Merhabalar, 16 yaşındayım. Kendi kendimi, kendi olumsuz duşuncelerim ile korkutmak gibi hayattan bezdirici bir sorunum var. O kadar sıkıldım ki bu durumdan. Ornek veriyorum birisi ile konuşacağım sıra cumleye başlayamıyorum ya konuşamazsam, kekelersem diye. Aslında kekemeliğim yapısal olarak neredeyse hic yok fakat psikolojik olarak kekeliyorum o an ellerim terliyor, icim yanıyor ve ağzım duğumleniyor. O sırada aklımda ki tek duşunce "Konuşamayacağım, kekeliyeceğim" oluyor. Tanıdığım, samimi olduğum bir insan ile konuşurken gayet rahat ve sorunsuz iletişim kurabiliyorum. Bu sorunum sadece bu durum icin değil. Birisi bana bir şey soyluyor "Acaba ne demek istedi? Kotu bir şey mi olacak?" olacak gibi inanılmaz sacma duşunceler geliyor aklıma. Bunların ustesinden gelebiliyorum ama konuşma probleminde sakin kalmamın gerektiğini duşuncelerimin onemsiz olduğunu kendime anlatmakta gucluk cekiyorum. Yeni insanlarla tanışmaktan, sosyalleşmekten bu yuzden korkuyorum. Bu sorunum yuzunden coğu şeyden fedakarlık etmek zorunda kalabiliyorum bazen.