Belli ki cok beklemişiz birbirimizi. Belli ki acıların suzgecinden gecip oyle damlatmışız sevda damlalarını
birbirimizin uzerine. Şimdi bundandır tedirginliğimiz. Ama bilirsin, aşk sevmez tedirginliği.
Ya tam acacaksın yureğini, ya hic yeltenmeyeceksin. Grisi yoktur aşkın, ya siyahı, ya beyazı sececeksin.
Bambaşka diyarların sakini, başka başka yolların yolcusuyken nedir bizi karşılaştıran şey?
Nedir bir anda hayatımızı değiştiren şey? Aşk elbette...
Aşkı bulmak zordur yar... Oyleyse kıymetini bileceğiz aşkın. Bir kez buldun mu yapışacaksın yakasına.
Ellerini bir saniye bile ayırmayacaksın aşkın ustunden. Bir cicek gibi sulayacaksın. Buyuteceksin.
Oyle uzaktan bakmayla yaşanmaz aşk. Ruhunu adayacaksın. Beni duşunduğunde bedenin titreyecek,
ellerin titreyecek, yutkunamayacaksın. Ayrılık fikri deli edecek seni. Yokluğum aklına geldiğinde
bir taş gelip yureğine oturacak, ağırlığının altında ezileceksin. Yerinden kalkamaz hale geleceksin.
Duşunemeyecek, konuşamayacak hatta ağlayamayacaksın.
"Seni Seviyorum" dediğinde bunu sadece dilinle değil, yureğinle, gozlerinle de soyleyeceksin.
Ben, beni sevdiğini senin soylemenle değil gozlerine baktığım zaman anlayacağım. Ancak o zaman inanacağım.
Birlikteyken unutacaksın dunyayı. Sadece bana ait olacaksın, ben de sana... Birbirimizden başka hicbir şeyin
onemi olmayacak. Sana dokunduğumda kanın hızlı hızlı akacak. Yureğin deli gibi carpacak.
Nefes nefese kalacaksın. Ve sanma ki senden farklı olacağım ben de... Bin kilometre otede olsan "gel" dediğinde,
koşacağım sana, merak etme.
Bir tek gun bile bırakmayacağım elini. Yanımda olmasan aklımda olacaksın,
baktığım her yerde seni goreceğim. Ben aşktan bunu anlıyorum işte. Sıradan olamadım hic.
Birkac sevgi sozcuğuyle geciştirilecek aşklar bana gore değil. Yaşayacaksam, doya doya yaşamalıyım aşkı.
Her hucreme girmelisin. Aşk kacağı değil, aşk mahkumu olmalısın. Şimdi bırakalım tedirginliği bir kenara.
Kenetlensin ellerimiz ve aşk bizi alsın kollarına...
(Mehmet Coşkundeniz)
alinti