez, on gun boyunca, her seferinde bizi farklı bir şofor ile tanıştırmıştı. Aralarında sadece bir tanesi o kadar zamandan sonra bile, hala hafızamda kazılı kaldı. Ne yapmıştı da beni ve beraber olduğum grubumuzu cok etkilemişti bu insan? O sabah, otobusun yanında şapka ve eldivenleri ile tam takım uniformalı, bizi selamlayan guleryuzlu bir şofor vardı. Herkes yerine yerleştikten ve sayımını yaptıktan sonra diğer arkadaşlarının yaptığı gibi hemen yola koyulmadı. Anonsunda, herkesin emniyet kemeri takması gerektiğini soyledi. Biz Turkler kuralları nedense sevmez, uygulayanı da işguzar olarak nitelendiririz. İşguzar (!) arkadaşlar otobuste emniyet kemeri olduğunu yeni keşfedip takarken, bircok arkadaşımız bırakın emniyet kemerini takmayı, yerlerinde bile oturmuyorlardı. Guleryuzlu tavrından vazgecmeden anonslarına devam ederek ve herkesin yerine oturmasını sabırla bekledi. Herkes yerine oturmuştu, ama hareket etmiyordu saygın adam. Hareket etmeden onceki son anonsunda, emniyet kemeri takmayan koltuk numaraları sıralanıyordu. Sonunda her şey tamamdı. Koca otobuste herkes yerine oturmuş ve emniyet kemerleri takılmıştı. Butun bu seremoniden sonra artık şoforluğu merak konusuydu. Aşırı dikkatli ve tum trafik kurallarına uyan tarzı hemen dikkat cekiyordu. Gun boyunca farklı yerlere goturdu, getirdi bizleri. Artık, hemen yerlerimize yerleşiyor ve derhal emniyet kemerlerimizi takıyorduk.

İşin en guzel tarafı, butun bunlar olurken en ufak bir tatsızlık olmamış, tavizsiz tavrı, doğru iletişim ve guleryuzu ile birleşmişti. Daha sonra duşunduğumde, aslında kilit noktanın tam da burada yattığının farkına vardım. Duşunun bir kere homurdanmaların yukseldiği bir noktada ufacık bir kıvılcım tum gunumuzu zehir edebilirdi. Ama, korkulan olmamış, harika bir gun gecirmiştik. Yaptığı işi seven, değer veren ve en mukemmelini yapmaya calışan bu adama biz de gun sonunda değer veriyor ve saygı duyuyorduk.

Şimdi dişhekimliği ile ne ilgisi var diyebilirsiniz bunun. Her calışma gununde, diğer bir cok meslekte olduğu gibi, bu saygınlık testini yuzlerce defa yaşıyoruz. Hastalarımıza karşı, yardımcılarımıza karşı, teknisyen, malzeme tedarikcilerimiz ve meslektaşlarımıza karşı, hepsinden onemlisi kendimize ve mesleğimize karşı. Bu testten başarıyla gecmek her zaman mumkun olmuyor maalesef. O gunku ruh haliniz, bir turlu aynı frekansın tutturulamadığı iletişim problemleri ve daha niceleri. Ama, bircok kereler gordum ki tahmin edilebilir, tutarlı, doğru, acık bir iletişim ile insanlar size daha saygın ve daha doğru bir yaklaşım icinde oluyorlar. Elbette tum bunlar cok onemli, ama hepsinin otesinde en can alıcı noktalardan bir tanesi de yaptığınız işin doğru ve iyi olması icin cabalamanız.

Kendisine, yaptığı işe, ama ne iş olursa olsun değer veren herkese, hem de bunu pozitif bir enerji ile yapan herkese selam olsun.


[h=2]Bursa Diş Hekimi uzmanlarına ulaşmak icin tıklayın![/h]