GUNAYDINIM'sın...
Fecri aydınlatan sozlerimsin sen...Karanlığın odalarına suzme ışıktır gozlerin..Ceplerinde huzun taşıyan adamın avuclarında sakladığı mavi bilyelerin icinde yaşayan can...Sen perdelerime duşen gunaydınımsın..Sen yarım yamalak sozlerimin tamamlandığı yersin...Durma oralarda, gecemi gunduze ceviren kadın..Gunebakan cicekleri gibi yuzunu bana cevir..Soluğunu ruzgar, suskunluğunu bahar yaptım kendime..Gozlerinin sağnaklarındayım bulut bulut duşuyorum Yeşil Cennetin kuruyan topraklara...Kalem oluyorsun yureğimde demlenen...Kahverengi gozlerim gibi kahve gozlerinle ısık dağıtıyorsun şehrime..Alnıma vuran ışıksın..Cunku sen gunaydınım, sen benim yaşamımsın sabahıma kanatlanan...
AYDINLIĞIM'sın....
Cemaline sinen nurlu gozlerine esir duşum ben..Esrik bir ruyayım karanlıktan aydınlığına sacılan..Tut sevgili..Mihrabına al beni..Gokyuzune kanatlandır beni.Kutsa beni yureğinle..Kutsal mabedinde yaşamama izin ver...Duam olsun nefesin..Nefesim olsun gozlerin..Katılaşmış karanlığımı erit yuzunde soluklanan guneşle..İlmekle beni ışığına..Kollarına al cocuksu sevinclerımi...Ort uzerimi ışığınla...Saclarımın koklerinde doğsun gozlerin..Alnı pak sevdalara kazılsın adın..Tıpkı karanlıklarıma bırakılan aydınlık gibi...Sen hep burada kal.Gecemin sabaha gebe kalan aydınlığı ol...Kuşluk vaktim olsun sozlerin..Perdelerim seninle gulumsesin...Şehrim seninle ısınsın..Sen geleceğe yuruduğum yollara mevzilenmiş ciceklerin gokyuzune bakan yanısın...Sen pencerelerime suzulmuş apaydınlığımsın....
YOLLARIM'sın....
Umutsuzlukta kaybettiğim yılların geleceğe giden zamanısın sen..Tozlu yollarımsın sana uzanan...Adımlarımsın bastığım her izinde adını sayıklayan...Ruzgar koynumda sana geliyorum..Dudaklarımda senin en sevdiğin şarkı....Bir de bohcamda sevgi azığım...Kilitledim gecmişimi karanlığa...Ben sana koşuyorum..Hem de yalınayak...Bilirim ki yollardaki dikenlerin cıplak ayaklarımın kanamasından korkarsın sen...Dudaklarınla opme sakın yollarıma serilmiş dikenleri..Bırak kanasın ayaklarım....Yollarımsın bÂd- ı saba ile yıkanmış..Bulut bulut golgelerinde ilerlediğim varlığının bayram arifesindeyim.. Sana kavuşmak, bir bayram sabahı... Toprak yağmuru sağarken dudaklarıyla sen benim vuslatımsın hasretin omuzlarına vurulmuş...Sen benim yollarımsın adınla onurlandırılmış..Gozlerini mavi ufuklara cevir..Toz bulutuyla sana gelmekteyim...Ellerimde mavi bilyelerim nefes nefese sana koşuyorum .Bekle beni..Daraldı zaman..Yaz yağmuru kadar mesafem kaldı sana..Geliyorum....Kaybolan yılların cilasız zamanlarından senin icin yollara koyuldum..Zamansızlığın patikalarını gecmişken bir dağ kaldı aramızda...Uzum bağlarından geliyorum sana..Az kaldı sevgili..Yollarımsın, adımlarıma omur diye sunulmuş...
SABRIM' sın..
Acıya minnet eden bir cocuğun ellerine tutuşturulmuş ekmek gibi bereketli yuzun..Su gibi aziz, hayat kadar elzem ve nefes kadar sonsuz bir cansın sen...Akşam kuytularında yalnızlığın ayak dibinde duşmuş benliğimin gozlerinde tekrar hayatı kazanmasıydı..TakÂtim, dayanağım, sabrımsın sen..Soğuk ve yapay cocuklarla bastırılmamış cocuksu duşlerimin yeniden sabırla oruluşuydu yuzundeki tebessumler..Ezberimsin. evvelim , ezelim ve ebedimsin...Sebebim, nefesim ve ahirim..Sen, caresizliğin ayak ucunda demlenen yureğime armağan edilen sonsuzluk hediyesi..Sen, goğsumde taşıdığım eşsiz paye...Sen benim acıya dayanma gucum, sen benim yureğime işlenmiş sabrımsın...
HAYATIM'sın...
Şeceresi huzun olan adamın buzdan kalbine duşen hayatsın..Canıma can diye suzulen canÂnsın. Kanadında mutluluk olan baharlarsın sen...Gonca gullerle suslenmiş sabahların gulumsediği cansın sen.. Kaybettiklerimin ardından tek kazandığımsın..Bedeli odenmiş acılarımı dudaklarındaki nefesle gideren şifÂsın sen.. Bağrı yanmış ve susuzluktan yureğimi kurumuş kıyılarıma dolan ve benliğimden aşıp yureğimde coğalan bitmez deryÂsın sen..Yaralarıma kendi yarası gibi bakıp sokuk yureğimi EyyubvÂri sabırla mutluluk ekleyen, collerimdeki serabın tukendiğini bilip dudaklarındaki ab- ı hayat ile menzile giren Leylasın sen...Goğsumde her zaman ovunc abidesi diye saklayacağım omru vefasın sen..Sen susuzluğuma duşen hayatsın..Bak collerim yeşeriyor..Dokun toprağa..Zamanın goğsunde elenmiş topraktan “ sen ” fışkırıyor bak..Dua dua filizleniyor kuru yapraklar..İcinde buyuttuğum kız cocuğunu vakitsiz gomen adamın kuru dudaklarına sunulmuş ab- ı hayatsın...Sen benim gozlerindeki kendimi gorduğum hayatımsın...Soluklandığımsın, nefes aldığımsın....
Velhasıl; sen benim evvelim,
Ezberim, ezelim, ebedimsin...
Sen benim herşeyimsin...
" Sen dunden daha buyuksun icimde ey sevgili....."