her an gozum camdadır dağların yamaclarına bakar seni anarım sensizliğin ortasında perişanım..
akşam olunca evde duramam duvarlar sensiz bana ızdırap ve acı verir hatırlarsın bizim orda bir yamac var bulutlar nede guzel gorunur hep oradayım sensiz her akşam yalnızlardayım..
bulutlar kan kusuyor gibi ustume sensizliğimi bir tokat gibi yuzume vuruyor...
eve donuyorum etraf sis ne oluyor diyorum neden bu kadar acı veriyor her yer ve her şey bana diyorum...
anlamlandıramıyorum..eve gidiyorum bir gun daha sensizliğe tahammul edebilirmiyim bilmiyorum....
